Mitiaro

Mitiaro – wyspa wchodząca w skład Południowych Wysp Cooka, należąca administracyjnie do terytorium zależnego Nowej Zelandii – Wyspy Cooka. Wyspa stanowi jednocześnie jednostkę administracyjną o takiej samej nazwie.

Mitiaro

Zdjęcie satelitarne wyspy
Państwo	Nowa Zelandia
Terytorium stowarzyszone	Wyspy Cooka
Akwen	Ocean Spokojny
Archipelag	Południowe Wyspy Cooka
Powierzchnia	22,3 km²
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość	155 6,9 os./km²
Położenie na mapie Wysp Cooka Mitiaro
Położenie na mapie Oceanii Mitiaro
19°52′10″S 157°42′12″W

Wyspa ma powierzchnię 22,3 km², a zamieszkana jest przez 155 mieszkańców (dane na 2016). Wyspa jest wyniesionym atolem – dawną rafę stanowi ciągnący się wzdłuż wybrzeża wał wysoki do 15 m n.p.m., za którym znajduje się bagnista niecka z licznymi jeziorami (z których największe to Te Rotonui) będąca pozostałością dawnej laguny. W północnej części wyspy znajduje się lotnisko.

Na wyspie znajdują się cztery wioski (Atai, Auta, Mangarei i Takaue) skupione obok siebie na zachodnim wybrzeżu.

Wyspa została odkryta w 1823, a od 1888 wraz z innymi wyspami archipelagu stanowi protektorat brytyjski, zwany od 1891 Cook Islands Federation. W 1901 atol wraz z całymi Wyspami Cooka został przekazany Nowej Zelandii.

Demografia

Liczba ludności zamieszkującej wyspę Mitiaro^[1]:

1971	1976	1981	1986	1996	2001	2006	2011	2016
331	305	256	273	319	230	219	189	155

Od połowy XX wieku, pomimo wysokiego przyrostu naturalnego, liczba ludności wyspy spada. Głównym powodem takiego stanu rzeczy jest emigracja zarobkowa na największą i najludniejszą spośród Wysp Cooka Rarotongę oraz do Nowej Zelandii^[2][3].