Moritz von Brunner

Moritz Josef von Brunner (ur. 30 lipca 1839 w Wiedniu, zm. 25 października 1904 tamże) – marszałek polny porucznik cesarskiej i królewskiej Armii.

Moritz von Brunner

marszałek polny porucznik
Data i miejsce urodzenia	30 lipca 1839 Wiedeń
Data i miejsce śmierci	25 października 1904 Wiedeń
Przebieg służby
Siły zbrojne	c. i k. Armia
Jednostki	Ministerstwo Wojny Rzeszy
Stanowiska	szef oddziału szef sekcji
Odznaczenia

Życiorys

Od roku 1892 dyrektor inżynierii fortecznej w Twierdzy Przemyśl^[1], projektant fortów klasy „Einheitsfort” - fortów uniwersalnych. Przykładem takich budowli wzniesionych według jego projektów jest fort IX „Brunner” oraz fort XIII „San Rideau” w Twierdzy Przemyśl.

Do 1895 był szefem 8. Oddziału w Ministerstwie Wojny Rzeszy^[2]. 20 maja 1895 został mianowany na stopień generała majora^[3] i wyznaczony na stanowisko szefa sekcji w Ministerstwie Wojny Rzeszy^[4][5]. Na tym stanowisku 29 kwietnia 1899 został mianowany na stopień marszałka polnego porucznika^[3]. Zmarł 25 października 1904^[3].

Ordery i odznaczenia

W czasie służby wojskowej otrzymał^[5][6]:

• Krzyż Rycerski Orderu Leopolda
• Order Korony Żelaznej III klasy
• Krzyż Zasługi Wojskowej – 1889
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstążce
• Medal Wojenny
• Medal Pamiątkowy Kampanii przeciwko Danii 1864
• Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii
• Odznaka za Służbę Wojskową III klasy
• Odznaka Honorowa za Dzieła Sztuki i Umiejętności
• Wielki Oficer Legii Honorowej (Francja)
• Krzyż Zasługi Wojskowej (Hiszpania)
• Wielki Oficer Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
• Oficer Orderu Korony Włoch (Włochy)
• Kawaler Orderu Lwa Niderlandzkiego (Niderlandy)