Maurycy Moszkowski

Maurycy Moszkowski, Moritz Moszkowski (ur. 23 sierpnia 1854 we Wrocławiu, zm. 4 marca 1925 w Paryżu) – niemiecko-polski kompozytor, pianista, dyrygent i pedagog pochodzenia polsko-żydowskiego.^[1]

Maurycy Moszkowski

(niem.) Moritz Moszkowski

Maurycy Moszkowski (ok. 1880)
Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1854 Wrocław
Pochodzenie	polskie/żydowskie
Data i miejsce śmierci	4 marca 1925 Paryż
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pianista, pedagog

Życiorys

Jego rodzice przybyli do Wrocławia z Pilicy koło Zawiercia w roku 1852. Zyskał sławę jako pianista-wirtuoz oraz dyrygent. Skomponował kilkaset utworów wirtuozowskich (głównie na fortepian). Utwory te były w owych czasach chętnie grywane przez znanych pianistów. Kompozycje pedagogiczne do dziś są wykorzystywane w nauczaniu młodzieży i publikowane.^[1]

Studiował w Dreźnie oraz w konserwatorium w Berlinie. Tam zadebiutował jako pianista w roku 1873.^[1] Został pedagogiem tejże Akademii w wieku zaledwie 18 lat. W 1897 roku zamieszkał w Paryżu, a w 1899 został członkiem Berlińskiej Akademii Sztuk.

Kompozycje

Maurycy Moszkowski

• 1892: Boabdil, ostatni król Maurów (Opera w 3 aktach)
• 1896: Laurin (Balet)
• Op. 3 Koncert fortepianowy h-moll
• Op. 10 Nr 1 Melodia
• Op. 10 Nr 3 Mazurek
• Op. 11 Polonez
• Op. 12 Tańca hiszpańskie
• Op. 15 Nr 1 Serenada
• Op. 16 Ballada g-moll
• Op. 17 Nr 2 Menuet
• Op. 18 Etiuda
• Op. 19 „Jeanne d'Arc”
• Op. 25 pięć utworów, tańce niemieckie na duet fortepianowy
• Op. 30 Koncert skrzypcowy C-dur
• Op. 36 8 utworów charakterystycznych (na fortepian)
• Op. 43 Polskie tańce ludowe na duet fortepianowy
• Op. 58 Nr 3 Près du Berceau
• Op. 59 Koncert fortepianowy E-dur op. 53
• Op. 65 Nowe tańce hiszpańskie na duet fortepianowy
• Op. 71 Suita na dwoje skrzypiec i fortepian
• Op. 72 15 etiud wirtuozowskich
• Op. 77 Romance sans paroles
• Op. 83 Sześć utworów
  • Nr 1 Elégia
  • Nr 2 Sur l'Eau
  • Nr 3 Vieux Pastel
  • Nr 4 Canon
  • Nr 5 Chanson populaire
  • Nr 6 Chanson napolitaine
• Op. 85 Preludium i fuga na orkiestrę smyczkową
• Op. 89 Nr 2 Valse mignonne
• Op. 91 Pięć małych etiud
• Op. 92 Etiudy na lewą rękę
• Etiuda Nr 11 As-dur
• Valse brillante
• bez nr opusu Valse mignonne