Marcello Santacroce

Marcello Santacroce (ur. 7 czerwca 1619 w Rzymie, zm. 19 grudnia 1674 tamże) – włoski kardynał.

Marcello Santacroce

Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	7 czerwca 1619 Rzym
Data i miejsce śmierci	19 grudnia 1674 Rzym
Biskup Tivoli
Okres sprawowania	1652–1674
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	28 października 1652
Kreacja kardynalska	19 lutego 1652 Innocenty X
Kościół tytularny	Santo Stefano al Monte Celio

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	28 października 1652
Konsekrator	Fabio Chigi
Współkonsekratorzy	Giovanni Battista Spada Ranuccio Scotti Douglas
Konsekrowani biskupi Carlo Bonafaccia 1653 Carlo Giuliani 1653 Matteo di Génnaro 1660 Francesco Falabella 1660 Francesco Angelucci 1660 Luigi de Gennaro 1660 Anastazy Rudnicki 1662 Giovanni Battista Penna 1663 Antonio Bottis 1670 Giuseppe Labonia 1670 Nicolò d’Arcano 1671 Stefano Sculco 1671

Życiorys

Urodził się 7 czerwca 1619 roku w Rzymie, jako syn Valeria i Eleny Marii Santacroce^[1]. Po studiach uzyskał doktorat z prawa, a następnie został kanonikiem bazyliki watykańskiej i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur^[1]. 19 lutego 1652 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santo Stefano al Monte Celio^[2]. 14 października został wybrany biskupem Tivoli, a dwa tygodnie później przyjął sakrę^[2]. W okresie 1665–1666 pełnił funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów^[1]. Zmarł 19 grudnia 1674 roku w Rzymie^[1].