Nigella Lawson

Nigella Lucy Lawson (ur. 6 stycznia 1960 w Londynie) – brytyjska dziennikarka, autorka książek kucharskich, prezenterka telewizyjna.

Nigella Lawson

Nigella Lucy Lawson

Data i miejsce urodzenia	6 stycznia 1960 Londyn
Zawód, zajęcie	dziennikarka, prezenterka
Narodowość	brytyjska
Rodzice	Nigel Lawson Vanessa Salmon
Małżeństwo	John Diamond (1992 do 2001; jego śmierć) Charles Saatchi (2003 do 2013; rozwód)
Dzieci	Cosima Diamond (córka z Johnem) Bruno Diamond (syn z Johnem)
Krewni i powinowaci	rodzeństwo: Dominic Lawson, Tomassina
Strona internetowa

Życiorys

Nigella Lawson pochodzi z żydowskiej rodziny. Jest córką polityka lorda Nigela Lawsona i Vanessy Salmon oraz siostrą dziennikarza Sunday Telegraph Dominica Lawsona. Jej matka – Vanessa Salmon, znana bywalczyni brytyjskich salonów, spadkobierczyni Lyons Corner House zmarła w 1985 roku na raka wątroby. Siostra Tomassina zmarła na raka piersi w 1993 roku.

Lawson uczęszczała do Godolphin and Latymer School oraz Westminster School, następnie ukończyła z wyróżnieniem Lady Margaret Hall w Oxfordzie, na kierunku filologia średniowiecza. Zanim w 1986 została zastępcą redaktora literackiego w „Sunday Times”, prowadziła kolumnę kulinarną w „Spectator”.

Nigella Lawson wyszła za mąż za dziennikarza Johna Diamonda, z którym miała dwójkę dzieci: córkę Cosimę i syna Bruno. Diamond zmarł w 2001 r. na raka przełyku. W 2003 roku ponownie wyszła za mąż za starszego o 17 lat milionera Charlesa Saatchi. W lipcu 2013 r., kilka tygodni po opublikowaniu zdjęć, na których Saatchi dusi Lawson^[1], sąd przyznał parze decree nisi^[a] oznaczający, że nie widzi powodu, dla którego nie miałby orzec rozwodu^[b][2].

Telewizja

W telewizyjnym programie o gotowaniu Lawson debiutuje w roku 1998 jako gość Nigela Slatera w jego autorskim programie Real Food wyprodukowanego przez brytyjski Channel 4^[3]. W latach 1999–2001 prowadzi swój pierwszy program kulinarny dla Channel 4 Nigella gryzie (Nigella bites), a w 2002 r. kolejny Wieczne lato z Nigellą (Summer Forever with Nigela). Oba z nich były zbiorami przepisów w formie gotowanie na ekranie. Była gospodarzem codziennego programu w telewizji ITV1, pod tytułem Nigella!, w którym gotowała wraz z zaproszonymi gośćmi. Program nie został jednak doceniony przez krytyków, jego oglądalność spadała, i po niedługim czasie wycofano go z emisji. Ponadto Nigella wydała kilka własnych książek kucharskich.

Styl prowadzenia programu przez Nigellę Lawson naśladowany jest przez komików i innych brytyjskich prezenterów telewizyjnych, według których jej seksowny image jest głównym powodem powodzenia jej programów^[4]. Pomimo tego Nigella Lawson wielokrotnie zaprzeczała, jakoby była to jedyna przyczyna jej ogromnej telewizyjnej popularności.

Jej programy „Nigella gryzie” i „Wieczne lato z Nigellą” są emitowane w polskiej telewizji TVN Style. Wiele programów Nigelli jest emitowanych również w BBC Lifestyle.

23 maja 2015 r. podczas Konkursu Piosenki Eurowizji była prezenterką odczytującą punkty przyznane przez Wielką Brytanię^[5].

W 2020 roku Lawson wróciła z programem kulinarnym „Nigella's Cook, Eat, Repeat" emitowanym przez BBC Two. Program ilustruje książkę wydaną pod tym samym tytułem^[6].

Publikacje

W 2006 wydana została jej biografia napisana przez Gilly Smith („Nigella Lawson: A Biography”). Została ona przetłumaczona i wydana w języku polskim w 2010 pt. Nigella Lawson. Kulinarna bogini^[7].

Książki w języku polskim

• Nigella gryzie, Wydawnictwo Filo (2006)
• Lato w kuchni przez okrągły rok, Wydawnictwo Filo (2007)
• Nigella ekspresowo, Wydawnictwo Filo (2008)
• Nigella świątecznie, Wydawnictwo Filo (2009)
• Kuchnia. Przepisy z serca domu, Wydawnictwo Filo (2010)
• Jak być domową boginią. Wypieki i przysmaki kojące duszę, Wydawnictwo Filo (2011)
• Nigellissima. Włoskie inspiracje, Wydawnictwo Filo (2012)
• Nigella ucztuje, Wydawnictwo Filo (2013)
• Po prostu Nigella, Wydawnictwo Filo (2015)
• Przy moim stole. Świętowanie codzienności. Wydawnictwo Filo (2018)

Uwagi

1. Tzw. warunkowy wyrok w sprawie o rozwód.
2. Rozwód orzeczony zostanie (decree absolute) we wrześniu 2013 roku.