Ludwik Chwat

Ludwik Chwat (ur. 25 lipca 1831 w Warszawie, zm. 5 marca 1914 w Warszawie) – polski lekarz chirurg żydowskiego pochodzenia.

Ludwik Chwat

Data i miejsce urodzenia	25 lipca 1831 Warszawa
Data i miejsce śmierci	5 marca 1914 Warszawa
Zawód, zajęcie	lekarz-chirurg

Grób Ludwika Chwata na cmentarzu żydowskim w Warszawie

Życiorys

Urodził się w Warszawie jako syn Borysa Chwata. Ukończył gimnazjum w rodzinnym mieście, następnie studiował na Uniwersytecie Charkowskim. W latach 1852–1857 pracował w klinikach europejskich, między innymi u Bernharda von Langenbecka w Berlinie oraz u Theodora Billrotha, Brauna, Adama Politzera i Leopolda Schroettera von Kristellego w Wiedniu. Od 1858 roku z powrotem w Warszawie, w październiku 1859 roku został ordynującym asystentem na oddziale chirurgicznym Szpitala Starozakonnych, zastępując F. Groera. W 1880 objął kierownictwo na oddziale z tytułem starszego lekarza.

W 1860 roku otworzył prywatną praktykę przy ul. Przejazd 11. Od 1861 roku był członkiem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. Na początku lat 70. XIX wieku wprowadził na swoim oddziale metody antyseptyki Listera. W 1878 roku objął stanowisko lekarza naczelnego w nowo wybudowanym Szpitalu Dziecięcym Bersohnów i Baumanów przy ul. Śliskiej 51. Na własny użytek wymyślił wiele przyrządów chirurgicznych.

Poślubił Różę Rosenthal, córkę Dawida Rosenthala; po jej śmierci w 1881 roku ożenił się ponownie, z wdową po lekarzu Szenbormie (Salomea Chwatowa). Jego córka wyszła za Maksymiliana Lebensbauma. Ludwik Chwat pochowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 33, rząd 5)^[1][2].