Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Matthew Anderson
amerykański siatkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Matthew John Anderson (ur. 18 kwietnia 1987 w Buffalo) – amerykański siatkarz, reprezentant kraju, grający na pozycji przyjmującego i atakującego.
.jpg)
Remove ads
Życie prywatne
Jest synem Michaela i Nancy Andersonów. Ma trzy starsze siostry: Jennifer, Joelle i Amy oraz starszego brata Joshuę[4][5]. W 2005 roku ukończył West Seneca West Senior High School[4], następnie przez trzy lata (2006-2008) studiował kinezjologię[potrzebny przypis] na Pennsylvania State University[6]. 22 maja 2019 roku oświadczył się swojej partnerce Jacqueline Gillum[7]. 31 stycznia 2020 roku na świat przyszedł syn pary – Michael James “Jamie”[8]. 29 sierpnia 2020 roku poślubił Jackie Gillum[9]. 10 kwietnia 2022 powiadomił o narodzinach córki – Virginii June “Juno"[10]. 26 czerwca 2025 na świat przyszła druga córka pary - Meadow Josephine.
Remove ads
Kariera klubowa
Podsumowanie
Perspektywa
Matthew Anderson karierę siatkarską rozpoczął, gdy uczęszczał do West Seneca West Senior High School. W szkolnej drużynie grał na pozycji środkowego. W 2004 roku jako kapitan zespołu zdobył mistrzostwo Division I. Był także członkiem klubu z Eden – Eden Volleyball Club. Karierę juniorską zakończył w Penn State Nittany Lions wiosną 2008 roku, z którym zdobył mistrzostwo NCAA, w finale pokonując drużynę Pepperdine. Został uznany najbardziej wartościowym graczem rozgrywek oraz graczem roku EIVA[11]. W uniwersyteckiej drużynie został przestawiony na pozycję przyjmującego.
W 2008 roku podpisał dwuletni kontrakt z koreańskim klubem Hyundai Capital Skywalkers[12]. W debiutanckim sezonie zdobył wicemistrzostwo Korei Południowej, natomiast sezonu 2009/2010 z powodu problemów zdrowotnych nie ukończył.
W 2010 roku wyjechał do Włoch, gdzie w sezonie 2010/2011 grał w Tonno Callipo Vibo Valentia, z którym zajął 9. miejsce w fazie zasadniczej, natomiast w sezonie 2011/2012 występował w klubie Casa Modena[13].
Od sezonu 2012/2013 występował w rosyjskim klubie Zenit Kazań[14]. W 2012 zdobył superpuchar Rosji oraz srebrny medal pucharu Rosji. W tym samym sezonie wywalczył jeszcze dwa brązowe medale Ligi Mistrzów i mistrzostw Rosji.
29 października 2014 na oficjalnej stronie Zenitu Kazań, pojawiła się informacja, że rozwiązał kontrakt z klubem i zawiesił karierę z powodu depresji[15]. 5 stycznia 2015 powrócił do Kazania, aby wrócić do treningów z drużyną, o czym poinformował na swojej oficjalnej stronie internetowej[16]. W sezonach 2014/15 i 2015/16 z Zenitem wygrywał dwukrotnie Puchar Rosji, Mistrzostwo Rosji i Ligę Mistrzów. W kwietniu 2016 r. za pomocą mediów społecznościowych poinformował, że w sezonie 2016/2017 ponownie będzie występował w barwach Zenitu Kazań.
Remove ads
Kariera reprezentacyjna
Podsumowanie
Perspektywa
W 2004 roku został powołany do reprezentacji kadetów na Turniej Czterech Narodów odbywający się w Cabo Frio w Brazylii.
.jpg)
.jpg)
.png)
W 2006 roku trafił do składu reprezentacji juniorów, z którą zdobył srebrny medal mistrzostw NORCECA, uzyskując awans do mistrzostw świata juniorów. W 2007 roku z reprezentacją juniorów zajął 7. miejsce na mistrzostwach świata, zdobywając największą liczbę punktów z całej drużyny (91 pkt).
W 2008 roku został powołany do reprezentacji na Puchar Panamerykański (złoty medal) oraz Puchar Ameryki (5. miejsce).
W 2009 roku zagrał w sześciu meczach fazy interkontynentalnej Ligi Światowej. Z powodu zapalenia płuc nie wyjechał na turniej finałowy do Belgradu.
W 2010 roku trafił do składu na Ligę Światową oraz mistrzostwa świata. Na Mistrzostwach Świata 2010 zagrał w trzech meczach.
W 2011 roku był najlepiej punktującym zawodnikiem reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Lidze Światowej, Mistrzostwach Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów oraz Pucharze Świata.
W 2012 roku zdobył z reprezentacją srebrny medal Ligi Światowej. Został uznany najlepszym atakującym turnieju kwalifikacyjnego NORCECA do Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012. Wystąpił w turnieju olimpijskim, na którym z reprezentacją odpadł w ćwierćfinale.
W 2014 zdobył złoty medal Ligi Światowej. Drużyna Stanów Zjednoczonych pokonała w finale reprezentację Brazylii[17].
W 2015 roku zdobył brązowy medal Ligi Światowej i złoty Pucharu Świata.
Sukcesy klubowe
Liga południowokoreańska:
2009
2014, 2015, 2016, 2017, 2018
- 2023[20]
Remove ads
Sukcesy reprezentacyjne
Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów Juniorów:
2006
- 2008
Nagrody indywidualne i wyróżnienia
- 2012: Najlepszy siatkarz roku w Stanach Zjednoczonych
- 2013: Najlepszy siatkarz roku w Stanach Zjednoczonych
- 2013: MVP Mistrzostw Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów
- 2014: MVP Final Six ligi rosyjskiej
- 2015: MVP Pucharu Świata
- 2017: Najlepszy atakujący Pucharu Wielkich Mistrzów
- 2018: Najlepszy atakujący Ligi Narodów
- 2018: Najlepszy atakujący Mistrzostw Świata
- 2019: MVP i najlepszy atakujący Ligi Narodów
- 2025: MVP finału Pucharu CEV[27]
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads