Magazyn Polski

Magazyn Polski – polski miesięcznik społeczno-kulturalny, ukazujący się w latach 1957–1990. Na jego łamach publikowane były felietony, artykuły, ciekawostki i informacje ze świata sztuki, kultury, mody.

Magazyn Polski

Logo „Magazynu Polskiego” zawierające numer miesiąca
Częstotliwość	miesięcznik
Państwo	Polska
Wydawca	RSW Prasa-Książka-Ruch
Tematyka	społeczno-kulturalna
Pierwszy numer	luty 1957
Ostatni numer	grudzień 1990
ISSN	0024-9866
OCLC	749213999

Profil

„Magazyn Polski” był popularnym miesięcznikiem, który ukazywał się w latach 1957–1990^[1], z krótką przerwą podczas stanu wojennego. Periodyk uznawany był, wraz z tygodnikiem „7 dni w Polsce”, za kontynuatora „Biuletynu Rozgłośni «Kraj»”^[2]. Ukazywał się od lutego 1957 do grudnia 1990 roku; ostatnim był numer 406^[3]. W późniejszym okresie wydawany przez RSW Prasa-Książka-Ruch^[3][4]. Pierwotnie miał stanowić źródło przedruków z prasy polskiej dla Polonii, potem zmieniono profil na czytelnika krajowego^[5][6]. Od numeru drugiego nosił podtytuł „magazyn przedruków“^[1].

Pismo miało profil społeczno-kulturalny^[1]. Zawartością były w dużej mierze przedruki z krajowych magazynów i gazet oraz tłumaczenia z prasy zagranicznej, niedostępnej w PRL^[7][5]. „Magazyn Polski” zamawiał także własne serie felietonów, np. podróżniczych^[8]. Okładki wszystkich numerów w danym roczniku były zawsze połączone motywem przewodnim – np. rysunki satyryczne na temat kolejnych znaków zodiaku lub prezentacje mitologicznych potworów^[9]. Charakterystyczne dla pisma było jego logo – okrąg (prawie zawsze fioletowy) z wpisanym tytułem i numerem miesiąca w danym roku^[10]. Styl, treści i kieszonkowy format czasopisma spowodowały, że uznane zostało przez Bogdana Misia za polski odpowiednik „Reader’s Digest”, lepszy poziomem intelektualnym od pisma amerykańskiego^[11].

Redakcja miesięcznika mieściła się przy ul. Koszykowej w Warszawie^[5].

Wszystkich numerów ukazało się 406^[3]. Periodyk zlikwidowany został w 1990 roku po likwidacji wydawnictwa RSW Prasa-Książka-Ruch^[5].

Sprzedaż

Pod koniec 1957 roku nakład kwartalny wyniósł ponad 17 000 egzemplarzy, w pierwszym kwartale 1958 roku sięgnął 24 000 sztuk, sprzedając się praktycznie w całości^[6].

Współpracownicy

Początkowo czasopismo krótko prowadził Leon Bielski. W 1958 roku drugim redaktorem naczelnym został Marian Kozłowski. W kolejnym roku na tym stanowisku zastąpił go Kazimierz Koźniewski, który prowadził redakcję do 1982 roku. Koźniewskiego zastąpiła Ewa Sabelanka^[5][8]. Redaktorem graficznym był m.in. Feliks Falk^[12]. Wśród współpracowników byli m.in. Maria Dańkowska, Zbigniew Florczak^[5], Emilia Godlewska (pełniąca faktycznie funkcję naczelnej przez wiele lat)^[5] czy Lucjan Wolanowski^[5].