OGO 3

OGO 3 – trzeci satelita geofizyczny wprowadzony na orbitę w ramach programu OGO.

OGO 3

Satelita OGO 3 w trakcie testów
Inne nazwy	EOGO 3, OGO-B
Indeks COSPAR	1966-049A
Zaangażowani	NASA
Rakieta nośna	Atlas-SLV3 Agena-B[1]
Miejsce startu	Cape Canaveral Air Force Station, Stany Zjednoczone
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	273 km
Apogeum	122 000 km
Okres obiegu	48 h 37 min
Nachylenie	31,4°
Czas trwania
Początek misji	7 czerwca 1966 02:48[1] UTC
Koniec misji	29 lutego 1972
Powrót do atmosfery	15 września 1981
Wymiary
Masa całkowita	540 kg

Zadania

• Badania natężenia, struktury i dynamiki pola magnetycznego,
• Badanie promieniowania korpuskularnego,
• Badanie cząstek jonosferycznych,
• Badanie promieniowania radiowego o bardzo małej i skrajnie małej częstotliwości,
• Badanie promieniowania ultrafioletowego i rentgenowskiego Słońca
• Badanie związków przejawów aktywności słonecznej ze zjawiskami geofizycznymi, pomiary mikrometeoroidów.

Budowa satelity

Prostopadłościan z bocznymi tacami ogniw słonecznych i wysięgnikami z aparaturą pomiarową, stabilizacji położenia i antenami. Rozpiętość wysuniętych wysięgników wynosiła 15 metrów. Na pokładzie znajdowało się 21 przyrządów pomiarowych.

Przebieg misji

7 czerwca 1966 roku z Przylądka Kennedy’ego na Florydzie wystartował OGO 3 o masie 540 kg i został wprowadzony na orbitę eliptyczną o początkowych parametrach: perygeum - 273 km, apogeum - 122 000 km. Czas obiegu wynosił 48 godzin i 37 minut. Tak wydłużona orbita umożliwiła przeprowadzenie rozległych obserwacji magnetosfery Ziemi i schwytanych w niej pasów promieniowania pierścieniowego. Za pomocą urządzeń do przekazywania danych informacje gromadzone przez satelitę w czasie 12 godzin były przekazywane na Ziemię w ciągu 11,5 minut. W przeciwieństwie do OGO 1 i OGO 2, gdzie wystąpiły kłopoty ze stabilizacją, udało się uniknąć tych trudności przy OGO 3^[2].

Do marca 1971 perygeum orbity wzrosło do 16 400 km, a inklinacja do 75,8°. Komunikację z satelitą zakończono 29 lutego 1972.

OGO 3 spłonął przy wejściu w atmosferę ziemską 15 września 1981^[3].