Tanka

Tanka (jap. 短歌 tanka; ‘krótka pieśń’, ‘krótki wiersz’) – jedna z najstarszych form poezji japońskiej (pierwotnie jedna z odmian waka) powstała około VI wieku^[1]. Każda tanka składa się z 31 sylab ułożonych w pierwszej części wiersza (kami no ku) w wersy według schematu 5 + 7 + 5 sylab, a w drugiej części (shimo no ku) według schematu 7 + 7 sylab^[2][3]. Używa się terminów górna strofa tanki i dolna strofa tanki^[4]. Jest jedną z najżywotniejszych form poezji japońskiej, uprawianą również obecnie.

Obecnie termin waka (w związku z zanikiem innych jego odmian) jest używany jako synonim tanka.

Formę górnej tanki mają utwory z gatunku haiku^[5].

Formę strof oryginału w przekładzie na język polski zachowywał wiernie Wiesław Kotański^[6].

Zobacz też

• chōka
• literatura japońska
• Man’yōshū
• Ise monogatari