Maria Balcerkiewiczówna

Maria Wanda Balcerkiewiczówna (ur. 21 grudnia 1903 w Warszawie^[1], zm. 11 lutego 1975 w Londynie) – polska aktorka sceniczna i filmowa.

Maria Balcerkiewiczówna

Maria Balcerkiewiczówna (1926)
Imię i nazwisko	Maria Balcerkiewicz
Data i miejsce urodzenia	21 grudnia 1903 Warszawa
Data i miejsce śmierci	11 lutego 1975 Londyn
Zawód	aktorka

Życiorys

Była córką agenta Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej Kazimierza Balcerkiewicza i Zofii Leonii z Jerzmanowskich^[1]. Ukończyła szkołę filmową C. Rino-Lupo w 1921 roku. Później pobierała prywatne lekcje gry aktorskiej u głośnego aktora Aleksandra Zelwerowicza^[2]. Jako aktorka zadebiutowała 20 czerwca 1922 w Teatrze Komedia w Warszawie. W sierpniu z zespołem tego teatru wy­stępowała na prowincji, m.in. w Kaliszu, Piotrko­wie, Płocku, Włocławku. W tym samym roku zatrudniona była także w Teatrze Maska. W czerwcu i lipcu następnego roku wraz z zespołem Karola Adwentowicza grała m.in. we Włocławku i Ciechocinku. W sezonie 1923/24, zaangażowana przez Arnolda Szyfmana grała na scenach Teatru Polskiego, Małego i Komedii, a w sezonie 1924/25 Polskiego i Małego. W październiku 1924 z aktorami warszawskiego Teatru Rozmaitości występowała w Kaliszu i Płocku. W kolejnym sezonie znalazła się w zespole stołecznego Teatru im. Bogusławskiego, a od sezonu 1926/27 występowała w Teatrach Miej­skich. Jesienią 1926 zaproszono ją na gościnne występy do Teatru Miejskiego w Toruniu^[3].

Dla wytwórni Syrena Record nagrała w 1927 płyty z recytacjami dzieł literackich^[4].

W latach 1929–1931 prowadziła własny zespół objazdowy, z którym występowała głównie na prowincji, choć grała również w Teatrze Letnim i Narodowym w stolicy. W lutym 1933 wystąpiła w programie rewiowym w warszawskim teatrze Alhambra, a w roku następnym grała w Teatrze Miejskim w Łodzi^[3].

Maria Balcerkiewiczówna w Cyganerii Warszawskiej na deskach Teatru Narodowego w Warszawie (1936)

Od sezonu 1934/35 za­angażowana do teatrów TKKT, występowała początkowo głównie w Teatrze Nowym, następnie również w Polskim (1935) i Małym (1936), a od 1936 do wybuchu wojny stale na scenach teatrów Narodowego, Nowego i Letniego^[3].

Równocześnie pojawiała się też na dużym ekranie, grając w kilku filmach fabularnych. Znana była również jako recytatorka oraz tłumaczka (znała 9 języków)^[2].

Poza działalnością aktorką uprawiała też pływanie, należąc do Akademickiego Klubu Sportowego^[5].

Podczas II wojny światowej znalazła się w Londynie, gdzie zamieszkała na stałe. Należała do emigracyjnego ZASP, lecz na scenie pojawiała się okazjonalnie. Ze względu na trud­ne warunki materialne zajmowała się m.in. tłumaczeniem dla angielskiej firmy zajmującej się eksportem futer. Współpracowała też z "Times Literary Supplement"^[3].

Filmografia

• 1936 – August Mocny (hrabina Jabłonowska)
• 1934 – Młody las
• 1934 – Zmarłe echo (Ewa)
• 1928 – Ludzie dzisiejsi (nauczycielka)
• 1927 – Uśmiech losy (aktorka kabaretowa Łośnicka)
• 1926 – Trędowata (Melania, córka Barskiego)
• 1925 – Wampiry Warszawy. Tajemnica taksówki nr 1051 (księżna Tamarska)
• 1924 – O czym się nie mówi (jedna z „tych”)