NHL (2022/2023)

Sezon NHL 2022/2023 – 105. sezon gry National Hockey League, a 106. jej działalności. Pierwsze mecze sezonu zasadniczego odbyły się 7 października 2022 roku. Sezon zasadniczy zakończył się 14 kwietnia 2023 roku. Puchar Stanleya rozpoczął się 17 kwietnia 2023. Tytułu mistrzowskiego broni drużyna Colorado Avalanche.

NHL 2022/2023

2021/2022 2023/2024
Szczegóły
Państwo	Stany Zjednoczone  Kanada
Liczba zespołów	32
Runda zasadnicza
Termin	7 października 2022 – 14 kwietnia 2023
Liczba kolejek	82
Liczba meczów	1312
Zwycięzca	Boston Bruins
Najskuteczniejszy zawodnik	Connor McDavid
Runda finałowa
Termin	17 kwietnia 2023 –

Wydarzenia przedsezonowe

NHL Entry Draft 2022

W dniach 7–8 lipca 2022 w hali Bell Center w Montrealu w odbył się 60 draft w historii. Z numerem jeden został wybrany Słowak Juraj Slafkovský przez klub Montreal Canadiens, z numerem drugim Słowak Šimon Nemec przez New Jersey Devils, a z numerem trzecim Amerykanin Logan Cooley przez Arizona Coyotes.

Mecze przedsezonowe

Tradycyjnie we wrześniu i październiku 32 zespołów NHL rozgrywało spotkania kontrolne. Dla propagowania Ligi NHL na świecie 3 października Nashville Predators rozegrało spotkania w Bernie z SC Bern i 4 października San Jose Sharks w Berlinie z Eisbären Berlin.

Sezon regularny

NHL Global Series

Po przerwie NHL kontynuuje rozgrywanie meczów sezonu zasadniczego poza Ameryką Północną. 7 i 8 października w Pradze (Czechy) odbyły się spotkania Nashville Predators z San Jose Sharks. Zwyciężyła drużyna Nashville 4:1 i 3:2. 4 i 5 listopada w Tampere (Finlandia) doszło do meczów Columbus Blue Jackets z Colorado Avalanche. W obydwu spotkaniach zwyciężyła drużyna Avalanche 6:3 i 5:1.

NHL Winter Classic

2 stycznia 2023 odbyło się tradycyjne spotkanie w ramach NHL Winter Classic. Na otwartym stadionie Fenway Park w Bostonie zmierzyły się drużyny Boston Bruins i Pittsburgh Penguins. Zwyciężyła 2:1 drużyna z Bostonu.

NHL All-Star Game

Mecz Gwiazd. Weekend Gwiazd ligi NHL odbył się 3 i 4 lutego 2023 w hali FLA Live Arena w Sunrise, Floryda. Gospodarzem po raz drugi (poprzednio w 2003) była miejscowa drużyna Florida Panthers. Pierwszego dnia tradycyjnie odbyły się m. innymi konkursy: najszybszego hokeisty, siły i dokładności strzału, uzupełnione elementami rozrywkowymi. Drugiego dnia odbyły się mecze pomiędzy drużynami reprezentującymi poszczególne dywizje. W meczach półfinałowych, w ramach poszczególnych Konferencji, zwyciężyły drużyny Dywizji Centralnej i Dywizji Atlantyckiej. W finale zwyciężyła, po raz pierwszy, drużyna Dywizji Atlantyckiej 7 : 5. MVP wybrany został Matthew Tkachuk^[1].

NHL Stadium Series

Po meczu w ramach NHL Winter Clasic 18 lutego 2023 odbył się kolejny mecz na otwartym stadionie. Na Carter–Finley Stadium w Raleigh, Karolina Północna, zmierzyły się drużyny Carolina Hurricanes i Washington Capitals. Zwyciężyła drużyna z Karoliny 4 : 1^[2].

Tabele końcowe sezonu regularnego

W tabelach przedstawiono wyniki końcowe w poszczególnych dywizjach.

W przypadku równej ilości punktów pozycję każdego zespołu w dywizjach i konferencjach określa się w następującej kolejności:

1. Większa procentowa liczba zdobytych punktów w rozegranych meczach, w tabelach podane w kolumnie P%
2. Większa liczba zwycięstw w czasie regularnym (nie po dogrywce lub rzutach karnych), w tabelach podane w kolumnie ZR;
3. Większa liczba zwycięstw w czasie regularnym lub po dogrywce (nie po rzutach karnych), w tabelach podane w kolumnie ZRD;
4. Większa liczba zwycięstw (również po dogrywce i rzutach karnych)
5. Punkty we wzajemnych meczach;
6. Różnica bramek we wszystkich meczach;
7. Większa liczba strzelonych bramek, w tabelach podane w kolumnie ZB.

