Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Luciano Chiarugi
włoski piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Luciano Chiarugi (ur. 13 stycznia 1947 w Ponsacco) – włoski piłkarz, reprezentant kraju, grający na pozycji napastnika.
Remove ads
Kariera klubowa
Podsumowanie
Perspektywa
Urodzony w Ponsacco Chiarugi rozpoczął karierę w 1965 w Fiorentinie. Już w pierwszym sezonie w barwach Violi sięgnął po Puchar Włoch. Chiarugi był częścią składu, który zdobył tytuł mistrza Serie A w sezonie 1968/69. Łącznie przez 7 sezonów we Florencji, rozegrał 139 spotkań, w których zdobył 33 bramki.
Po siedmiu sezonach Chiarugi przeniósł się do A.C. Milan, przyczyniając się do triumfu Rossonerich w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1972/73, dzięki golowi strzelonemu w finale w 4. minucie przeciwko Leeds United[1]. Rozgrywki zakończył jako najlepszy strzelec z 7 bramkami. Na krajowym podwórku Milan sięgnął po Puchar Włoch. Rok później Milan z Chiarugim w składzie dotarł ponownie do finału Pucharze Zdobywców Pucharów, jednak tym razem musiał uznać wyższość 1. FC Magdeburg.
W 1976 roku został sprzedany do Neapolu, do drużyny SSC. Grał dwa sezony z Azzurri. Następnie występował w Serie B w UC Sampdoria oraz w sezonie 1979/80 po raz ostatni pojawił się w Serie A w Bologna FC 1909.
Od 1980 do 1985 występował w Rimini FC, Ponte Rondinella Marzocco oraz US Massese 1919, w którym w 1985 zakończył karierę piłkarską[2].
Remove ads
Kariera reprezentacyjna
Chiarugi zadebiutował w reprezentacji 22 listopada 1969 w wygranym 3:0 meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 1970 z NRD.
Kolejne spotkania, które rozegrał w drużynie narodowej to dwa bezbramkowe remisy zanotowane w 1974 z RFN i Bułgarią. Mecz z Bułgarią rozegrany 29 grudnia 1974 był ostatnim dla Chiarugiego w drużynie narodowej, dla której w latach 1969–1974 wystąpił w trzech spotkaniach[3].
Remove ads
Kariera trenerska
Po przejściu na emeryturę jako zawodnik w 1986 roku, Chiarugi dołączył do sztabu trenerskiego drużyn młodzieżowych Fiorentiny. W swojej karierze trzykrotnie pełnił funkcję opiekuna Fiorentiny[1]. Pod koniec sezonu 1992/93 Chiarugi (wspólnie z Giancarlo Antognonim) zastąpił Aldo Agroppiego, jednak nie udało się mu uchronić klubu przed spadkiem do Serie B po 54 kolejnych sezonach w najwyższej klasie rozgrywkowej[1].
W lutym 2001, po zwolnieniu Fatiha Terima, Chiarugi poprowadził zespół w przegranym 1:2 spotkaniu z Bari. Po odejściu Ottavio Bianchiego, Chiarugi został ponownie mianowany trenerem tymczasowym podczas dramatycznego sezonu 2001/02, który zakończył się spadkiem do Serie B i kolejnymi kłopotami finansowymi, co ostatecznie doprowadziło do bankructwa Fiorentiny[4].
W dniu 14 listopada 2007 został ogłoszony nowym trenerem drużyny grającej w Serie C2 US Poggibonsi. Został zwolniony we wrześniu 2008 z powodu słabych wyników.
Sukcesy
ACF Fiorentina
- Mistrzostwo Serie A (1): 1968/69
- Puchar Włoch (1): 1965/66
AC Milan
- Puchar Zdobywców Pucharów (1): 1972/73
- Finał Pucharu Zdobywców Pucharów (1): 1973/74
- Król strzelców Pucharu Zdobywców Pucharów (1): 1972/73 (7 bramek)
- Puchar Włoch (1): 1972/73
SSC Napoli
- Finał Pucharu Włoch (1): 1977/78
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads