OFDMA

OFDMA (ang. Orthogonal frequency-division multiple access, czyli wielodostęp z ortogonalnym podziałem częstotliwości) – rodzaj modulacji i podziału kanału przesyłowego, który umożliwia jednoczesny dostęp dla wielu użytkowników (urządzeń).

Podział kanału odbywa się podobnie jak w modulacji z ortogonalnym podziałem częstotliwości – poprzez podzielenie pasma częstotliwości na podnośne, które są do siebie ortogonalne, co umożliwia lepsze wykorzystanie pasma w porównaniu do klasycznej modulacji częstotliwości. Wielodostęp uzyskuje się w OFDMA poprzez przypisanie podzbiorów podnośnych do poszczególnych urządzeń^[1]. Dzięki temu kanał nie powinien być blokowany w całości przez jednego użytkownika (urządzenie). Ma to umożliwić obsługę wielu urządzeń o różnorodnym zapotrzebowaniu na dane^[2].

Zastosowanie

OFDMA jest używany w:

• tryb mobilności standardu IEEE 802.16 Wireless MAN, potocznie nazywany WiMAX^[3],
• standard bezprzewodowej sieci LAN (WLAN) IEEE 802.11ax(inne języki) (WiFi 6)^[2],
• mobilny standard IEEE 802.20 Wireless MAN, potocznie określany jako MBWA,
• MoCA 2.0,
• łącze pobierania w sieci komórkowej Long-Term Evolution (LTE/4G). Interfejs radiowy nosił wcześniej nazwę High Speed OFDM Packet Access (HSOPA), obecnie nazywany jest Evolved UMTS Terrestrial Radio Access (E-UTRA).
• łącza sieci komórkowej w 5G New Radio (NR) piątej generacji.
• projekt Flash-OFDM (Qualcomm Flarion Technologies Mobile),
• nieistniejący już projekt Ultra Mobile Broadband (UMB), który miał być następcą CDMA2000, ale został zastąpiony przez LTE.

Podnośne OFDMA

Zobacz też

• Wielodostęp z podziałem kodowym.
• Wielodostęp z podziałem częstotliwości.
• Wielodostęp z podziałem czasu.