Konferencja Wschodnia Dywizja Metropolitalna Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt P% ZR ZRD 1. Carolina Hurricanes 82 52 21 9 266 213 113 68,9 39 48 2. New Jersey Devils 82 52 22 8 291 226 112 68,3 39 50 3. New York Rangers 82 47 22 13 277 219 107 65,2 37 43 4. New York Islanders 82 42 31 9 243 222 93 56,7 36 41 5. Pittsburgh Penguins 82 40 31 11 262 264 91 55,5 31 39 6. Washington Capitals 82 35 37 10 255 265 80 48,8 27 33 7. Philadelphia Flyers 82 31 38 13 222 277 75 45,7 26 29 8. Columbus Blue Jackets 82 25 48 9 214 330 59 36,0 15 24

Konferencja Wschodnia Dywizja Atlantycka Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt P% ZR ZRD 1. Boston Bruins 82 65 12 5 305 177 135 82,3 54 61 2. Toronto Maple Leafs 82 50 21 11 279 222 111 67,7 42 49 3. Tampa Bay Lightning 82 46 30 6 283 254 98 59,8 38 43 4. Florida Panthers 82 42 32 8 290 273 92 56,1 36 40 5. Buffalo Sabres 82 42 33 7 296 300 91 55,5 30 39 6. Ottawa Senators 82 39 35 8 261 271 86 52,4 31 37 7. Detroit Red Wings 82 35 37 10 240 279 80 48,8 28 32 8. Montreal Canadiens 82 31 45 6 232 307 68 41,5 21 26

Konferencja Zachodnia Dywizja Pacyficzna Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt P% ZR ZRD 1. Vegas Golden Knights 82 51 22 9 272 229 111 67,7 38 46 2. Edmonton Oilers 82 50 23 9 325 260 109 66,5 45 50 3. Los Angeles Kings 82 47 25 10 280 257 104 63,4 37 41 4. Seattle Kraken 82 46 28 8 289 256 100 61,0 37 46 5. Calgary Flames 82 38 27 17 260 252 93 56,7 31 36 6. Vancouver Canucks 82 38 37 7 276 298 83 50,6 24 32 7. San Jose Sharks 82 22 44 16 234 321 60 36,6 16 21 8. Anaheim Ducks 82 23 47 12 209 338 58 35,4 13 20

Konferencja Zachodnia Dywizja Centralna Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt P% ZR ZRD 1. Colorado Avalanche 82 51 24 7 280 226 109 66,5 36 45 2. Dallas Stars 82 47 21 14 285 218 108 65,9 39 43 3. Minnesota Wild 82 46 25 11 246 225 103 62,8 34 39 4. Winnipeg Jets 82 46 33 3 247 225 95 57,9 36 45 5. Nashville Predators 82 42 32 8 229 238 92 56,1 29 36 6. St. Louis Blues 82 37 38 7 263 301 81 49,4 27 34 7. Arizona Coyotes 82 28 40 14 228 299 70 42,7 20 25 8. Chicago Blackhawks 82 26 49 7 204 301 59 36,0 18 24

Legenda:     = zwycięzca Pucharu Prezydenta,     = mistrz dywizji,     = awans do playoff,     = awans do playoff jako „dzika karta”

Najlepsi zawodnicy sezonu regularnego

Connor McDavid

Zawodnicy z pola^[3]

Punkty		Gole		Asysty		+/−
Connor McDavid (EDM)	153	Connor McDavid (EDM)	64	Connor McDavid (EDM)	89	Hampus Lindholm (BOS)	+49
Leon Draisaitl (EDM)	128	David Pastrňák (BOS)	61	Nikita Kuczerow (TBL)	83	Matt Grzelcyk (BOS)	+46
David Pastrňák (BOS) Nikita Kuczerow (TBL)	113	Mikko Rantanen (COL)	55	Leon Draisaitl (EDM) Erik Karlsson (SJS)	76	Brandon Carlo (BOS)	+44
		Leon Draisaitl (EDM)	52			Joe Pavelski (DAL)	+42
Nathan MacKinnon (COL)	111	Brayden Point (TBL)	51	Mitchell Marner (TOR) + 3 zawodników	69	Tomáš Tatar (NJD)	+41

Bramkarze^[4]

W zestawieniu ujęto bramkarzy, którzy wystąpili minimum w 25 spotkaniach.

Linus Ullmark

Obrony (w %)		GAA[5]		Shutouty		Zwycięstwa
Linus Ullmark (BOS)	.938	Linus Ullmark (BOS)	1.89	Ilja Sorokin (NYI)	6	Linus Ullmark (BOS) Aleksandr Georgiew (COL)	40
Filip Gustavsson (MIN)	.931	Filip Gustavsson (MIN)	2.10	Darcy Kuemper (WSH) Aleksandr Georgiew (COL) Jake Oettinger (DAL)	5
Ilja Sorokin (NYI)	.924	Antti Raanta (CAR)	2.23			Igor Szestiorkin (NYR) Connor Hellebuyck (WPG) Jake Oettinger (DAL)	37
Jeremy Swayman (BOS) Connor Hellebuyck (WPG)	.920	Jeremy Swayman (BOS)	2.27
		Ilja Samsonow (TOR)	2.33	Jeremy Swayman (BOS) + 6 bramkarzy	4

„Kamienie milowe” sezonu regularnego

Jubileuszowe i rekordowe osiągnięcia, które miały miejsce w trakcie sezonu zasadniczego 2022–2023.

Data	Osiągnięcie
20 października[6]	Milan Lucic (Calgary Flames) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Buffalo Sabres. Jest 212 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.	Phil Kessel
20 października[7]	Alex Goligoski (Minnesota Wild) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Vancouver Canucks. Jest 371 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
25 października[8]	Phil Kessel (Vegas Golden Knights) wystąpił kolejno po raz 990 w spotkaniu z San Jose Sharks. Jest pierwszym zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 990 kolejnych spotkań. Wyprzedził dotychczasowego rekordzistę Keitha Yandle. Zdobył również 400 gola jako 106 zawodnik w historii ligi NHL.
28 października[9]	Josh Bailey (New York Islanders) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Carolina Hurricanes. Jest 372 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
29 października[10]	Jordan Staal (Carolina Hurricanes) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Philadelphia Flyers. Jest 213 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań. Jubileusz uświetnił bramką.	Sidney Crosby
5 listopada[11]	Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) zaliczył 900 asystę przy golu Jake Guentzela w meczu z Seattle Kraken. Jest 20 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zaliczył 900 lub więcej asyst.
5 listopada[12]	Siergiej Bobrowski (Florida Panthers) wystąpił po raz 600 w spotkaniu z Los Angeles Kings. Jest 53 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 600 i więcej spotkań.
9 listopada[13]	Eric Staal (Florida Panthers) wystąpił po raz 1300 w spotkaniu z Carolina Hurricanes. Jest 64 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1300 i więcej spotkań.
15 listopada[14]	John Tavares (Toronto Maple Leafs) zdobył 400 gola w meczu z Pittsburgh Penguins. Jest 107 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 400 i więcej bramek.	Steven Stamkos
15 listopada[15]	Steven Stamkos (Tampa Bay Lightning) zaliczył 500 asystę przy golu Alexa Killorna w meczu z Dallas Stars. Jest 161 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zaliczył 500 lub więcej asyst.
17 listopada[16]	Phil Kessel (Vegas Golden Knights) został pierwszym zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 kolejnych spotkań.
20 listopada[17]	Jewgienij Małkin (Pittsburgh Penguins) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Chicago Blackhawks. Jest 373 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
21 listopada[18]	Patrice Bergeron (Boston Bruins) zdobył 1000 punkt asystując przy golu Brada Marchanda w meczu z Tampa Bay Lightning. Jest 94 zawodnikiem w historii ligi NHL, który tego dokonał.	Patrice Bergeron
23 listopada[19]	Jonathan Toews (Chicago Blackhawks) zaliczył 500 asystę przy golu Connora Murphy’ego w meczu z Dallas Stars. Jest 162 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zaliczył 500 lub więcej asyst.
23 listopada[19]	Ryan Suter (Dallas Stars) wystąpił po raz 1300 w spotkaniu z Chicago Blackhawks. Jest 65 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1300 i więcej spotkań.
1 grudnia[20]	Steven Stamkos (Tampa Bay Lightning) zdobył 1000 punkt asystując przy golu Nicholasa Paula w meczu z Philadelphia Flyers. Jest 95 zawodnikiem w historii ligi NHL, który tego dokonał.
3 grudnia[21]	Patrick Kane (Chicago Blackhawks) zdobył 1200 punkt asystując przy golu Taylora Raddysha w meczu z New York Rangers. Jest 50 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 1200 i więcej punktów.	Patrick Kane
3 grudnia[22]	Aleksander Owieczkin (Washington Capitals) wystąpił po raz 1300 w spotkaniu z Calgary Flames. Jest 66 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1300 i więcej spotkań oraz 14, który rozegrał je w jednym klubie.
3 grudnia[23]	Corey Perry (Tampa Bay Lightning) wystąpił po raz 1200 w spotkaniu z Toronto Maple Leafs. Jest 123 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1200 i więcej spotkań.
10 grudnia[24]	David Perron (Detroit Red Wings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Dallas Stars. Jest 374 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
13 grudnia[25]	Aleksander Owieczkin (Washington Capitals) zdobył 800 bramkę w spotkaniu z Chicago Blackhawks. Jest 3 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 800 i więcej bramek.	Joe Pavelski
15 grudnia[26]	Paul Stastny (Carolina Hurricanes) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Seattle Kraken. Jest 214 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
17 grudnia[27]	Joe Pavelski (Dallas Stars) wystąpił po raz 1200 w spotkaniu z Carolina Hurricanes. Jest 124 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1200 i więcej spotkań.
22 grudnia[28]	Jeff Carter (Pittsburgh Penguins) wystąpił po raz 1200 w spotkaniu z Carolina Hurricanes. Jest 125 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1200 i więcej spotkań.
23 grudnia[29]	Aleksander Owieczkin (Washington Capitals) zdobył 802 bramkę w spotkaniu z Winnipeg Jets i został drugim zawodnikiem w historii ligi NHL pod względem ilości zdobytych bramek. Wyprzedził Gordie Howe’a.	Sam Gagner
29 grudnia[30]	Sam Gagner (Winnipeg Jets) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Vancouver Canucks. Jest 375 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
31 grudnia[31]	Alexander Edler (Los Angeles Kings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Philadelphia Flyers. Jest 376 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
1 stycznia[32]	Marc-Édouard Vlasic (San Jose Sharks) wystąpił po raz 1200 w spotkaniu z Chicago Blackhawks. Jest 126 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1200 i więcej spotkań. Jubileusz uświetnił bramką.	Eric Staal
5 stycznia[33]	Connor McDavid (Edmonton Oilers) zaliczył 500 asystę przy golu Kailera Yamamoto w meczu z New York Islanders. Jest 163 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zaliczył 500 asyst lub więcej.
6 stycznia[34]	Eric Staal (Florida Panthers) zaliczył 600 asystę przy golu Gustava Forslinga w meczu z Detroit Red Wings. Jest 95 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zaliczył 600 asyst lub więcej.
8 stycznia[35]	Patrice Bergeron (Boston Bruins) zaliczył 600 asystę przy golu Davida Pastrňáka w meczu z Anaheim Ducks. Jest 96 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zaliczył 600 asyst lub więcej.	David Krejčí
9 stycznia[36]	Anže Kopitar (Los Angeles Kings) zdobył 1100 punkt asystując przy golu Kevina Fiali w meczu z Edmonton Oilers. Jest 65 zawodnikiem w historii ligi NHL, który tego dokonał.
16 stycznia[37]	David Krejčí (Boston Bruins) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Philadelphia Flyers. Jest 377 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
18 stycznia[38]	Steven Stamkos (Tampa Bay Lightning) zdobył 500 gola w meczu z Vancouver Canucks. Jest 47 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 500 bramek i więcej.
23 stycznia[39]	Craig Anderson (Buffalo Sabres) wystąpił po raz 700 w spotkaniu z Boston Bruins. Jest 31 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 700 i więcej spotkań.	Craig Anderson
24 stycznia[40]	Andriej Wasilewski (Tampa Bay Lightning) wystąpił po raz 250 w zwycięskim spotkaniu. Jest 64 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
29 stycznia[41]	Brent Burns (Carolina Hurricanes) wystąpił po raz 1300 w spotkaniu z Boston Bruins. Jest 67 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1300 i więcej spotkań.
29 stycznia[42]	John Tavares (Toronto Maple Leafs) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Washington Capitals. Jest 378 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.	Jewgienij Małkin
6 lutego[43]	Jamie Benn (Dallas Stars) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Anaheim Ducks. Jest 379 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
9 lutego[44]	Siergiej Bobrowski (Florida Panthers) wystąpił po raz 350 w zwycięskim spotkaniu. Jest 25 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
10 lutego[45]	Jewgienij Małkin (Pittsburgh Penguins) zdobył 1200 punkt asystując przy golu Bryana Rusta w meczu z Anaheim Ducks. Jest 51 zawodnikiem w historii ligi NHL, który tego dokonał.
11 lutego[46]	Victor Hedman (Tampa Bay Lightning) zaliczył 500 asystę przy golu Anthony’ego Cirelliego w meczu z Dallas Stars. Jest 164 zawodnikiem (33 obrońcą) w historii ligi NHL, który zaliczył 500 asyst lub więcej.	Connor McDavid
17 lutego[47]	Zach Parise (New York Islanders) wystąpił po raz 1200 w spotkaniu z Pittsburgh Penguins. Jest 127 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1200 i więcej spotkań. Jubileusz uświetnił zwycięską bramką.
25 lutego[48]	Linus Ullmark, bramkarz (Boston Bruins), strzelił gola w spotkaniu z Vancouver Canucks. Jest 13 bramkarzem w historii ligi NHL, który zdobył gola w trakcie sezonu zasadniczego.
27 lutego[49]	Connor McDavid (Edmonton Oilers) strzelając dwie bramki w spotkaniu z Boston Bruins osiągnął po raz pierwszy 50 bramek w sezonie. Jest pierwszym graczem od sezonu 1995–1996, który osiągnął to przed końcem lutego Uzyskał to najszybciej z dziewięciu aktywnych zawodników którzy tego dokonali oraz szóstym, który równocześnie przekroczył 100 punktów w sezonie.
28 lutego[50]	Blake Wheeler (Winnipeg Jets) zaliczył 600 asystę przy golu Josha Morrisseya w meczu z Los Angeles Kings. Jest 97 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zaliczył 600 asyst lub więcej.	Blake Wheeler
2 marca[51]	Boston Bruins uzyskali 100 punktów w sezonie najszybciej w historii ligi NHL. Potrzebowali na to 61 spotkań. Poprawili rekord Montreal Canadiens z sezonu 1976–1977, którzy dokonali tego w 62 meczach.
2 marca[52]	Derick Brassard (Ottawa Senators) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z New York Rangers. Jest 380 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
4 marca[53]	Blake Wheeler (Winnipeg Jets) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Edmonton Oilers. Jest 215 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
7 marca[54]	Andrew Cogliano (Colorado Avalanche) wystąpił po raz 1200 w spotkaniu z San Jose Sharks. Jest 128 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1200 i więcej spotkań.	Jack Johnson
1 kwietnia	Jack Johnson (Colorado Avalanche) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Dallas Stars. Jest 216 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
2 kwietnia[55]	Kris Letang (Pittsburgh Penguins) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Philadelphia Flyers. Jest 381 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Wszystkie spotkania rozegrał w barwach Pittsburgh Penguins.
2 kwietnia[56]	Boston Bruins zwyciężając St. Louis Blues został czwartym zespołem w historii ligi NHL, który wygrał co najmniej 60 meczów w sezonie zasadniczym. Wyrównał osiągnięcie Montreal Canadiens (60 zwycięstw w sezonie 1976–1977), Detroit Red Wings (62 zwycięstwa w sezonie 1995–1996) i Tampa Bay Lightning (62 zwycięstwa w sezonie 2018-19).
6 kwietnia[57]	Steven Stamkos (Tampa Bay Lightning) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z New York Islanders. Jest 382 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Wszystkie spotkania rozegrał w barwach Tampa Bay Lightning.	Mark Giordano
6 kwietnia[58]	Mark Giordano (Toronto Maple Leafs) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Boston Bruins. Jest 217 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
8 kwietnia[59]	Connor McDavid (Edmonton Oilers) strzelając bramkę w spotkaniu z San Jose Sharks zdobył 150 punkt w sezonie zasadniczym. Jest 6 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał w sezonie 150 lub więcej punktów. Przed nim dokonali tego Wayne Gretzky (9 razy), Mario Lemieux (4 razy), Steve Yzerman, Phil Esposito i Bernie Nicholls. Ostatni raz Mario Lemieux w sezonie 1995–1996.
8 kwietnia[60]	Boston Bruins zwyciężając New Jersey Devils odniósł 62 zwycięstwo w sezonie zasadniczym i wyrównał rekordowe osiągnięcie Detroit Red Wings (62 zwycięstwa w sezonie 1995–1996) i Tampa Bay Lightning (62 zwycięstwa w sezonie 2018-19).
8 kwietnia[61]	Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) zdobył 1500 punkt strzelając bramkę w meczu z Detroit Red Wings. Jest 15 zawodnikiem w historii ligi NHL, który tego dokonał.	Cloude Giroux
9 kwietnia[62]	Boston Bruins zwyciężając Philadelphia Flyers odniósł 63 zwycięstwo w sezonie zasadniczym i ustanowił nowy rekord ligi NHL w ilości zwycięstw w sezonie. Sezon zakończył z 65 zwycięstwami.
10 kwietnia[63]	Claude Giroux (Ottawa Senators) zdobył 1000 punkt asystując przy bramce Tima Stützle w meczu z Carolina Hurricanes. Jest 96 zawodnikiem w historii ligi NHL, który tego dokonał.
10 kwietnia[64]	Joe Pavelski (Dallas Stars) zdobył 1000 punkt strzelając gola w meczu z Detroit Red Wings. Jest 97 zawodnikiem w historii ligi NHL, który tego dokonał.

