Marcos Alonso Mendoza

Marcos Alonso Mendoza (ur. 28 grudnia 1990 w Madrycie) – hiszpański piłkarz, występujący na pozycji obrońcy w hiszpańskim klubie Celta Vigo. W latach 2018–2022 występował w reprezentacji Hiszpanii.

Marcos Alonso

Pełne imię i nazwisko	Marcos Alonso Mendoza
Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1990 Madryt
Wzrost	188 cm
Pozycja	obrońca
Informacje klubowe
Klub	Celta Vigo
Numer w klubie	20
Kariera juniorska
Lata Klub 1999–2008 Real Madryt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2008–2010 Real Madryt Castilla 39 (3) 2010 Real Madryt 1 (0) 2010–2013 Bolton Wanderers 35 (5) 2013–2016 ACF Fiorentina 58 (4) 2014 → Sunderland (wyp.) 16 (0) 2016–2022 Chelsea 154 (25) 2022–2024 FC Barcelona 29 (1) 2024– Celta Vigo 0 (0) W sumie: 332 (38)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2009  Hiszpania U-19 3 (0) 2018–2022  Hiszpania 9 (0) W sumie: 12 (0)
Aktualne na: 9 sierpnia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Liga Narodów UEFA srebro Włochy 2020/2021
Strona internetowa

Wychowanek Realu Madryt, w swojej karierze grał także w takich zespołach, jak Bolton Wanderers, ACF Fiorentina, Sunderland, Chelsea oraz FC Barcelona.

Kariera klubowa

Początki

Urodził się w Madrycie i jako dziecko Alonso trafił do akademii piłkarskiej Realu Madryt i w kolejnych latach przechodził przez kolejne szczeble drużyn młodzieżowych. W 2008 włączono go do kadry drużyny rezerw, która występowała wówczas w trzeciej lidze. W lutym 2009 podczas przegranego 0:1 meczu z AD Alcorcón zadebiutował w nowej drużynie^[1]. 11 grudnia 2009 Alonso po raz pierwszy trenował z pierwszym zespołem. Ówczesny trener Manuel Pellegrini potrzebował zawodników na ligowy mecz z Valencią, ostatecznie jednak nie włączył Alonso do meczowej osiemnastki. 4 kwietnia 2010 Alonso zadebiutował w pierwszej drużynie podczas wygranego 2:0 spotkania z Racingiem Santander, gdy w 90. minucie zastąpił na boisku Gonzala Higuaína^[2].

Bolton Wanderers

27 lipca 2010 Alonso został sprzedany do angielskiego Boltonu Wanderers za nieujawnioną kwotę^[3][4]. Po raz pierwszy w nowych barwach wystąpił 24 sierpnia w wygranym 1:0 meczu Pucharu Ligi z Southampton^[5]. 1 stycznia 2011 podczas przegranego 1:2 spotkania z Liverpoolem, Alonso zadebiutował w lidze, zastępując zawieszonego Paula Robinsona^[6]. Alonso swoją pierwszą bramkę dla Boltonu zdobył 31 marca 2012. Stało się to podczas wygranego 3:2 meczu z Wolverhampton Wanderers^[7]. Po zakończeniu rozgrywek 2012/13, Alonso został przez czytelników The Bolton News wybrany zawodnikiem sezonu z dorobkiem 37% głosów^[8].

ACF Fiorentina

31 maja 2013 podpisał trzyletni kontrakt z włoską Fiorentiną^[9]. Do nowej drużyny przeszedł na zasadzie wolnego transferu. W styczniu 2014 został wypożyczony do końca sezonu do Sunderlandu. 7 stycznia zagrał cały mecz przeciwko Manchesterowi United w półfinale Pucharu Ligi Angielskiej, gdzie został wybrany zawodnikiem meczu. W sumie wystąpił w 20 spotkaniach. Po powrocie Alonso stał się podstawowym zawodnikiem Fiołków i zgromadził ponad 70 występów w ostatnich dwóch sezonach. 19 marca 2015 zdobył swoją pierwszą bramkę dla Fiorentiny w wygranym 3-0 starciu z Romą w 1/16 Ligi Europy.

Chelsea

30 sierpnia 2016, po 85 meczach i pięciu bramkach dla Fiorentiny, Alonso przeniósł się do Anglii po podpisaniu pięcioletniego kontraktu z Chelsea wartego około 24 milionów funtów. Zadebiutował 20 września, grając pełne 120 minut w zwycięskim meczu 4:2 z Leicester City w Puchar EFL, a cztery dni później po raz pierwszy pojawił się w lidze w przegranym 0:3 spotkaniu z Arsenalem.

