Ołeksij Czerednyk

Ołeksij Wałentynowycz Czerednyk, ukr. Олексій Валентинович Чередник, ros. Алексей Валентинович Чередник, Aleksiej Walentinowicz Czeriednik (ur. 15 września 1960 w Duszanbe, Tadżycka SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Ołeksij Czerednyk

Pełne imię i nazwisko	Ołeksij Wałentynowycz Czerednyk
Data i miejsce urodzenia	15 września 1960 Duszanbe
Wzrost	174 cm
Pozycja	obrońca/pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1974–1978 Pamir Duszanbe
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1979–1982 Pamir Duszanbe 134 (4) 1983–1989 Dnipro Dniepropetrowsk 141 (7) 1990–1993 Southampton F.C. 23 (0) 1994 Czornomoreć Odessa 3 (0) 1995 Metałurh Zaporoże 6 (0) 1995–1996 Krywbas Krzywy Róg 5 (0) W sumie: 312 (11)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1987–1988  ZSRR olimpijska 8 (0) 1989  ZSRR 2 (0) W sumie: 10 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1996 Krywbas Krzywy Róg 1997 Krywbas Krzywy Róg (asystent) 1997 Torpedo Zaporoże 2000–2001 Dnipro Dniepropetrowsk (skaut) 2001– Szachtar Donieck (skaut)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Seul 1988 piłka nożna
Odznaczenia

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Pamir Duszanbe. Rozpoczynał na pozycji bramkarza, ale potem zmienił pozycję na lewego obrońcę. W 1977 zadebiutował w drużynie rezerwowej Pamiru, a w 1979 w podstawowej jedenastce. W 1983 przeszedł do Dnipra Dniepropetrowsk, chociaż tadżycka drużyna nie zgodziła się na przejście i piłkarz prawie rok nie występował załatwiając zgodę. Z Dniprem zdobył wiele sukcesów. W 1989 jako pierwszy radziecki piłkarz debiutował w angielskiej najwyższej lidze w składzie Southampton F.C. Po zakończeniu kontraktu powrócił do Ukrainy, gdzie kończył karierę w klubach Czornomoreć Odessa, Metałurh Zaporoże i Krywbas Krzywy Róg.

Kariera reprezentacyjna

W 1987 pierwszy raz został powołany do olimpijskiej reprezentacji ZSRR, z którą zdobył złoty medal Igrzysk w Seulu w 1988. 21 lutego 1989 w meczu towarzyskim z Bułgarią zadebiutował w radzieckiej kadrze seniorów.

Kariera trenerska

Od 1996 trenował kluby Krywbas Krzywy Róg oraz Torpedo Zaporoże. Od 2000 poszukiwał młode talenty piłkarskie dla Dnipra Dniepropetrowsk, a od grudnia 2001 dla Szachtara Donieck.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1988
• wicemistrz ZSRR: 1987
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1989
• zdobywca Pucharu Federacji Piłki Nożnej ZSRR: 1986, 1989

Sukcesy reprezentacyjne

• Złoty medalista Igrzysk Olimpijskich: 1988

Sukcesy indywidualne

• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 2 - 1987, 1988.

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1984
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1989
• Order „Za zasługi” III klasy: 2004^[1]