Play-off

Rozstawienie

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Boston Bruins zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 135 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Carolina Hurricanes, Vegas Golden Knights oraz Colorado Avalanche.

Konferencja Wschodnia

Dywizja atlantycka

1. Boston Bruins – 135 punktów, mistrz dywizji atlantyckiej i konferencji wschodniej, zdobywca Presidents’ Trophy
2. Toronto Maple Leafs – 111 punktów
3. Tampa Bay Lightning – 98 punktów
4. Florida Panthers – 92 punkty, dzika karta

Dywizja metropolitalna

1. Carolina Hurricanes – 113 punktów, mistrz dywizji metropolitalnej
2. New Jersey Devils – 112 punktów
3. New York Rangers – 107 punktów
4. New York Islanders – 93 punktów, dzika karta

Konferencja Zachodnia

Dywizja pacyficzna

1. Vegas Golden Knights – 111 punktów, mistrz dywizji pacyficznej i konferencji zachodniej
2. Edmonton Oilers – 109 punktów
3. Los Angeles Kings – 104 punkty
4. Seattle Kraken – 100 punktów, dzika karta

Dywizja centralna

1. Colorado Avalanche – 109 punktów, mistrz dywizji centralnej
2. Dallas Stars – 108 punktów
3. Minnesota Wild – 103 punkty
4. Winnipeg Jets – 95 punktów, dzika karta

Drzewko playoff

Faza play-off rozgrywana jest w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

Pierwsze mecze play-off odbędą się 17 kwietnia 2023. Wyżej rozstawiona drużyna jest pokazana w górnym rzędzie pary.

Ćwierćfinały Konferencji

Półfinały Konferencji

Finały Konferencji

Finał Pucharu Stanleya

A1

Boston Bruins

3

WC

Florida Panthers

4

A2

Toronto Maple Leafs

1

WC

Florida Panthers

4

A2

Toronto Maple Leafs

4

A3

Tampa Bay Lightning

2

M1

Carolina Hurricanes

0

Konferencja Wschodnia

WC

Florida Panthers

4

M2

New Jersey Devils

4

M3

New York Rangers

3

M1

Carolina Hurricanes

4

M2

New Jersey Devils

1

M1

Carolina Hurricanes

4

WC

New York Islanders

2

WC

Florida Panthers

1

P1

Vegas Golden Knights

3

C1

Colorado Avalanche

3

WC

Seattle Kraken

4

C2

Dallas Stars

4

WC

Seattle Kraken

3

C2

Dallas Stars

4

C3

Minnesota Wild

2

P1

Vegas Golden Knights

4

Konferencja Zachodnia

C2

Dallas Stars

2

P2

Edmonton Oilers

4

P3

Los Angeles Kings

2

P1

Vegas Golden Knights

4

P2

Edmonton Oilers

2

P1

Vegas Golden Knights

4

WC

Winnipeg Jets

1

Wyniki spotkań playoff

KONFERENCJA WSCHODNIA
Drużyna wyżej rozstawiona	Drużyna niżej rozstawiona	Wynik serii	Wyniki meczów
			1.	2.	3.	4.	5.	6.	7.
Ćwierćfinały
Boston Bruins (A1)	Florida Panthers (WC)	3 : 4	17 kwietnia	19 kwietnia	21 kwietnia	23 kwietnia	26 kwietnia	28 kwietnia	30 kwietnia
			3 : 1	3 : 6	4 : 2	6 : 2	3 : 4D	5 : 7	3 : 4D
Toronto Maple Leafs (A2)	Tampa Bay Lightning (A3)	4 : 2	18 kwietnia	20 kwietnia	22 kwietnia	24 kwietnia	27 kwietnia	29 kwietnia
			3 : 7	7 : 2	4 : 3D	5 : 4D	2 : 4	2 : 1D
Carolina Hurricanes (M1)	New York Islanders (WC)	4 : 2	17 kwietnia	19 kwietnia	21 kwietnia	23 kwietnia	25 kwietnia	28 kwietnia
			2 : 1	4 : 3D	1 : 5	5 : 2	2 : 3	2 : 1D
New Jersey Devils (M2)	New York Rangers (M3)	4 : 3	18 kwietnia	20 kwietnia	22 kwietnia	24 kwietnia	27 kwietnia	29 kwietnia	1 maja
			1 : 5	1 : 5	2 : 1D	3 : 1	4 : 0	2 : 5	4 : 0
Półfinały
Toronto Maple Leafs (A2)	Florida Panthers (WC)	1 : 4	2 maja	4 maja	7 maja	10 maja	12 maja
			2 : 4	2 : 3	2 : 3D	2 : 1	3 : 2D
Carolina Hurricanes (M1)	New Jersey Devils (M2)	4 : 1	3 maja	5 maja	7 maja	9 maja	11 maja
			5 : 1	6 : 1	4 : 8	6 : 1	3 : 2D
Finał
Carolina Hurricanes (M1)	Florida Panthers (WC)	0 : 4	18 maja	20 maja	22 maja	24 maja
			2 : 34D	1 : 2D	0 : 1	3 : 4

KONFERENCJA ZACHODNIA
Drużyna wyżej rozstawiona	Drużyna niżej rozstawiona	Wynik serii	Wyniki meczów
			1.	2.	3.	4.	5.	6.	7.
Ćwierćfinały
Colorado Avalanche (C1)	Seattle Kraken (WC)	3 : 4	18 kwietnia	20 kwietnia	22 kwietnia	24 kwietnia	26 kwietnia	28 kwietnia	30 kwietnia
			1 : 3	3 : 2	6 : 4	2 : 3D	2 : 3	4 : 1	1 : 2
Dallas Stars (C2)	Minnesota Wild (C3)	4 : 2	17 kwietnia	19 kwietnia	21 kwietnia	23 kwietnia	25 kwietnia	28 kwietnia
			2 : 32D	7 : 3	1 : 5	3 : 2	4 : 0	4 : 1
Vegas Golden Knights (P1)	Winnipeg Jets (WC)	4 : 1	18 kwietnia	20 kwietnia	22 kwietnia	24 kwietnia	27 kwietnia
			1 : 5	5 : 2	5 : 42D	4 : 2	4 : 1
Edmonton Oilers (P2)	Los Angeles Kings (P3)	4 : 2	17 kwietnia	19 kwietnia	21 kwietnia	23 kwietnia	25 kwietnia	29 kwietnia
			3 : 4D	4 : 2	2 : 3D	5 : 4D	6 : 3	5 : 4
Półfinały
Dallas Stars (C2)	Seattle Kraken (WC)	4 : 3	2 maja	4 maja	7 maja	9 maja	11 maja	13 maja	15 maja
			4 : 5D	4 : 2	2 : 7	6 : 3	5 : 2	3 : 6	2 : 1
Vegas Golden Knights (P1)	Edmonton Oilers (P2)	4 : 2	3 maja	6 maja	8 maja	10 maja	12 maja	14 maja
			6 : 4	1 : 5	5 : 1	1 : 4	4 : 3	5 : 2
Finał
Vegas Golden Knights (P1)	Dallas Stars (C2)	4 : 2	19 maja	21 maja	23 maja	25 maja	27 maja	29 maja
			4 : 3D	3 : 2D	4 : 0	2 : 3D	2 : 4	6 : 0

FINAŁ PUCHARU STANLEYA
3.06.2023 Mecz numer 1		Paradise T-Mobile Arena 18 432 widzów	Vegas Golden Knights (P1) – Florida Panthers (WC) 5 : 2[65]			Stan rywalizacji 1 : 0
5.06.2023 Mecz numer 2		Paradise T-Mobile Arena 18 561 widzów	Vegas Golden Knights (P1) – Florida Panthers (WC) 7 : 2[66]			Stan rywalizacji 2 : 0
8.06.2023 Mecz numer 3		Sunrise FLA Live Arena 19 735 widzów	Florida Panthers (WC) – Vegas Golden Knights (P1) 3 : 2D[67]			Stan rywalizacji 1 : 2
10.06.2023 Mecz numer 4		Sunrise FLA Live Arena 19 986 widzów	Florida Panthers (WC) – Vegas Golden Knights (P1) 2 : 3[68]			Stan rywalizacji 1 : 3
13.06.2023 Mecz numer 5		Paradise T-Mobile Arena	Vegas Golden Knights (P1) – Florida Panthers (WC)			Stan rywalizacji 4 : 1

Nagrody

Trzy gwiazdy miesiąca (NHL Three Stars of the Month)^[69]

Miesiąc	1		2		3
Październik		Connor McDavid Edmonton Oilers		David Pastrňák Boston Bruins		Artiemij Panarin New York Rangers
Listopad		Jason Robertson Dallas Stars		Vítek Vaněček New Jersey Devils		Mitchell Marner Toronto Maple Leafs
Grudzień		Aleksander Owieczkin Washington Capitals		Connor McDavid Edmonton Oilers		Tage Thompson Buffalo Sabres
Styczeń		Jack Hughes New Jersey Devils		David Pastrňák Boston Bruins		Vince Dunn Seattle Kraken
Luty[70]		Connor McDavid Edmonton Oilers		Nathan MacKinnon Colorado Avalanche		Linus Ullmark Boston Bruins
Marzec[71]		Connor McDavid Edmonton Oilers		Leon Draisaitl Colorado Avalanche		Clayton Keller Arizona Coyotes

Trzy gwiazdy tygodnia (NHL Three Stars of the Week)

Miesiąc	Data
Październik		07-16.10[72]	17-23.10[73]	24-30.10[74]
		1. Sidney Crosby 2. Connor McDavid 3. Jake Oettinger	1. Rasmus Dahlin 2. Brady Tkachuk 3. Mackenzie Blackwood	1. Connor McDavid 2. Jesper Bratt 3. Marc-Andre Fleury
Listopad	31.10-6.11[75]	7-13.11[76]	14-20.11[77]	21-27.11[78]
	1. Jason Robertson 2. Nathan MacKinnon 3. Erik Karlsson	1. Mikko Rantanen 2. Linus Ullmark 3. Adam Fox	1. Sidney Crosby 2. Pawieł Buczniewicz 3. Martin Jones	1. Jason Robertson 2. Josh Morrissey 3. Ilja Sorokin
Grudzień	28.11-4.12[79]	5-11.12[80]	12-18.12[81]	19-25.12[82]
	1. Connor McDavid 2. Dylan Kozens 3. Jason Robertson	1. Charlie Lindgren 2. Tage Thompson 3. William Nylander	1. Aleksander Owieczkin 2. Tage Thompson 3. Mats Zuccarello	1. Aleksander Owieczkin 2. Aleksander Georgijew 3. Elias Pettersson
Styczeń	26.12-1.01[83]	2-8.01[84]	9-15.01[85]	16-22.01[86]	23-29.01[87]
	1. Filip Forsberg 2. Erik Karlsson 3. Antti Raanta	1. David Pastrňák 2. Jack Hughes 3. Rasmus Dahlin	1. Martin Jones 2. Lucas Raymond 3. Nikita Kuczerow	1. Zach Hyman 2. Steven Stamkos 3. Trevor Zegras	1. Claude Giroux 2. William Nylander 3. Andriej Wasilewski
Luty	30.01-5.02[88]	6.02-12.02[89]	13.02-19.02[90]	20.02-26.02[91]
	1. Matthew Tkachuk 2. Dylan Larkin 3. Mitchell Marner	1. Artiemij Panarin 2. Erik Karlsson 3. Clayton Keller	1. Tim Stützle 2. Nathan MacKinnon 3. Dylan Larkin	1. Connor McDavid 2. Linus Ullmark 3. John Gibson
Marzec	27.02-5.03[92]	6.03-12.03[93]	13.03-19.03[94]	20.03-26.03[95]
	1. Dmitrij Orłow 2. Claude Giroux 3. Filip Gustavsson	1. Clayton Keller 2. Sidney Crosby 3. Mitchell Marner	1. Mika Zibanejad 2. Cale Makar 3. Jeremy Swayman	1. Viktor Arvidsson 2. Nick Suzuki 3. Filip Gustavsson
Kwiecień	27.03-2.04[96]	3.04-9.04[97]
	1. Andriej Wasilewski 2. Leon Draisaitl 3. David Pastrňák	1. Nathan MacKinnon 2. Jordan Eberle 3. Alex Lyon