Nafissatou Thiam

Nafissatou Thiam (ur. 19 sierpnia 1994 w Namur) – belgijska lekkoatletka senegalskiego pochodzenia, wieloboistka. Wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy, rekordzistka świata w pięcioboju.

Nafissatou Thiam

Nafissatou Thiam (2022)
Data i miejsce urodzenia	19 sierpnia 1994 Namur[1]
Wzrost	184 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia Igrzyska olimpijskie złoto Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka (siedmiobój) złoto Tokio 2020 lekkoatletyka (siedmiobój) złoto Paryż 2024 lekkoatletyka (siedmiobój) Mistrzostwa świata złoto Londyn 2017 siedmiobój złoto Eugene 2022 siedmiobój srebro Doha 2019 siedmiobój Mistrzostwa Europy złoto Berlin 2018 siedmiobój złoto Monachium 2022 siedmiobój złoto Rzym 2024 siedmiobój brąz Zurych 2014 siedmiobój Halowe mistrzostwa Europy złoto Belgrad 2017 pięciobój złoto Toruń 2021 pięciobój złoto Stambuł 2023 pięciobój srebro Praga 2015 pięciobój Młodzieżowe mistrzostwa Europy srebro Tallinn 2015 skok wzwyż Mistrzostwa Europy juniorów złoto Rieti 2013 siedmiobój

Kariera sportowa

W 2011 zajęła 4. miejsce na mistrzostwach świata juniorów młodszych w Lille Metropole. Czternasta zawodniczka juniorskich mistrzostw świata z Barcelony (2012).

3 lutego 2013 w Gandawie Thiam pobiła halowy rekord świata juniorów w pięcioboju zdobywając 4558 punktów^[2]. Miała stać się tym samym pierwszą belgijską lekkoatletką, która pobiła rekord świata^[3]. Wynik ten jednak nie został oficjalnie ratyfikowany z powodu problemów z kontrolą antydopingową^[4].

W tym samym roku zajęła 6. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w Göteborgu oraz została mistrzynią Europy juniorów w siedmioboju. Startując w skoku wzwyż, zajęła 8. miejsce na halowych mistrzostwach świata w Sopocie (2014). Kilka miesięcy później zdobyła brązowy medal w siedmioboju podczas mistrzostw Europy. Srebrna medalistka halowych mistrzostw Europy (2015). W tym samym roku została młodzieżową wicemistrzynią Starego Kontynentu w skoku wzwyż oraz zajęła 11. miejsce w siedmioboju podczas mistrzostw świata w Pekinie. Czwarta zawodniczka w skoku wzwyż podczas mistrzostw Europy w Amsterdamie (2016). W tym samym roku została mistrzynią olimpijską w siedmioboju. W 2017 po raz pierwszy w karierze została halową mistrzynią Starego Kontynentu w Belgradzie oraz zdobyła w Londynie mistrzostwo świata w rywalizacji siedmioboju. W 2018 zdobyła mistrzostwo Europy w Berlinie, a rok później sięgnęła po srebro światowego czempionatu w Dosze. W 2021 ponownie zdobyła złote medale halowych mistrzostw Europy oraz igrzysk olimpijskich. Rok później zdobyła swój drugi złoty medal mistrzostw świata. Zwyciężyła w pięcioboju na halowych mistrzostwach Europy w 2023 w Stambule, ustanawiając halowy rekord świata wynikiem 5055 punktów.

Złota medalistka mistrzostw Belgii w różnych konkurencjach oraz reprezentantka kraju na drużynowych mistrzostwach Europy.

Otoczenie szkoleniowe

Nafi Thiam jest zawodniczką klubu lekkoatletycznego RFCL Athlétisme^[5].

W latach 2008–2022 trenowała pod okiem Rogera Lespagnarda^[6]. W 2022 roku funkcję trenera Belgijki objął Michael Van der Plaetsen – były sportowiec, a prywatnie brat i trener dziesięcioboisty Thomasa Van der Plaetsena^[7].

Osiągnięcia

Rok	Impreza	Miejsce	Konkurencja	Lokata	Wynik
2011	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Lille Metropole	siedmiobój kadetek	4. miejsce	5366 pkt.
	Olimpijski festiwal młodzieży Europy	Trabzon	skok w dal	el. – 18. miejsce	5,50
			rzut oszczepem	11. miejsce	40,62
2012	Mistrzostwa świata juniorów	Barcelona	siedmiobój	14. miejsce	5384 pkt.
2013	Halowe mistrzostwa Europy	Göteborg	pięciobój	6. miejsce	4493 pkt.
	I liga drużynowych mistrzostw Europy	Dublin	skok wzwyż	1. miejsce	1,89
			rzut oszczepem	12. miejsce	40,72
	Mistrzostwa Europy juniorów	Rieti	siedmiobój	1. miejsce	6298 pkt.
	Mistrzostwa świata	Moskwa	siedmiobój	14. miejsce	6070 pkt.
2014	Halowe mistrzostwa świata	Sopot	skok wzwyż	8. miejsce	1,90
	Mistrzostwa Europy	Zurych	siedmiobój	3. miejsce	6423 pkt.
2015	Halowe mistrzostwa Europy	Praga	pięciobój	2. miejsce	4696 pkt.
	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Tallinn	skok wzwyż	2. miejsce	1,87
	Mistrzostwa świata	Pekin	siedmiobój	11. miejsce	6298 pkt.
2016	Mistrzostwa Europy	Amsterdam	skok wzwyż	4. miejsce	1,93
	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	siedmiobój	1. miejsce	6810 pkt.
2017	Halowe mistrzostwa Europy	Belgrad	pięciobój	1. miejsce	4870 pkt.
	Mistrzostwa świata	Londyn	siedmiobój	1. miejsce	6784 pkt.
2018	Mistrzostwa Europy	Berlin	siedmiobój	1. miejsce	6816 pkt.
2019	Mistrzostwa świata	Doha	siedmiobój	2. miejsce	6677 pkt.
2021	Halowe mistrzostwa Europy	Toruń	pięciobój	1. miejsce	4904 pkt.
	Igrzyska olimpijskie	Tokio	siedmiobój	1. miejsce	6791 pkt.
2022	Mistrzostwa świata	Eugene	siedmiobój	1. miejsce	6947 pkt.
	Mistrzostwa Europy	Monachium	siedmiobój	1. miejsce	6628 pkt.
2023	Halowe mistrzostwa Europy	Stambuł	pięciobój	1. miejsce	5055 pkt.
2024	Mistrzostwa Europy	Rzym	siedmiobój	1. miejsce	6848 pkt.
	Igrzyska olimpijskie	Paryż	siedmiobój	1. miejsce	6880 pkt.

Rekordy życiowe

Konkurencja	Wynik	Miejsce	Rok	Uwagi
Pięciobój (hala)	5055 pkt.	Stambuł	2023	rekord świata
Siedmiobój	7013 pkt.	Götzis	2017	rekord Belgii, 4. wynik w historii światowej lekkoatletyki
Stadion
Bieg na 200 metrów	24,37	Gaurain-Ramecroix	2019
Bieg na 800 metrów	2:11,79	Rzym	2024
Bieg na 100 metrów przez płotki	13,21	Eugene	2022
Pchnięcie kulą	15,41 m	Talence	2019
Rzut oszczepem	59,32 m	Götzis	2017	rekord Belgii
Skok wzwyż	2,02 m	Talence	2019	najlepszy wynik w historii siedmioboju
Skok w dal	6,86 m	Birmingham	2019	rekord Belgii
Hala
Bieg na 60 metrów przez płotki	8,23	Belgrad Stambuł	2017 2023
Bieg na 800 metrów	2:13,60	Stambuł	2023
Pchnięcie kulą	15,54 m	Stambuł	2022
Skok wzwyż	1,96 m	Belgrad	2017
Skok w dal	6,79 m	Liévin	2020	rekord Belgii

Życie prywatne

Jej ojciec jest Senegalczykiem z pochodzenia, matka jest Belgijką^[8].

Zdobyła tytuł bakałarza z geografii na Uniwersytecie w Liège^[1].