Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2009 – skok w dal kobiet
jedna z konkurencji rozegranych podczas 12. Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Skok w dal kobiet – jedna z konkurencji rozegranych podczas 12. Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce na stadionie olimpijskim w Berlinie.
Wymagane przez IAAF minimum kwalifikacyjne A do udziału w mistrzostwach wynosiło 6,72 m, natomiast minimum B 6,62 metrów[1]. Minimum, uzyskując podczas mistrzostw Polski w Bydgoszczy wynik 6,74, wypełniła Teresa Dobija, która była jedyną reprezentantką Polski na mistrzostwach w tej konkurencji[2].
Remove ads
Rekordy
W tabeli ukazano rekordy poszczególnych kontynentów, rekord świata[3], rekord mistrzostw oraz rekord Polski. Dodatkowo przedstawiono najlepszy wynik w skoku w dal kobiet w sezonie 2009 przed rozpoczęciem rywalizacji na mistrzostwach świata.
| Rekord świata |  Galina Czistiakowa |
7,52 | Leningrad |
11 czerwca 1988 |
| Rekord mistrzostw świata |  Jackie Joyner-Kersee |
7,36 |  Rzym |
4 września 1987 |
| Listy światowe | Brittney Reese |
7,06 |  Belém |
24 maja 2009 |
| Rekord Afryki |  Chioma Ajunwa |
7,12 | Atlanta |
2 sierpnia 1996 |
| Rekord Azji |  Yao Weili |
7,01 | Jinan |
5 czerwca 1993 |
| Rekord Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów | Jackie Joyner-Kersee |
7,49 | Nowy Jork |
22 maja 1994 |
| Rekord Ameryki Południowej | Maurren Maggi |
7,26 |  Bogota |
26 czerwca 1999 |
| Rekord Australii i Oceanii |  Bronwyn Thompson |
7,00 | Melbourne |
7 marca 2002 |
| Rekord Europy | Galina Czistiakowa |
7,52 | Leningrad |
11 czerwca 1988 |
| Rekord Polski |  Agata Karczmarek |
6,97 | Lublin |
6 sierpnia 1988 |
Remove ads
Terminarz
Rezultaty
Podsumowanie
Perspektywa
| Poz. – pozycja | CR – rekord mistrzostw | NR – rekord kraju | PB – rekord życiowy | DNS – nie wystartowała |
| SB – najlepszy wynik w sezonie | X – próba spalona | – – pominięcie próby | NM – niezaliczenie żadnej próby |
| * wyniki podawane w metrach |
Eliminacje
Do zawodów przystąpiło 36 zawodniczek z 25 krajów. Skoczkinie w dal w rundzie eliminacyjnej zostały podzielone na 2 grupy: A i B. Aby dostać się do finału, w którym startowało 12 zawodniczek, należało skoczyć co najmniej 6,75 m (Q). W przypadku gdyby rezultat ten osiągnęła mniejsza ilość sportsmenek lub gdyby żadna ze startujących nie uzyskała minimum, kryterium awansu były najlepsze wyniki uzyskane przez startujące (q). Skoczkiniom w uzyskaniu lepszych rezultatów przeszkadzała zimna temperatura i deszcz.
Finał
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads