Marek Licyniusz Krassus Frugi (konsul 27 n.e.)

Marcus Licinius Crassus Frugi – polityk rzymski w początku pryncypatu.

Syn Marka Licyniusza Krassusa Frugi konsula w 14 p.n.e. rodzonego syna Marka Kalpurniusza Pizona Frugi, ale adoptowanego przez Marka Licyniusza Krassusa, wnuka triumwira Krassusa.

W młodości studiował w Atenach. Był członkiem kolegium pontyfików^[1]. Około 22 n.e. był członkiem pięcioosobowej komisji senackiej, nadzorującej budowle publiczne (curatores locorum publicorum iudicandorum)^[2]. W 24 n.e. sprawował urząd pretora miejskiego^[3] zastępując Marka Plaucjusza Sylwana^[4]. Konsul w 27 n.e. razem z Lucjuszem Kalpurniuszem Pizonem^[5].

Naraził się na niełaskę cesarza Kaliguli przez nazwanie sewgo najstarszego syna Gnejuszem Pompejuszem Wielkim, na cześć znamienitego przodka Pompejusza. Kaligula zabronił używania synowi Licyniusza przydomka Wielki (Magnus)^[6]^[7] i nie skazał go na śmierć tylko dlatego, że ten był jeszcze chłopcem^[8].

Cesarz Klaudiusz, odmiennie niż poprzednik, obdarzył rodzinę Krassusa licznymi łaskami. Wydał także swoją córkę Klaudię Antonię za jego syna^[9]. Krassus został też mianowany propretorem Macedonii^[10] na lata 41-42 n.e. Za osiągnięcia wojenne zostały mu przyznane oznaki triumfalne. W 43 n.e. wziął udział w wyprawie Klaudiusza na Brytanię i po powrocie wziął udział w triumfie Klaudiusza, po raz drugi dostępując zaszczytu przyznania oznak triumfalnych^[11]. Jednak od roku 46 n.e. Krassus i jego rodzina stali się ofiarami intryg cesarzowej Messaliny. Syn Krassusa a zarazem zięć Klaudiusza został stracony^[12]^[13]. Na śmierć zostali później skazani przez Klaudiusza sam Licyniusz Krassus i jego żona Skrybonia^[14].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

Marek Licyniusz Krassus Frugi (konsul 27 n.e.)

Potomkowie

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on