Mirun

Mirun (arab. ميرون) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Safedu w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana w dniu 10 maja 1948.

Mirun

Państwo	Mandat Palestyny
Dystrykt	Dystrykt Safedu
Wysokość	750 m n.p.m.
Populacja (1945) • liczba ludności	290
Data zniszczenia	10 maja 1948
Powód zniszczenia	atak Hagany
Obecnie	Meron
Położenie na mapie Mandatu Palestyny Mirun
32°58′56″N 35°26′17″E
Strona internetowa

Położenie

Mirun leżała w Górnej Galilei u podnóża masywu górskiego Meron, w odległości 5 kilometrów na zachód od miasta Safed. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 1 411,4 ha. We wsi mieszkało wówczas 290 osób^[1].

własność gruntów	powierzchnia gruntów (hektary)
Arabowie	676,5
Żydzi	583,9
publiczne	151
Razem	1 411,4

Rodzaj użytkowanych gruntów	Arabowie (hektary)	Żydzi (hektary)
uprawy oliwek	20	0
uprawy zbóż	673,4	582,9
nieużytki	151	0
zabudowane	3,1	1

Historia

Żydowscy pielgrzymi w Mirun, 1920

Żydowscy pielgrzymi w Mirun, 1920

Osada Mirun jest utożsamiana ze starożytnym miastem kananejskim Merom lub Maroma, chociaż brak jednoznacznych dowodów archeologicznych i są uwzględniane inne lokalizacje dla tych miast^[2]. W okresie panowania hellenistycznego jest potwierdzone istnienie wioski Mirun^[3]. Talmud wspomina o wiosce, mówiąc, że hodowano w niej owce i produkowano oliwę z oliwek^[4]. W ostatniej dekadzie III wieku we wsi wybudowano synagogę, jednak jakiś czas później z nieznanych przyczyn wieś została opuszczona. Odkryte groby wskazują, że wieś była zamieszkała przez społeczność żydowską w latach od 750 do 1399^[5]. W XII wieku wieś odwiedził żydowski podróżnik Beniamin z Tudeli. Napisał on, że w Mirun znajdują się grobowce, w których jak wierzą miejscowi znajdują się szczątki Hillela, Szammaja i dwudziestu innych słynnych rabinów. Francuski rabin Samuel ben Samson odwiedził Mirun w 1210 i potwierdził obecność grobów Szymona bar Jochaja i jego syna Eleazara^[6]. Od XIII wieku Mirun było najczęstszym celem żydowskich pielgrzymek w Palestynie^[7]. W 1596 Mirun była dużą wsią z 715 mieszkańcami, którzy utrzymywali się z upraw winorośli, oliwek, oraz hodowli kóz i miodu^[8].

W okresie panowania Brytyjczyków Mirun była małą wsią. We wsi znajdowała się szkoła dla chłopców^[1].

Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w dniu 10 maja 1948 wieś Mirun zajęły siły żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana. Nastąpiło wówczas pierwsze częściowe wysiedlenie mieszkańców wsi. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w rejonie tym stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej. W październiku 1948 Izraelczycy przeprowadzili operację Hiram, podczas której wieś zbombardowały trzy samoloty. W dniu 29 października Merion została zajęta przez izraelskich żołnierzy. Po ustaniu walk wysiedlono wszystkich mieszkańców, a domy wyburzono^[1].

Miejsce obecnie

Na terenie wioski Mirun powstał w 1949 moszaw Meron.

Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Mirun: „Arabska część wioski została rozebrana, chociaż zachowało się kilka kamiennych murów i ścian domów. Jedna ze ścian ma prostokątny otwór drzwi, a inna łukowate wejście”^[1].