Nadchloran potasu

Nadchloran potasu, nazwa Stocka: chloran(VII) potasu, KClO
4 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy nadchloranów, sól kwasu nadchlorowego i potasu. Jest silnym utleniaczem, lecz słabszym niż sole innych tlenowych kwasów chloru. Z substancjami palnymi tworzy palne mieszaniny, które po zainicjowaniu deflagrują lub wybuchają. Stosowany jest przede wszystkim do produkcji niektórych mieszanin pirotechnicznych, a dawniej także materiałów wybuchowych. Mieszaniny pirotechniczne oparte na tym utleniaczu są bardzo silne, stabilne i wykazują niewielką wrażliwość na bodźce mechaniczne, znacznie mniejszą od mieszanin, w których utleniaczem jest chloran potasu. Związek ten może być wykorzystywany w mieszaninach pirotechnicznych z siarką w przeciwieństwie do chloranu potasu, który stwarza ryzyko samoistnego wybuchu, kiedy pod wpływem kwaśnych tlenków siarki wydzieli się kwas chlorowy. W przypadku spożycia wykazuje działanie szkodliwe, jednak słabsze niż chloran potasu. Otrzymywany jest w reakcji wymiany NaClO
4 i KCl lub elektrolitycznie.

Nadchloran potasu

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) addyt. tetraoksydochloran(1−) potasu Inne nazwy i oznaczenia półsyst. nadchloran potasu Stocka chloran(VII) potasu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	KClO4
Masa molowa	138,55 g/mol
Wygląd	bezbarwne kryształy lub biały proszek
Identyfikacja
Numer CAS	7778-74-7
PubChem	516900
DrugBank	DB09418
SMILES [O-]Cl(=O)(=O)=O.[K+]
Właściwości Gęstość 2,52 g/cm³[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 2,08 g/100 g[1] Temperatura topnienia 525 °C[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2022-06-29] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[2] Niebezpieczeństwo Zwroty H H271, H302 Zwroty P P210, P301+P312+P330[3] NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[4] 0 1 2 OX Numer RTECS SC9700000
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Znajduje ograniczone zastosowanie w preparatyce chemicznej. Należy do najsłabiej rozpuszczalnych soli potasu (0,75 g/100 ml wody w 0 °C). Jest też stosowany w leczeniu nadczynności tarczycy (prawdopodobnie ze względu na podobny promień jonowy i hydrofilowość do jonu jodkowego I−
, blokuje syntezę hormonów tarczycy)^[5][6].