Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Marcel Hirscher

austriacki narciarz alpejczyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marcel Hirscher
Remove ads

Marcel Hirscher (ur. 2 marca 1989 w Annaberg-Lungötz) – austriacki narciarz alpejski, dwukrotny mistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata, sześciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, ośmiokrotny zdobywca Pucharu Świata oraz wielokrotny zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji giganta i slalomu. 67 razy zwyciężał w zawodach Pucharu Świata, co daje mu trzecie miejsce w historii, za Amerykanką Mikaelą Shiffrin oraz Szwedem Ingemarem Stenmarkiem. Przez wielu ekspertów i zawodników uznawany jest za najlepszego narciarza alpejskiego w historii tej dyscypliny.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Klub ...

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Marcel Hirscher pojawił się 5 grudnia 2004 roku we włoskim Sulden, gdzie w zawodach National Junior Race zajął 26. miejsce w slalomie. W 2007 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Altenmarkt, zwyciężając w gigancie i zajmując srebrny medal w slalomie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Formigal był najlepszy w obu tych konkurencjach. Ostatnie sukcesy w tej kategorii wiekowej osiągnął podczas mistrzostw świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen w 2009 roku, gdzie był drugi w supergigancie i trzeci w gigancie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 17 marca 2007 roku w Lenzerheide, gdzie zajął 24. miejsce w gigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Blisko rok później, 9 marca 2008 roku w Kranjskiej Gorze po raz pierwszy stanął na podium – był trzeci w slalomie, ulegając tylko Włochowi Manfredowi Mölggowi i Ivicy Kosteliciowi z Chorwacji. Pierwsze zwycięstwo w zawodach PŚ zanotował 13 grudnia 2009 roku w Val d’Isère, gdzie okazał się najlepszy w gigancie. Łącznie ponad 30 razy stawał na podium, odnosząc przy tym ponad 20 zwycięstw. Wyniki te pozwoliły mu zwyciężyć w klasyfikacji generalnej w sezonach 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016 i 2016/2017. Jest pierwszym męskim narciarzem, któremu udało się tego dokonać sześć razy. Ośmiokrotnie sięgał też po Małą Kryształową Kulę: w slalomie w sezonach 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015 i 2016/2017 oraz w gigancie w sezonach 2011/2012, 2014/2015, 2015/2016 i 2016/2017.

W 2009 roku wystartował na mistrzostwach świata w Val d’Isère, gdzie zajął między innymi czwarte miejsce w gigancie, przegrywając walkę o medal z Tedem Ligetym z USA o 0,07 s. Na tych samych mistrzostwach wziął udział także w slalomie i superkombinacji, jednak pierwszej konkurencji nie ukończył, a w drugiej został zdyskwalifikowany. Rok później, podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver był piąty w slalomie i czwarty w gigancie. W walce o podium w drugiej z tych konkurencji lepszy o 0,08 s okazał się Norweg Aksel Lund Svindal. Na rozgrywanych w 2011 roku mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen nie wystąpił po tym jak na początku tego roku złamał kostkę[1]. Swoje pierwsze medale w kategorii seniorów zdobył na mistrzostwach świata w Schladming w 2013 roku, gdzie zwyciężył w zawodach drużynowych i slalomie, a w gigancie zajął drugie miejsce za Ligetym. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zdobywając srebrny medal w slalomie. Na tych samych igrzyskach był ponownie czwarty w gigancie, tym razem walkę o medal przegrywając z Francuzem Alexisem Pinturault. W 2015 roku, na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek zdobył złote medale w zawodach drużynowych i superkombinacji oraz srebrny medal w gigancie, w którym przegrał tylko z Tedem Ligetym. 29 stycznia 2017 roku w Garmisch-Partenkirchen odniósł swoje 40. zwycięstwo w zawodach Pucharu świata, zrównując się w ten sposób liczbą zwycięstw z Pirminem Zurbriggenem. Podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2017 roku ponownie zdobył trzy medale. Tym razem najlepszy był w gigancie i slalomie, a w superkombinacji zdobył srebro, ulegając jedynie Szwajcarowi Luce Aerniemu. Na igrzyskach olimpijskich w Pjonczang zwyciężył w superkombinacji oraz slalomie gigancie, zaś w slalomie nie udało mu się ukończyć pierwszego przejazdu. 4 września 2019 roku ogłosił decyzję o zakończeniu kariery[2].

27 października 2024 roku w austriackim Sölden wznowił rywalizację w Pucharze Świata. Od początku tego sezonu reprezentuje barwy Królestwa Niderlandów, kraju urodzenia swojej matki[3].

Remove ads

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Mistrzostwa świata

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Mistrzostwa świata juniorów

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacjach

Więcej informacji Sezon, Generalna ...

Miejsca na podium

Sezon1. miejsce2. miejsce3. miejsce  Razem  
2006/2007----
2007/2008--22
2008/2009--11
2009/201024-6
2010/20111214
2011/201292314
2012/2013610218
2013/201453513
2014/201584214
2015/201688319
2016/201769116
2017/2018131216
2018/201994215
SUMA674724138

Zwycięstwa w zawodach

Więcej informacji Nr, Dzień ...

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

  1. Słowenia Kranjska Gora9 marca 2008 (slalom) – 3. miejsce
  2. Włochy Bormio15 marca 2008 (slalom) – 3. miejsce
  3. Francja Val d’Isère12 grudnia 2008 (superkombinacja) – 3. miejsce
  4. Francja Val d’Isère11 grudnia 2009 (superkombinacja) – 2. miejsce
  5. Szwajcaria Adelboden10 stycznia 2010 (slalom) – 2. miejsce
  6. Słowenia Kranjska Gora29 stycznia 2010 (gigant) – 2. miejsce
  7. Słowenia Kranjska Gora31 stycznia 2010 (slalom) – 2. miejsce
  8. Stany Zjednoczone Beaver Creek5 grudnia 2010 (gigant) – 3. miejsce
  9. Szwajcaria Adelboden9 stycznia 2011 (slalom) – 2. miejsce
  10. Szwajcaria Wengen16 stycznia 2011 (slalom) – 2.miejsce
  11. Stany Zjednoczone Beaver Creek6 grudnia 2011 (gigant) – 2. miejsce
  12. Stany Zjednoczone Beaver Creek8 grudnia 2011 (slalom) – 3. miejsce
  13. Szwajcaria Crans-Montana26 lutego 2012 (gigant) – 2. miejsce
  14. Słowenia Kranjska Gora10 marca 2012 (gigant) – 3. miejsce
  15. Austria Schladming15 marca 2012 (supergigant) – 3. miejsce
  16. Austria Sölden28 października 2012 (gigant) – 3. miejsce
  17. Finlandia Levi11 listopada 2012 (slalom) – 2. miejsce
  18. Stany Zjednoczone Beaver Creek2 grudnia 2012 (gigant) – 2. miejsce
  19. Francja Val d’Isère8 grudnia 2012 (slalom) – 3. miejsce
  20. Szwajcaria Wengen20 stycznia 2013 (slalom) – 2. miejsce
  21. Niemcy Ga-Pa24 lutego 2013 (gigant) – 2. miejsce
  22. Włochy Alta Badia16 grudnia 2012 (gigant) – 2. miejsce
  23. Niemcy Monachium1 stycznia 2013 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  24. Słowenia Kranjska Gora9 marca 2013 (gigant) – 2. miejsce
  25. Słowenia Kranjska Gora10 marca 2013 (slalom) – 2. miejsce
  26. Szwajcaria Lenzerheide16 marca 2013 (gigant) – 2. miejsce
  27. Szwajcaria Lenzerheide17 marca 2013 (slalom) – 2. miejsce
  28. Austria Sölden27 października 2013 (gigant) – 3. miejsce
  29. Stany Zjednoczone Beaver Creek8 grudnia 2013 (gigant) – 3. miejsce
  30. Włochy Bormio6 stycznia 2014 (slalom) – 2. miejsce
  31. Szwajcaria Adelboden11 stycznia 2014 (gigant) – 3. miejsce
  32. Szwajcaria Wengen17 stycznia 2014 (slalom) – 3. miejsce
  33. Austria Kitzbühel26 stycznia 2014 (superkombinacja) – 3. miejsce
  34. Austria Schladming28 stycznia 2014 (slalom) – 2. miejsce
  35. Szwajcaria Sankt Moritz2 lutego 2014 (gigant) – 2. miejsce
  36. Finlandia Levi16 listopada 2014 (slalom) – 2. miejsce
  37. Stany Zjednoczone Beaver Creek7 grudnia 2014 (gigant) – 3. miejsce
  38. Szwajcaria Adelboden11 stycznia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  39. Austria Kitzbühel23 stycznia 2015 (superkombinacja) – 2. miejsce
  40. Austria Kitzbühel25 stycznia 2015 (slalom) – 2. miejsce
  41. Słowenia Kranjska Gora14 marca 2015 (gigant) – 2. miejsce
  42. Austria Sölden25 października 2015 (gigant) – 3. miejsce
  43. Francja Val d’Isère13 grudnia 2015 (slalom) – 2. miejsce
  44. Włochy Madonna di Campiglio22 grudnia 2015 (slalom) – 2. miejsce
  45. Szwajcaria Adelboden10 stycznia 2016 (slalom) – 2. miejsce
  46. Austria Kitzbühel24 stycznia 2016 (slalom) – 2. miejsce
  47. Austria Schladming26 stycznia 2016 (slalom) – 2. miejsce
  48. Austria Hinterstoder26 lutego 2016 (gigant) – 2. miejsce
  49. Austria Hinterstoder27 lutego 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  50. Austria Hinterstoder28 lutego 2016 (gigant) – 2. miejsce
  51. Słowenia Kranjska Gora4 marca 2016 (gigant) – 3. miejsce
  52. Szwajcaria St. Moritz20 marca 2016 (slalom) – 2. miejsce
  53. Austria Sölden23 października 2016 (gigant) – 2. miejsce
  54. Francja Val d’Isère4 grudnia 2016 (gigant) – 2. miejsce
  55. Francja Val d’Isère10 grudnia 2016 (gigant) – 2. miejsce
  56. Francja Val d’Isère11 grudnia 2016 (slalom) – 2. miejsce
  57. Włochy Madonna di Campiglio22 grudnia 2016 (slalom) – 2. miejsce
  58. Włochy Santa Caterina29 grudnia 2016 (superkombinacja) – 2. miejsce
  59. Szwajcaria Adelboden7 stycznia 2017 (gigant) – 2. miejsce
  60. Szwajcaria Adelboden8 stycznia 2017 (slalom) – 3. miejsce
  61. Szwajcaria Wengen15 stycznia 2017 (slalom) – 2.miejsce
  62. Austria Schladming24 stycznia 2017 (slalom) – 2. miejsce
  63. Francja Val d’Isère9 grudnia 2017 (gigant) – 3. miejsce
  64. Włochy Alta Badia18 grudnia 2017 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  65. Austria Kitzbühel21 stycznia 2018 (slalom) – 2. miejsce
  66. Stany Zjednoczone Beaver Creek2 grudnia 2018 (gigant) – 2. miejsce
  67. Szwajcaria Wengen20 stycznia 2019 (slalom) – 3. miejsce
  68. Austria Kitzbühel26 stycznia 2019 (slalom) – 2. miejsce
  69. Bułgaria Bansko22 lutego 2019 (superkombinacja) – 2. miejsce
  70. Bułgaria Bansko24 lutego 2019 (gigant) – 2. miejsce
  71. Słowenia Kranjska Gora10 marca 2019 (slalom) – 3. miejsce
Remove ads

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads