Miczus

Miczus^[a] herbu Łodzia (ur. w XIV w., zm. w XV w.) – bojar litewski, adoptowany podczas unii horodelskiej (1413)^[1].

Miczus

Łodzia
Data urodzenia	XIV w.
Data śmierci	XV w.
Ojciec	Wilczek
Matka	N.N.

Nosił nazwisko patronimiczne Wilczcowicz^[1].

Życiorys

W 1413 roku podczas unii horodelskiej doszło do przyjęcia przez polskie rodziny szlacheckie, bojarów litewskich wyznania katolickiego (tzw. adopcja herbowa). Jednym z ważniejszych dowodów tamtego wydarzenia jest istniejący do dziś dokument, do którego przyczepione są pieczęcie z wizerunkami herbów szlacheckich^[1].

Osobny artykuł: Unia horodelska.

Dokument unii horodelskiej z 1413 roku z przyczepionymi pieczęciami

Z dokumentu dowiadujemy się o istnieniu Miczusa, który został adoptowany przez przedstawicieli Łodziów. Przywiesił on do aktu swoją pieczęć z następującym napisem w otoku^[1]:

† 𝔰 𝔪𝔶𝔠𝔲𝔣𝔷 𝔳𝔦𝔩𝔠𝔷𝔠𝔬𝔳𝔦𝔠𝔷

Co w przekładzie na pismo czytelniejsze daje:

† s mycufz vilczcovicz

Ze względu na powszechnie występujące ówcześnie w Wielkim Księstwie Litewskim nazwiska patronimiczne, wnioskować można, że ojcem Miczusa był niejaki Wilczek. Niestety pomimo licznych badań nie udało się ustalić nic na temat Miczusa oraz jego ojca^[1].

Genealogia

Genealogia rodzinna została utworzona na podstawie fragmentu Władsyława Semkowicza w Rocznikach Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie^[1].

Wilczek

Miczus

Zobacz też

• ród herbowy
• heraldyka
• lista polskich herbów szlacheckich

Uwagi

1. W zależności od źródeł historycznych, występuje w następujących wersjach swojego imienia: Miczusch, Myczusch, Micuss.