Alonso strzelił swojego pierwszego gola dla The Blues 5 listopada 2016, z Evertonem na Stamford Bridge, a kolejne dwa trafienia dołożył na stadionie King Power Stadium przeciwko Leicester 14 stycznia 2017. Wraz z klubem zdobył tytuł mistrzowski, a także dotarł do finału Pucharu Anglii. 20 sierpnia 2017 Alonso strzelił bramkę z rzutu wolnego w 24. minucie, a drugiego gola w 88. minucie, gdzie Chelsea pokonała Tottenham Hotspur na stadionie Wembley 2:1.

Statystyki klubowe

(aktualne na 13 kwietnia 2024)

Klub	Sezon	Liga	Liga		Puchar kraju		Puchar ligi		Europa[a]		Inne[b]		Suma
			Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki
Real Madryt Castilla	2008/09	Segunda División B	11	0	—		—		—		—		11	0
	2009/10		28	3	—		—		—		—		28	3
	Ogólnie		39	3	0	0	0	0	0	0	0	0	39	3
Real Madryt	2009/10	Primera División	1	0	0	0	—		0	0	0	0	1	0
Bolton Wanderers	2010/11	Premier League	4	0	3	0	2	0	—		—		9	0
	2011/12		5	1	1	0	1	0	—		—		7	1
	2012/13	Championship	26	4	3	0	1	0	—		—		30	4
	Ogólnie		35	5	7	0	4	0	0	0	0	0	46	5
ACF Fiorentina	2013/14	Serie A	3	0	0	0	—		6	0	—		9	0
Sunderland (wyp.)	2013/14	Premier League	16	0	1	0	3	0	—		—		20	0
ACF Fiorentina	2014/15	Serie A	22	1	3	0	—		10	1	—		35	2
	2015/16		31	3	1	0	—		7	0	—		39	3
	2016/17		2	0	0	0	—		0	0	—		2	0
	Ogólnie		58	4	4	0	0	0	23	1	0	0	85	5
Chelsea	2016/17	Premier League	31	6	3	0	1	0	—		—		35	6
	2017/18		33	7	3	1	2	0	7	0	1	0	46	8
	2018/19		31	2	2	0	1	0	4	2	1	0	39	4
	2019/20		18	4	4	0	2	0	5	0	0	0	29	4
	2020/21		13	2	2	0	0	0	2	0	—		17	2
	2021/22		28	4	3	1	5	0	8	0	2	0	46	5
	Ogólnie		154	25	17	2	11	0	26	2	4	0	212	29
FC Barcelona	2022/23	Primera División	24	1	5	0	—		7	2	1	0	37	3
	2023/24		5	0	0	0	—		3	0	0	0	8	0
	Ogólnie		29	1	5	0	0	0	10	2	1	0	45	3
Ogólnie w karierze			331	38	34	2	18	0	59	5	5	0	447	45

Sukcesy

Chelsea

• Mistrzostwo Anglii: 2016/2017
• Puchar Anglii: 2017/2018
• Liga Europy UEFA: 2018/2019

FC Barcelona

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2022/2023
• Superpuchar Hiszpanii: 2022/2023

Wyróżnienia

• Drużyna roku w Premier League według PFA: 2017/2018

Życie prywatne

Rodzina Alonso jest silnie związana z piłką nożną: jego dziadek, Marcos Alonso Imaz, przez osiem lat występował w Realu Madryt. Jego ojciec, Marcos Alonso Peña, przez kilka sezonów występował w hiszpańskiej ekstraklasie m.in. w barwach Atlético Madryt oraz Barcelony. Obaj mają za sobą także występy w reprezentacji Hiszpanii^[10].

2 maja 2011 Alonso został aresztowany za spowodowanie w Madrycie wypadku samochodowego. Hiszpan prowadził samochód, który zderzył się ze ścianą, w wyniku czego zginęła 19-letnia pasażerka^[11]. Mówiło się także, że zawodnik przekroczył dopuszczalną ilość alkoholu we krwi^[12].

Uwagi

1. Uwzględniono:
   Liga Mistrzów UEFA – 30 (1)
   Liga Europy UEFA – 29 (4).
2. Uwzględniono:
   Klubowe mistrzostwa świata – 1 (0)
   Superpuchar UEFA – 1 (0)
   Tarcza Wspólnoty – 2 (0)
   Superpuchar Hiszpanii – 1 (0).