Lucylian Krynicki

Lucylian (lub Lucjan, lub Łucjan) Krynicki (ukr. Лук'ян Криницький) herbu Korab (ur. 15 czerwca 1827 w Żołtańcach, zm. 26 sierpnia 1903 we Lwowie) – prawnik, sędzia, poseł do Sejmu Krajowego i austriackiej Rady Państwa.

Lucylian Krynicki

herb Korab
Rodzina	Kryniccy herbu Korab
Ojciec	Petro Krynicki
Matka	Maria z Kaweckich
Dzieci	Bohdan Krynicki

Lucylian Krynicki

Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1827 Żółtańce
Data i miejsce śmierci	26 sierpnia 1903 Lwów
prezes Sądu Obwodowego w Tarnopolu
Okres	od 1875 do 1897
poseł do austriackiej Rady Państwa kadencja V
Okres	od 4 listopada 1873 do 22 maja 1879
Przynależność polityczna	Klub Ruski
poseł do Sejmu Krajowego Galicji kadencja V
Okres	od 10 października 1889 do 17 lutego 1895
poseł do austriackiej Rady Państwa kadencja VIII
Okres	od 22 lutego 1894 do 22 stycznia 1897
Przynależność polityczna	Koło Polskie
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył gimnazjum we Lwowie, a następnie wydział prawa na uniwersytecie we Lwowie (1849). Po studiach rozpoczął pracę w sądownictwie galicyjskim jako aplikant w Sądzie Karnym we Lwowie^[1]. Potem pracował jako urzędnik w Magistracie miasta Lwowa (1850–1852)^[1]. Auskultant w Sądzie Krajowym we Lwowie (1853–1855)^[2] w latach 1854–1855 oddelegowany jako komisarz sądowy do Powiatowej Komisji Wymiaru Powinności Gruntowych w Wieliczce^[3]. Adiunkt sądowy w Sądzie Krajowym w Krakowie (1856–1858)^[4]. W randze sekretarza zastępca prokuratora w oddziale Prokuratury Państwowej w Krakowie (1859–1864)^[5]. Prokurator i kierownik oddziału Prokuratury Państwowej w Samborze (1864–1875)^[6], od 1870 radca Sądu Krajowego we Lwowie (1870–1875)^[7]. Prezes Sądu Obwodowego w Tarnopolu (1875–1897), od 1888 jako radca dworu^[8]. Radca Wyższego Sądu Krajowego we Lwowie (1897–1898)^[9]. W 1898 przeszedł w stan spoczynku.

Orientacja polityczna jest trudna do określenia. Podobnie jak jego stryj Onufry Krynicki należał do istniejącej wówczas grupy ludzi, którą określano Gente Ruthenus, natione Polonus^[10] W latach 70. XIX wieku należał m.in. do Klubu Ruskiego w austriackiej Radzie Państwa. W miarę narastania konfliktu polsko-ukraińskiego ostatecznie w latach 90. opowiedział się po stronie polskiej.

Poseł do Sejmu Krajowego Galicji VI kadencji (10 października 1889 – 17 lutego 1895) wybrany z III kurii, z okręgu wyborczego nr 5 (Tarnopol)^[11]. Poseł do austriackiej Rady Państwa V kadencji (4 listopada 1873 – 22 maja 1879) wybrany z kurii IV (gmin wiejskich), z okręgu wyborczego nr 14 (14 Sambor-Łąka-Staremiasto-Starasól-Turka-Borynia-Rudki-Komarno) oraz VIII kadencji (22 lutego 1894 – 22 stycznia 1897), mandat uzyskał w kurii II (gmin miejskich) w okręgu wyborczym nr 8 (Tarnopol-Brzeżany), w dodatkowych wyborach przeprowadzonych po rezygnacji Euzebiusza Czerkawskiego^[12]. W kadencji V należał do Klubu Ruskiego zaś w kadencji VIII do Koła Polskiego w Wiedniu.

W niedziele 28 lutego 1897 na pełnym posiedzeniu obu oddziałów centralnego komitetu wyborczego zatwierdzono kandydaturę Łucjana Krynickiego w V kurii w okręgu wyborczym Borszczów^[13].

Odznaczony

Kawaler Orderu ces. Leopolda (1894)^[14].

Rodzina i życie prywatne

Urodził się w rodzinie greckokatolickiego duchownego, jego ojcem był ks. Petro Krynicki, proboszcz w Żółtańcach, pow. żółkiewski, a matką Maria z Kaweckich^{[potrzebny przypis]}. Jego stryjem był profesor Uniwersytetu Lwowskiego Onufry Krynicki, a bratem oficer armii austriackiej Juliusz. Ożenił się w 1861. Miał syna Bohdana Krynickiego (1862–1913), również prawnika i posła do Sejmu Krajowego^[1].