Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Michał Buchowski

polski antropolog Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Michał Buchowski
Remove ads

Michał Janusz Buchowski (ur. 20 grudnia 1955) – polski antropolog społeczny, filozof, kulturoznawca. Uczeń Józefa Burszty i Jerzego Kmity.

Szybkie fakty Data urodzenia, Alma Mater ...
Remove ads

Życiorys

Ukończył z wyróżnieniem studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w zakresie etnologii (1979) i kulturoznawstwa (1981). Tam też doktoryzował się (1983 – rozprawa pt. „Magia. Jej funkcje i struktura”) i habilitował (1990, praca – Racjonalność, translacja, interpretacja)[1].

Prezes Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego w kadencji na lata 2005–2019. Prezydent European Association of Social Anthropologists w kadencji na lata 2009–2010 (pierwszy w historii Towarzystwa z Europy Środkowo-Wschodniej), wcześniej członek Komitetu Wykonawczego (2007–2008). Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego World Council of Anthropological Associations w kadencji w latach 2012–2014, wcześniej zastępca przewodniczącego (2010–2012). Założyciel i w latach 2009–2021 dyrektor Centrum Badań Migracyjnych. Dyrektor Instytutu Antropologii i Etnologii UAM (od 2008). Członek rad redakcyjnych kilku międzynarodowych czasopism, w tym „Social Anthropology”, „Journal of Language and Politics” i „Socialni Studie”.

W 1994 r. odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[2] i Medalem Stulecia UAM (2019).

Remove ads

Działalność naukowa

Podsumowanie
Perspektywa

W centrum jego zainteresowań znajdują się: teoria i metodologia antropologii, antropologia postsocjalizmu i współczesne społeczeństwo polskie, antropologia religii (magia, racjonalność), migracje oraz heterogeniczność kulturowa.

Zainteresowania naukowe obejmowały najpierw teorie antropologiczne. W ramach sporu między relatywizmem a racjonalizmem wypracował koncepcję założenia o racjonalności zrelatiwyzowanej do kontekstu kulturowego danej osoby. Zajmował się też odmiennością sposobów myślenia znajdowanych w różnych społeczeństwach znanych archeologom, historykom i etnologom. W tym zakresie rozwijał teorię synkretyzmu myślenia magicznego wysuniętą przez Jerzego Kmitę i Annę Pałubicką w ramach socjoregulacyjnej teorii kultury. Następnie pracował nad społecznymi i kulturowymi aspektami transformacji postkomunistycznej. Wypracował antropologiczną teorię neoliberalnego postsocjalizmu jako specyficznego, historycznie ukształtowanego przypadku kapitalistycznego systemu społeczno-ekonomicznego i kulturowego. Od czasów tzw. kryzysu migracyjnego bada zjawiska kreowania „Obcego”, wrogości wobec imigrantów i ksenofobii, w szczególności islamofobii i romofobii, w państwie narodowym[3].

Profesor doktor habilitowany, wykładowca antropologii w Instytucie Antropologii i Etnologii na Wydziale Antropologii i Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Do 2016 roku był kierownikiem Zakładu Studiów Europejskich i Krytyki Kulturowej, a od 2008 roku jest dyrektorem Instytutu[3]. W latach 1998–2021 był profesorem na Wydziale Kulturoznawstwa Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą, gdzie prowadził Katedrę Porównawczych Studiów Środkowoeuropejskich. Obecnie ma na tym uniwersytecie status Profesora Seniora[4].

Stypendysta na Uniwersytecie w Cambridge, Fundacji Fulbrighta na Uniwersytecie Kalifornijskim, Commonwealth Center na Uniwersytecie w Wirginii i Fundacji Kościuszkowskiej na Uniwersytecie Kansaskim, Fundacji Humboldta na Uniwersytecie Berlińskim oraz Instytucie Studiów Zaawansowanych „Collegium Budapest”. Prowadził badania w Centre national de la recherche scientifique w Paryżu i Centre Marc Bloch(inne języki) w Berlinie. W roku akademickim 2001–2002 pracował jako Visiting Profesor na Uniwersytecie Rutgers w New Jersey, a w roku 2003–2004 został pierwszym w historii Kościuszko Foundation i Semper Polonia Distinguished Visiting Profesor (Uniwersytet Columbia, Nowy Jork).

W latach 2012–2016 był członkiem z wyboru Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułu Naukowego w dyscyplinie religioznawstwo, w latach 2016–2019 w dyscyplinie etnologia[5]. W latach 2019–2024 został członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji w dyscyplinie nauki o kulturze i religii[6], a od 2024 roku w dyscyplinie etnologia i antropologia kulturowa w II kadencji[7]. Członek Zespołu Interdyscyplinarnego do spraw związanych z udziałem w międzynarodowym programie lub przedsięwzięciu oraz z wykorzystaniem strategicznej infrastruktury badawczej zlokalizowanej za granicą w latach 2016–2018 i 2019-2029[8] i 2019-2029[9]. Od 2025 roku Członek Zespołu doradczego do spraw Polskiej Mapy Infrastruktury Badawczej[10]. Członek rad redakcyjnych kilku międzynarodowych czasopism, w tym „History and Anthropology”[11], „Social Anthropology”[12], „Journal of Language and Politics”[13] i „Sociální studia”[14], „Slovenský národopis”[15], “Cargo”[16] i „Studia Narodowościowe”[17].

Od 2016 roku jest członkiem honorowym Royal Anthropological Institute[18]. W 2022 roku został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk[19].

Badania terenowe prowadził w Polsce i w Japonii.

Remove ads

Wybrane publikacje

Podsumowanie
Perspektywa

Autor:

Redaktor antologii:

  • (wybór i red. nauk.) Amerykańska antropologia kognitywna, tł. Joanna Dankowska i inni, Warszawa 1993, Wydawnictwo Instytutu Kultury, s. 294, ISBN 83-85323-50-3.
  • (wybór i red. nauk.) Amerykańska antropologia postmodernistyczna, tł. Wojciech Dohnal i inni, Warszawa 1999, Wydawnictwo Instytutu Kultury, s. 317, ISBN 83-85323-86-4.
  • (red. z Bożeną Chołuj) Die Konstruktion des Anderen in Mitteleuropa: Diskurse, politische Strategien und soziale Praxis = The construction of the other in Central Europe: discourses, political strategies and social practice, Frankfurt(Oder)-Słubice 2001, Collegium Polonicum, ISBN 83-88135-58-9.

Tłumaczenia:

Remove ads

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads