Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Naná Vasconcelos
brazylijski muzyk jazzowy, perkusista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Naná Vasconcelos, właśc. Juvenal de Holanda Vasconcelos[1] (ur. 2 sierpnia 1944 w Recife, zm. 9 marca 2016 tamże[2]) – brazylijski perkusista i wokalista jazzowy, który grał także na berimbau.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Od 1967 roku jako perkusista grał w różnych projektach[3]. Przez większość lat 70. Vasconcelos mieszkał w Europie, gdzie koncertował z argentyńskim saksofonistą Gato Barbierim. Wówczas w Paryżu przez kilka lat pracował w szpitalu psychiatrycznym z dziećmi z zaburzeniami, gdzie używał muzyki jako formy terapii kreatywnej[4]. Współpracował on m.in. z Jonem Hassellem, z którym w latach 1976–1980 nagrał albumy Vernal Equinox[5], Earthquake Island[6] i Fourth World, Vol. 1: Possible Musics (z Brianem Eno)[7]. Później Vasconcelos brał udział w kilku pracach zespołu Pat Metheny Group[4], a także koncertował od wczesnych lat 80. do początku 90. z norweskim saksofonistą Janem Garbarkiem[8]. W 1984 roku wraz z Paulem Motianem nagrał album Singing Drums zespołu Pierre Favre Ensemble[9]. Vasconcelos razem z Ralphem Townerem i Arildem Andersenem wzięli udział w nagraniu albumu If You Look Far Enough[10].
Pod koniec lat 70., wraz z Collinem Walcottem i Donem Cherrym, stworzył zespół Codona. Wspólnie wydali trzy albumy w 1978, 1980 i 1982[11].
W 1981 roku wystąpił na Woodstock Jazz Festival w amerykańskiej miejscowości Woodstock (stan Nowy Jork), który odbył się z okazji 10. rocznicy Creative Music Studio[12]. W 1998 roku wydany został charytatywny album kompilacyjny Onda Sonora: Red Hot + Lisbon, na którym znalazł się utwór nagrany przez Vasconcelosa „Luz de Candeeiro”; składanka została wyprodukowana na rzecz walki z AIDS przez Red Hot Organization[13].
W głosowaniach krytyków (Critics Poll) amerykańskiego czasopisma „Down Beat” w latach 1983–1991 Vasconcelos wyróżniany był tytułem Best Percussionist of the Year (tłum. najlepszy perkusista roku)[14]. W 2011 roku Vasconcelos wygrał w kategorii Best Native Brazilian Roots Album z płytą Sinfonia & Batuques zdobywając nagrodę Grammy[15].
W połowie 2015 roku u Vasconcelosa zdiagnozowano raka płuc[16]. Muzyk zmarł w marcu 2016 roku z powodu powikłań związanych z nowotworem. Został pochowany w mieście Santo Amaro. Po jego śmierci rząd stanu Pernambuco ogłosił trzydniową żałobę[17].
Remove ads
Dyskografia
Podsumowanie
Perspektywa
Jako lider
Nazwiska podane w nawiasie oznaczają muzyków, z którymi Vasconcelos współpracował podczas nagrań.

- 1973: Africadeus
- 1973: Amazonas
- 1978: Kundalini, (Perry Robinson, Badal Roy)
- 1979: Saudades
- 1983: Zumbi
- 1985: Nanatronics
- 1986: Bush Dance (Arto Lindsay)
- 1988: Asian Journal (Steve Gorn, Mike Richmond, Badal Roy)
- 1989: Rain Dance (Don Cherry, Cyro Baptista, Peter Scherer)
- 1990: Lester
- 1993: If You Look Far Enough, (Arild Andersen, Ralph Towner)
- 1994: Contando Estórias
- 1995: Storytelling
- 1995: Contando Estorias
- 1995: Inclassificable (Andy Sheppard, Steve Lodder)
- 1997: Fragments: Modern Tradition
- 1999: Contaminação
- 1999: Saravah compilation
- 2001: Fragmentos (Domínio Público)
- 2002: Minha Lôa
- 2004: Isso vai dar repercussão (Itamar Assumpção)
- 2005: Vasconcelos, Salis, Consolmagno (Antonello Salis, Peppe Consolmagno)
- 2005: Chegada
- 2006: Trilhas
- 2011: Sinfonia & Batuques
Jako współtwórca
|
|
|
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads