Mrówczynka

Mrówczynka (Myrmarachne formicaria) – gatunek pająka z rodziny skakunowatych.

Mrówczynka

Myrmarachne formicaria[1]
(De Geer, 1778)
Samiec
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Rodzina	skakunowate
Podrodzina	Myrmarachninae
Plemię	Myrmarachnini
Rodzaj	Myrmarachne
Gatunek	mrówczynka
Synonimy Aranea joblotii Scopoli, 1763 Myrmarachne joblotii (Scopoli, 1763) Aranea formicaria De Geer, 1778 Attus formicarius (De Geer, 1778) Salictus formicarius (De Geer, 1778) Pyroderes formicarius (De Geer, 1778) Pyrophorus semirufus C. L. Koch, 1837 Pyrophorus helveticus C. L. Koch, 1846 Attus helveticus C. L. Koch, 1846 Pyrophorus austriacus Doleschall, 1852 Toxeus formicarius (De Geer, 1778)

Opis

Ciało wydłużone, długości od 4-5^[2] lub 5-7^[3] mm. Długość prosomy u samców wynosi około 1,6, a u samic 2,5 mm^[4] i jest ona wydłużona^[3]. Ogólnie wygląd upodabniający do mrówek^[2]. Samiec ma rudy karapaks z ciemną, szagrynowaną okolicą oczu, ciemnobrązowe szczęki i wargę dolną, nieco jaśniejsze sternum i ciemnobrązowe szczękoczułki, które są silnie wydłużone, skierowane poziomo do przodu, wyposażone w liczne zęby oraz mały guzek na brzuszno-bocznej stronie kła. Opsitosoma (odwłok) samca wydłużony, z wierzchu brązowa, ciemniejsza ku tyłowi, opatrzona dwoma scutae, z których przednie i przód tylnego jest rudy a tył tylnego prawie czarny. Ponadto w połowie długości tylnego scutum obecna jest poprzeczna kropka z białych włosków. Spód opsitosomy jest jasny z ciemnymi liniami po bokach i szeroką, szarą, podłużną przepaską przez środek. Nogogłaszczki samca bez kępki włosków na cymbium, co różni go od M. lugubris^[4]. Samice mają normalnie wykształcone^[2], brązowe szczękoczułki, rudy karapaks z czarną okolicą oczną, ciemnobrązowe sternum i brązowe z żółtymi brzegami szczęki i wargę dolną. Na wierzchu szarej opistosomy samic obecne dwie pary jasnych poprzecznych kropek, a na jej bokach białe paski. Duże, mniej więcej trójkątne, częściowo podzielone środkową listewką wgłębienie występuje na epigynum samic. Biodra obu płci żółte, poza pierwszej pary z ciemnymi pasami. Stopy przednich odnóży również żółte u obu płci^[4].

Środowisko i tryb życia

Nie buduje sieci. Do swoich ofiar skrada się na odległość kilku centymetrów, po czym błyskawicznie skacze^[3]. Sposobem poruszania się również imituje mrówkowate, co zniechęcać ma ptaki owadożerne, dla których mrówki są niesmaczne wskutek zawartości kwasu mrówkowego^[2].

Żyje na terenach otwartych w trawach na łąkach i skrajach lasów oraz przy brzegach wód^[2][3].

Rozprzestrzenienie

Gatunek palearktyczny z zasięgiem podzielonym na część europejską i dalekowschodnią^[4], introdukowany do Stanów Zjednoczonych^[5]. Znany również z Polski^[6].