Mokichi Saitō

Mokichi Saitō (jap. 斎藤 茂吉 Saitō Mokichi; ur. 14 maja 1882, zm. 25 lutego 1953) – japoński poeta, z zawodu lekarz psychiatra^[1].

Mokichi Saitō

守谷 茂吉

Mokichi Moriya

Imię i nazwisko	Mokichi Moriya
Data urodzenia	14 maja 1882
Data śmierci	25 lutego 1953
Narodowość	japońska
Dziedzina sztuki	pisarz
Odznaczenia

Urodził się jako Mokichi Moriya (jap. 守谷 茂吉 Moriya Mokichi) w rodzinie chłopskiej w prefekturze Yamagata^[2]. Dzięki pomocy krewnych z Tokio ukończył studia medyczne^[2]. Początkowo wykładał w Nagasaki, później wyjechał do Europy, w latach 1921–1924 kształcąc się na uniwersytetach w Wiedniu i Monachium^[3]. Był rodzinnym lekarzem Ryūnosuke Akutagawy, któremu asystował przy popełnieniu samobójstwa^[2].

Tworzył poezje w stylu tanka^[1][4], inspirowane twórczością Sachio Itō^[3]. Zaliczany jest do szkoły poetyckiej Araragi, skupionej wokół czasopisma literackiego o tej samej nazwie. Wydał 17 tomików poetyckich, m.in. Shakkō (Czerwone światło, 1913, debiut, zawiera 834 tanka z lat 1905–1913)^[5], Aratama (1921), Shiroki yama (1949) i Renzan (1950)^[3]. Był również autorem esejów na temat folkloru^[3]. Został odznaczony Nagrodą Literacką Yomiuri i Orderem Kultury^[2].

Jego synem był eseista Morio Kita^[2][3].