Mieczysław Drobner

Mieczysław Drobner (ur. 3 listopada 1912 w Krakowie, zm. 17 marca 1986 w Łodzi) – polski kompozytor, muzykolog i pedagog.

Mieczysław Drobner

Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1912 Kraków
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	17 marca 1986 Łódź
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, muzykolog, pedagog
Odznaczenia

Życiorys

Był synem Luby z Hirszowiczów i Bolesława Drobnera, członka PKWN, działacza PZPR i prezydenta Wrocławia. Ukończył kompozycję w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego: kompozycję u Bolesława Wallek-Walewskiego i dyrygenturę u Zbigniewa Dymmka. W 1937 ukończył studia muzykologiczne pod kierunkiem Zdzisława Jachimeckiego na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Po wojnie pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Od 1946 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, gdzie pełnił także funkcję rektora, oraz w latach 1958–1978 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, gdzie w latach 1969–1972 był dziekanem Wydziału Teorii, Kompozycji i Dyrygentury. W Krakowie kierował także Zakładem Akustyki Muzycznej.

Do jego publikacji książkowych należą m.in. Akustyka muzyczna (PWM, Kraków 1953) oraz Instrumentoznawstwo i akustyka (PWM, Kraków 1960).

W latach 1944–1948 był członkiem Rady Naczelnej PPS, od 1948 należał do PZPR^[1].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1956)
• Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)^[2]
• Srebrny Krzyż Zasługi (1945)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 lutego 1955)^[3]