Motilal Nehru

Motilal Nehru (dewanagari मोतीलाल नेहरू; ur. 6 maja 1861 w Agrze, zm. 6 lutego 1931) – indyjski pandit, prawnik, polityk i działacz niepodległościowy, założyciel dynastii Nehru - Gandhi.

Motilal Nehru

Data i miejsce urodzenia	6 maja 1861 Agra
Data śmierci	6 lutego 1931
przewodniczący Indyjskiego Kongresu Narodowego
Okres	od 1928 do 1929
Przynależność polityczna	Indyjski Kongres Narodowy
Poprzednik	Mukhtar Ahmed Ansari
Następca	Jawaharlal Nehru
przewodniczący Indyjskiego Kongresu Narodowego
Okres	od grudnia 1919 do grudnia 1920
Przynależność polityczna	Indyjski Kongres Narodowy
Poprzednik	Syed Hasan Imam
Następca	Lala Lajpat Rai

Życiorys

Był potomkiem starej rodziny kaszmirskich braminów, która w pierwszej połowie XVIII wieku osiedliła się w północnych Indiach. Jego ojciec, Ganga Dhar, przez kilka lat poprzedzających wybuch powstania sipajów pełnił funkcję kotwala Delhi^[1]. Zmarł trzy miesiące przed narodzinami najmłodszego syna^[2]. Od 1886 mieszkał w Allahabadzie, gdzie prowadził praktykę prawniczą^[3]. W działalność polityczną zaangażował się w 1917, po aresztowaniu Annie Besant, kiedy to wziął udział w zorganizowanych przez Mahatmę Gandhiego akcjach odmowy współpracy z brytyjską administracją kolonialną. Na sesji Indyjskiego Kongresu Narodowego w 1919 został wybrany jego przewodniczącym. Funkcję tę pełnił do 1920. Gdy w kolejnych latach zmniejszyła się aktywność partii, był jednym z założycieli (1923) partii Swaraj. Została ona w 1925 uznana za skrzydło Kongresu. W 1928 przedstawił tzw. Raport Nehru i po raz drugi został wybrany przewodniczącym INC na roczną kadencję. Brał udział w marszu solnym. W 1930 roku został aresztowany przez Brytyjczyków. Zmarł wkrótce po uwolnieniu^[4].

Życie prywatne

Żonaty z pochodzącą z Lahore Swarup Rani^[5] (zm. 1938)^[6]. Z małżeństwa tego doczekał się między innymi trójki, zmarłych w dzieciństwie dzieci^[7] oraz Jawaharlala, późniejszego premiera Indii.