Nicola Bellomo (generał)

Nicola Bellomo (ur. 2 lutego 1881 w Bari, zm. 11 września 1945 w Nisidzie) – włoski wojskowy, generał dywizji włoskich sił zbrojnych.

Nicola Bellomo

generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1881 Bari
Data i miejsce śmierci	11 września 1945 Nisida
Przebieg służby
Siły zbrojne	Regio Esercito
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Nicola Bellomo urodził się 2 lutego 1881 roku^[1] w Bari^[2]. Uczestnik I wojny światowej, w 1936 roku odszedł z czynnej służby. W 1941 roku został przywrócony do służby^[3], służył w jednostkach obrony terytorialnej Bari. Po zawieszeniu broni wobec Aliantów z 8 września 1943 roku małymi siłami bronił miasta przed Niemcami^[2], wypierając ich następnego dnia z Bari^[4]. 28 stycznia 1944 roku^[5], cztery miesiące po rozpoczęciu okupacji alianckiej, został aresztowany i oskarżony o zabicie w listopadzie 1941 roku^[6] dwóch wziętych do niewoli brytyjskich oficerów^[7], którzy próbowali ucieczki z obozu jenieckiego. W nieuczciwym procesie, który wywoływał oburzenie wśród dziennikarzy z krajów alianckich^[8] został skazany na karę śmierci w lipcu 1945 roku. Odmówił podpisania petycji o ułaskawienie^[2], o której wystosowanie prosiły go władze włoskie^[8].

Został rozstrzelany^[8] 11 września 1945 roku^[1] w Nisida^[2] jako jedyny włoski generał II wojny światowej. Został zrehabilitowany krótko po egzekucji^[8]. W 1951 roku został odznaczony przez Republikę Włoską Srebrnym Medalem Męstwa Wojennego^[3].