Morskie wody wewnętrzne

Morskie wody wewnętrzne – wody znajdujące się między lądem a wewnętrzną granicą (linią podstawową) morza terytorialnego.

Widok z Trasy Zamkowej na polskie morskie wody wewnętrzne, czyli na Odrę Zachodnią (po lewej) i Duńczycę (po prawej) stanowiące część akwatorium portu morskiego w Szczecinie.

Zalicza się do nich zatoki morskie o określonej szerokości, zatoki historyczne oraz wody portów morskich (akwatoria). Podlegają całkowitej i wyłącznej władzy państwa nadbrzeżnego, rozciągającej się również na przestrzeń powietrzną i dno akwenu (administracja morska).

Morskie wody wewnętrzne Polski

Zasięg polskich, morskich wód wewnętrznych, reguluje ustawa o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej^[1]:

1. część Jeziora Nowowarpieńskiego i część Zalewu Szczecińskiego wraz ze Świną i Dziwną oraz Zalewem Kamieńskim, znajdująca się na wschód od granicy państwowej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, oraz rzeka Odra, pomiędzy Zalewem Szczecińskim a wodami portu morskiego Szczecin;
2. część Zatoki Gdańskiej, zamknięta linią podstawową, biegnącą od punktu o współrzędnych 54°37′36″N 18°49′18″E (na Mierzei Helskiej) do punktu o współrzędnych 54°22′12″N 19°21′00″E (na Mierzei Wiślanej);
3. część Zalewu Wiślanego, znajdująca się na południowy zachód od granicy państwowej między Rzecząpospolitą Polską a Federacją Rosyjską na tym Zalewie;
4. wody portów określone od strony morza, linią, łączącą najdalej wysunięte w morze stałe urządzenia portowe, stanowiące integralną część systemu portowego.

Na podstawie Prawa wodnego, kierując się znaczeniem gospodarczym oraz sposobem wykorzystywania wód, Rada Ministrów określiła granice między śródlądowymi wodami powierzchniowymi a morskimi wodami wewnętrznymi i wodami morza terytorialnego na następujących rzekach i kanałach:

• na rzece Pasłęka
• na rzece Elbląg
• na Kanale Jagiellońskim
• na rzece Wisła
• na rzece Martwa Wisła
• na rzece Motława w starym i nowym korycie rzeki
• na Opływie Motławy
• na rzece Łeba
• na kanale Chełst
• na rzece Łupawa
• na rzece Słupia
• na rzece Wieprza
• na rzece Parsęta
• na Kanale Drzewnym
• na kanale łączącym jezioro Resko Przymorskie z morzem terytorialnym
• na rzece Rega
• na kanale łączącym jezioro Liwia Łuża z morzem terytorialnym
• na rzece Świniec
• na rzece Wołczenica
• na rzece Gowienica
• na jeziorze Dąbie
• na kanale Iński Nurt
• na rzece Święta
• na rzece Parnica
• na rzece Odra Zachodnia
• na rzece Łarpia
• na rzece Gunica^[2].

Morskie wody wewnętrzne RP stanowią terytorium Rzeczypospolitej Polskiej^[3].

Zobacz też

• morze otwarte (prawo)
• obszar morski
• prawo morza
• szelf kontynentalny
• wyłączna strefa ekonomiczna