Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Makron (znak diakrytyczny)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Makron (gr. μακρόv / makrón, dosłownie: długi) – znak diakrytyczny umieszczany nad lub pod samogłoską, początkowo używany do zaznaczania długiej sylaby w metrum greckim lub łacińskim. Dzisiaj używany jest także do zaznaczenia, że dana samogłoska jest długa (jego przeciwieństwem jest brevis ˘, używany początkowo do oznaczenia krótkiej sylaby, a dziś także krótkiej samogłoski).
| Ā | ā |
| A̱ | a̱ |
| Ǣ | ǣ |
| Ḇ | ḇ |
| C̄ | c̄ |
| Ḏ | ḏ |
| Ē | ē |
| Ḡ | ḡ |
| H̱ | ẖ |
| Ī | ī |
| N̄ | n̄ |
| Ṉ | ṉ |
| M̄ | m̄ |
| Ō | ō |
| Ṯ | ṯ |
| Ū | ū |
| Z̄ | z̄ |
| Ӣ | ӣ |
| Ӯ | ӯ |
Różnice między długimi i krótkimi samogłoskami są zwykle fonetyczne. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym makron oznacza pośredni ton; znakiem długiej samogłoski jest zmodyfikowany, trójkątny dwukropek.
W Unikodzie znak diakrytyczny makron występuje w wersjach:
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads