Osiękla kępkowa

Osiękla kępkowa (Merismodes fasciculata (Schwein.) Donk) – gatunek podstawczaków z rodziny Niaceae^[1].

Osiękla kępkowa

Skupiska owocników na pniu drzewa
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	Niaceae
Rodzaj	osiękla
Gatunek	osiękla kępkowa
Nazwa systematyczna
Merismodes fasciculata (Schwein.) Donk Lilloa 22: 345 (1951) [1949] Basionym:

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Merismodes, Niaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1832 r. jako Cantharellus fasciculatus przez L.D. von Schweinitza. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1951 Marinus Anton Donk, przenosząc go do rodzaju Merismodes^[1].

Synonimy^[2]:

• Cantharellus fasciculatus Schwein. 1832
• Chaetocypha fasciculata (Schwein.) Kuntze 1891)
• Cyphella anomala subsp. confusa (Bres.) Bourdot & Galzin 1928
• Cyphella confusa (Bres.) Bourdot & Galzin 1928
• Cyphellopsis confusa (Bres.) D.A. Reid 1964
• Lachnella fasciculata (Schwein.) Locq. 1952
• Merismodes fasciculata (Schwein.) Earle 1909
• Merismodes fasciculata var. caroliniensis W.B. Cooke 1961
• Merismodes fasciculata (Schwein.) Earle 1909 var. fasciculata
• Merismodes fasciculata var. occidentalis W.B. Cooke 1961
• Merismodes fasciculata var. oregona W.B. Cooke 1961
• Merismodes fasciculata var. quercina W.B. Cooke 1961
• Merulius fasciculatus (Schwein.) Kuntze 1891
• Solenia confusa Bres. 1903

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.^[3]

Charakterystyka

Tworzy zazwyczaj gęste skupiska bardzo drobnych owocników. Pojedynczy owocnik ma szerokość około 0,5 i wysokość 1 mm. Składa się z miseczki i trzonu, przy czym trzon jest krótszy od miseczki. Młode owocniki są zamknięte i w górnej części szarobeżowo owłosione, starsze otwierają się otworem na szczycie przyjmując kształt miseczki o gładkiej wewnętrznej powierzchni^[4].

Zarodniki cylindryczne, gładkie, 7,5–11 × 2–3 μm^[4].

Występuje na obumarłych pniach i konarach drzew, wyrastając bezpośrednio na drewnie^[4].

W Polsce rozprzestrzenienie osiękli kępkowej nie jest znane. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano jedno tylko stanowisko i to już historyczne (na brzozie brodawkowatej, Międzyrzec Podlaski, 1902 r.)^[5]

Gatunki podobne

Bardzo podobna jest osiękla nierówna (Cyphellopsis anomala), a także niektóre inne gatunki z rodzaju Cyphellopsis i Merismodes. Trochę pomocny może być sposób wyrastania owocników: osiękla kępkowa zwykle tworzy okrągłe kępki, a osiękla nierówna raczej podłużne pasma. Pewne rozróżnienie tych gatunków i innych z rodzajów Merismodes wymaga jednak badań mikroskopowych, zwłaszcza porównania zarodników^[6].