Nowy Imielnik

Nowy Imielnik (dawn. Imielnik Nowy) – część miasta^[2], osiedle w północno-wschodniej części Łodzi, na terenie Bałut, dawna wieś.

Nowy Imielnik

część Łodzi
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Miasto	Łódź
W granicach Łodzi	1 stycznia 1988[1]
SIMC	0957867
Populacja (1971) • liczba ludności	244
Położenie na mapie Łodzi Nowy Imielnik
Położenie na mapie Polski Nowy Imielnik
Położenie na mapie województwa łódzkiego Nowy Imielnik
51°50′29″N 19°33′11″E

Administracyjnie Nowy Imielnik wchodzi w skład osiedla administracyjnego (jednostki pomocniczej gminy) Osiedle Wzniesień Łódzkich.

Historia

Dawniej samodzielna miejscowość, od 1867 kolonia w gminie Dobra w powiecie brzezińskim. Pod koniec XIX wieku Imielnik liczył 205 mieszkańców^[3]. W okresie międzywojennym należał do powiatu brzezińskiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców Nowego Imielnika wynosiła 111^[4]. 1 września 1933 Imielnik Nowy utworzył gromadę w granicach gminy Dobra obejmującą wsie Imielnik Nowy, Dobra i Nowiny^[5].

Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy. Po wojnie Imielnik Nowy powrócił do powiatu brzezińskiego w woj. łódzkim jako jedna z 18 gromad gminy Dobra^[6]. W związku z reorganizacją administracji wiejskiej jesienią 1954, Imielnik Nowy wszedł w skład nowej gromady Kalonka^[7], a po jej zniesieniu 31 grudnia 1959 – do gromady Dobra^[8]. W 1971 roku ludność wsi wynosiła 244^[9].

Od 1 stycznia 1973 w gminie Stryków w powiecie łódzkim^[10]. W latach 1975–1987 miejscowość należała administracyjnie do województwa łódzkiego.

1 stycznia 1988 Nowy Imielnik (288,31 ha) włączono do Łodzi^[1].

Zobacz też

• Stary Imielnik