Meta Janitzek

Meta Janitzek (ur. 19 lipca 1852 w Mysłowicach, zm. 1 listopada 1927 w Bytomiu) – górnośląska pisarka.

Meta Janitzek

Data i miejsce urodzenia	19 lipca 1852 Mysłowice
Data i miejsce śmierci	1 listopada 1927 Bytom
Język	niemiecki
Dziedzina sztuki	literatura

Życiorys

Urodziła się 19 lipca 1852 roku w Mysłowicach. Pochodziła z rodziny Friedricha Reiflandta, wyższego urzędnika górniczego, który w swoim domu często urządzał spotkania towarzyskie, na których czytano literaturę niemiecką i o niej się dyskutowało^[1]. Stałym gościem tych wieczorów był spedytor Klaußmann z Szopienic, który często zapraszał swojego utalentowanego syna, późniejszego pisarza Antona Oskara Klaußmanna^[2]. Atmosfera ta obudziła u niej zainteresowanie literaturą^[1].

W wielu 20 lat wyszła za mąż i zamieszkała w podbytomskich Łagiewnikach^[3]. Zajęła się prowadzeniem domu i wychowywaniem dzieci, natomiast w wolnych chwilach pogłębiała swoją wiedzę i doskonaliła swój warsztat pisarski. Zadebiutowała 1 kwietnia 1901 roku i od razu stała się jedną z najbardziej popularnych górnośląskich pisarek, a swoje utwory publikowała w gazetach codziennych i czasopismach^[1].

Przez ostatnią dekadę swojego życia wycofała się z życia publicznego, ale nadal pisała^[4]. Zmarła po długiej chorobie 1 listopada 1927 roku w Bytomiu^[2].

Twórczość

Tematyka jej utworów często oparta była na wydarzeniach mających miejsce w jej środowisku – dotyczy to np. utworów Der Fürstenmord an der Dreikaiserreichsecke (Zabójstwo księcia na granicy trzech mocarstw) czy Das Kreuz im Walde (Krzyż w lesie)^[1]. Opisywała krążące wśród ludności dawne historie o charakterze sensacyjnym, w tym Der Priestermord in Beuthen O.S. am 14.September des Jahres 1363 (Zabójstwo księdza w Bytomiu 14 września 1363 roku) i Ein Schreckenstag in Myslowitz (Sądny dzień w Mysłowicach)^[5].

Uważana była za pierwszą pisarkę górnośląską, która przybliżyła lokalnej społeczności znaczące osobistości z życia gospodarczego, które przyczyniły się do rozwoju przemysłu w regionie, w tym. m.in. Karola Godulę czy Gottfrieda Linkego^[5]. Częstym motywem jej twórczości były także dzieje polskich rodzin szlacheckich związanych z Mysłowicami: Sułkowskich i Mieroszewskich^[1].

Była także autorką dwóch wierszy: St. Barbara (Święta Barbara) i Abschied vom Bergwerksglöckchen (Pożegnanie z górniczym dzwonkiem)^[5].

Po jej śmierci odnaleziono dwa niedokończone rękopisy: Die zwölf Wilhelminen (Dwanaście Wilhelmin) i Der letzte polnische Standsherr auf oberschlesischer Erde (Ostatni polski schlachcic na górnośląskiej ziemi)^[5].