Marek Trzeciakowski

Marek Jan Trzeciakowski (ur. 27 grudnia 1945 w Lesznie, zm. 21 lipca 2021 we Wrocławiu) – polski elektronik, fotograf, alpinista i grotołaz.

Marek Trzeciakowski

Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1945 Leszno
Data i miejsce śmierci	21 lipca 2021 Wrocław
Zawód, zajęcie	polski elektronik, fotograf, alpinista i grotołaz
Alma Mater	Politechnika Wrocławska
Odznaczenia

Życiorys

Był synem Zbyszka (1913–1989)^{[potrzebny przypis]}, chemika spożywczego i dyrektora zakładów przetwórczych Pudliszki^[1][2], i Gertrudy (1914–2006)^{[potrzebny przypis]}, nauczycielki, z domu Kowal. Maturę uzyskał w 1963 w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Amosa Komeńskiego w Lesznie. Studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej ukończył w 1980^[3]. Do 1994 pracował w Instytucie Automatyki Systemów Energetycznych we Wrocławiu^[4][5]. Zmarł 21 lipca 2021 we Wrocławiu^[6].

Działalność fotograficzna

W 1977 zestaw jego 20 fotografii z wypraw jaskiniowych został opublikowany w książce Andrzeja Korsaka Tatrzańscy Kosynierzy^[7]. Otrzymał I nagrodę na Konkursie Fotografii Jaskiniowej w 1978 na łamach „Wszechświata” ogłoszonego przez Sekcję Speleologiczną Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika^[8].

Brał udział w konkursach i wystawach związanych z kolejnymi Biennale Fotografii Górskiej w Jeleniej Górze^[9][10]. Na II Biennale (1984) otrzymał III nagrodę i wyróżnienie^[11]. Na III Biennale (1986) otrzymał I i III nagrodę za zestaw fotografii „Laponia” i wyróżnienie za zestaw „Jaskinia Niedźwiedzia”. Na V Biennale (1990) otrzymał Grand Prix za prace „Himalczuli–wschód”, „Annapurny” i „xxx”, wykonane w Himalajach^[12][13]. Na VII Biennale (1992) otrzymał drugą nagrodę. W VIII Biennale (1994) uczestniczył jako juror^[14].

W 1993 jego fotografia plafonu w Auli Leopoldina Uniwersytetu Wrocławskiego była głównym elementem plakatu XVIII Międzynarodowego Festiwalu Oratoryjno-Kantatowego Wratislavia Cantans^[15]. Był jurorem I Konkursu Fotografii Górskiej im. Jacka Mierzejewskiego w 2006^[16].

W 2017 we wrocławskiej galerii Foto-Gen wystawiono jego prace nagrodzone na poprzednich Biennale Fotografii Górskiej w Jeleniej Górze^[17][18].

Działalność górska

Jerzy Masełko (z lewej) i Norbert Pospieszny na dnie Wielkiej Studni w Jaskini Śnieżnej (fotografia wykonana przez Marka Trzeciakowskiego w 1968)

W Jaskini Czarnej pod Kominem Węgierskim (fotografia wykonana przez Marka Trzeciakowskiego w 1978)

Panorama gór Djurdjura w Algierii

Był członkiem i uczestnikiem wypraw jaskiniowych Sekcji Grotołazów Wrocław od 1962^[19][20]. W 1968 wziął udział w wyprawie do jaskiń Kaukazu Zachodniego^[21].

Na przełomie grudnia 1968 i stycznia 1969 wziął udział w wyprawie kierowanej przez Bernarda Uchmańskiego na dno Jaskini Śnieżnej. Wyprawa dokonała wspinaczkowego wyjścia od Syfonu Dominiki do otworu Jaskini Śnieżnej. Był to ówczesny rekord świata (640 m pomiędzy dnem a otworem wejściowym jaskini) we wspinaczce jaskiniowej bez korzystania z lin i drabinek^[22][23]. Członkami wyprawy byli także Roman Galar, Jerzy Masełko, Andrzej Ostromęcki, Kazimierz Piotrowski i Norbert Pospieszny^[24]. Wszyscy zostali odznaczeni Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

W 1972 wziął udział w wyprawie Sekcji Grotołazów Wrocław, która osiągnęła dno (trzecie przejście w historii) jaskini Anou Boussouli w masywie Djurdjura Atlasu Tellskiego w Algierii, wtedy najgłębszej (-505 m) jaskini Afryki^[25].

Razem z Antonim Ogorzałkiem był autorem tekstu i fotografii do przewodnika po Jaskini Niedźwiedziej w Kletnie^[26].

Uprawiał także alpinizm i był członkiem Klubu Wysokogórskiego we Wrocławiu^[27]. W 1985 był fotografem wyprawy Klubu w Himalaje w rejonie Manaslu, która zdobyła Himalchuli North (7371 m)^[28]. Następnego roku uczestniczył w wyprawie na główny szczyt Himalchuli (7893 m) – jeden z najwyższych siedmiotysięczników himalajskich^[29].

Inne informacje

Był żonaty z Marią (ur. 1945) z domu Bańkowską, elektronikiem i fotografem^[30][16].

Uprawiał żeglarstwo^[31].