Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Olga Miedwiedcewa
biathlonistka rosyjska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Olga Walerjewna Miedwiedcewa (po pierwszym mężu Pylowa, ros. Ольга Валерьевна Медведцева (Пылёва), z domu Zamorozowa (Заморозова), ur. 7 lipca 1975 w Krasnojarsku) – rosyjska biathlonistka, trzykrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Uprawiała początkowo biegi narciarskie, odnosząc sukcesy już kategorii juniorów. W 1993 roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Harrachovie, gdzie zdobyła złoty medal w sztafecie[1]. Podczas mistrzostw świata juniorów w Breitenwang w 1994 roku była druga w biegu na 15 km stylem dowolnym i trzecia w biegu na 5 km techniką klasyczną[2]. Ponadto na mistrzostwach świata juniorów w Gällivare rok później ponownie wywalczyła złoto w sztafecie[3].
Treningi biatlonowe rozpoczęła w 1998 roku. W krótkim czasie zyskała stałe miejsce w kadrze rosyjskiej. W Pucharze Świata zadebiutowała 5 stycznia 2000 roku w Oberhofie, zajmując 41. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczyła 7 stycznia 2000 roku w tej samej miejscowości, gdzie zajęła siódme miejsce w biegu pościgowym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 8 dni później w Ruhpolding, gdzie sprint ukończyła na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją tylko Włoszka Nathalie Santer i Niemka Katrin Apel. W kolejnych startach jeszcze 36 razy stanęła na podium, odnosząc przy tym 10 zwycięstw: 16 lutego 2002 roku w Salt Lake City, 28 lutego 2004 roku w Lake Placid, 13 marca 2004 roku w Oslo i 16 stycznia 2005 roku w Ruhpolding wygrywała biegi pościgowe, 8 lutego 2003 roku w Lahti, 27 lutego 2004 roku w Lake Placid, 11 marca 2004 roku w Oslo i 14 stycznia 2005 roku w Ruhpolding była najlepsza w sprintach, 10 lutego 2004 roku w Oberhofie wygrała bieg indywidualny, a 6 marca 2004 roku w Fort Kent triumfowała w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2003/2004, kiedy zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, ulegając tylko Norweżce Liv Grete Poirée. W tym samym sezonie była też najlepsza w klasyfikacji biegu indywidualnego, druga w biegu pościgowym i trzecia w sprincie. Sezon 2004/2005 ukończyła na trzeciej pozycji, za Francuzką Sandrine Bailly i Niemką Kati Wilhelm. Była też ponownie najlepsza w klasyfikacji biegu indywidualnego oraz druga w biegu pościgowym i biegu masowym. Ponadto zajęła drugie miejsce w klasyfikacji biegu masowego i trzecie w klasyfikacji biegu indywidualnego.
W 2000 roku, podczas mistrzostw świata w Oslo, partnerując Albinie Achatowej, Galinie Kuklewej i Swietłanie Czernousowej zdobyła złoty medal w sztafecie. Sukces ten powtórzyła na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Pokljuce (z Kuklewą, Swietłaną Iszmuratową i Anną Bogalij). Indywidualnie pierwszy medal zdobyła na mistrzostwach świata w Oslo w 2002 roku, zajmując drugie miejsce w biegu masowym. Uplasowała się tam między Ołeną Zubryłową z Ukrainy a Olgą Nazarową z Białorusi. Kolejne medale zdobyła podczas mistrzostw świata w Oberhofie w 2004 roku. Najpierw zwyciężyła w biegu indywidualnym, a następnie była druga w sztafecie. Na rozgrywanych w 2005 roku mistrzostwach świata w Hochfilzen razem z Iszmuratową, Bogalij i Olgą Zajcewą wywalczyła kolejny złoty medal w sztafecie. Zdobyła tam również brązowy medal w biegu masowym, plasując się za Norweżką Gro Marit Istad-Kristiansen i Anną Carin Zidek ze Szwecji. Ponadto wspólnie z Iszmuratową, Iwanem Czerezowem i Nikołajem Krugłowem zwyciężyła w rozegranej po raz pierwszy sztafecie mieszanej na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku. Ostatni medal w zawodach tego cyklu zdobyła na mistrzostwach świata w Pjongczangu w 2009 roku, gdzie razem z Swietłaną Slepcową, Anną Bułyginą i Olgą Zajcewą zwyciężyła w sztafecie.
W 2002 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie zdobyła złoto w rozegranym po raz pierwszy biegu pościgowym. Wyprzedziła tam Kati Wilhelm i Irinę Nikułcziną z Bułgarii. Wraz z koleżankami z reprezentacji (Kuklewą, Iszmuratową i Achatową) sięgnęła ponadto po brąz w sztafecie, a w biegu indywidualnym uplasowała się na 4. miejscu, przegrywając walkę o medal ze Szwedką Magdaleną Forsberg. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Turynie w biegu indywidualnym początkowo zdobyła srebro, przegrywając jedynie z rodaczką Iszmuratową. Po wykryciu dopingu zdyskwalifikowano ją i odebrano medal[4]. W kolejnych konkurencjach już nie startowała. Po przerwie w startach wzięła też udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, gdzie razem ze Slepcową, Zajcewą i Bogalij-Titowiec zwyciężyła w sztafecie. Zajęła tam też między innymi czwarte miejsce w biegu masowym, przegrywając walkę o medal z Simone Hauswald.
W 2010 roku zakończyła karierę[5].
W 2003 roku odznaczona Orderem „Za zasługi dla Ojczyzny”, a w 2010 roku Orderem Przyjaźni[6].
Jej mężem jest Walerij Miedwiedcew, mają córkę Daszę i syna Arsienija.
Remove ads
Osiągnięcia w biathlonie
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Remove ads
Osiągnięcia w biegach narciarskich
Mistrzostwa świata juniorów
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1994/1995: 25.
- sezon 1996/1997: -
- sezon 1997/1998: -
Miejsca na podium
Miedwiedcewa nigdy nie stała na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata w biegach.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads