OpenMoko

Openmoko, Inc. – tajwańskie przedsiębiorstwo^[1] tworzące przenośne urządzenia Open Hardware i oprogramowanie FLOSS do tych urządzeń.

Openmoko – system operacyjny FLOSS dla smartfonów.

Smartfony Neo

Pierwszym urządzeniem z platformą OpenMoko jest wyprodukowany przez firmę FIC telefon Neo1973. Pierwsza wersja urządzenia jest dostępna dla wybranych programistów od lutego 2007. Od lipca 2007 jest możliwe zakupienie deweloperskiej wersji telefonu – w cenie 300 dolarów amerykańskich. 4 lipca 2008 wszedł do masowej sprzedaży następca Neo1973 - Neo Freerunner, który z założenia ma nadawać się do obsługi przez zwykłego użytkownika^[2].

Twórcy wierzą, że dzięki pierwszemu telefonowi, całkowicie opartemu na Otwartym Oprogramowaniu, zrewolucjonizują rynek urządzeń telekomunikacyjnych. Chcą, aby projekt ten był na miarę pierwszego projektu telefonu komórkowego. „Neo” w nazwie urządzenia znaczy „nowy”, a 1973 – jest rokiem, w którym dr Marty Cooper, wynalazca telefonu komórkowego, wykonał pierwsze połączenie.

Sprzęt dla platformy OpenMoko jest realizowany jako Open Hardware, czyli analogicznie do idei FLOSS.

Openmoko Linux

Dystrybucja Om, tworzona przez Openmoko i przeznaczona do smartfonów Neo, powstaje w oparciu o platformę OpenEmbedded systemu operacyjnego GNU/Linux. Obecnie przestała być rozwijana i większą popularność osiągają dystrybucje tworzone przez społeczność, np. SHR.

Jądro

Linux 2.6.24

Użytkowe

• X.Org Server 7.1
• Matchbox – menedżer okien
• GTK+ 2.6.10 / Portowane na Qt
• Evolution Data Server

Neo1973 (GTA01)

Neo1973

Producent	FIC
Typ	smartfon
System operacyjny	OpenMoko (Linux)
Procesor	ARM9 @ 400 MHz
Pamięć	128 MB RAM SDRAM 64 MB NAND Flash
Wyświetlacz	2.8" VGA (480×640) TFT Screen
Połączenie	GSM Bluetooth 2.0 EDR Ti GPRS (2.5G nie EDGE) AGPS Niezasilany USB 1.1 wyjście 2.5-mm jack (audio)
Kamera	brak
Karty flash	microSD
Wejścia/wyjścia	ekran dotykowy 2 przyciski na obudowie Kodek Wolfson Microsystems WM8753
Bateria	bateria 1200-mAh (ładowana przez USB)
Wymiary	120.7 × 62 × 18.5 mm
Masa	185 g
Dostępność	luty 2007
Strona internetowa

Model przeznaczony dla deweloperów.

1. CPU: 266 MHz Samsung s3c2410 SoC
2. RAM: 128 MB SDRAM
3. Pamięć: 64 MB Flash
4. GSM: Tri-band GSM 900/1800/1900

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Neo FreeRunner (GTA02)

Telefon dla użytkowników końcowych:

1. CPU 400/500 MHz Samsung 2442B Processor/SOC (400 minimum)
2. Ram 128MB SDRAM
3. Pamięć 256MB NAND Flash, dodatkowo wymienna karta microSD o wielkości od 64MB do 8GB
4. GPU SMedia 3362 2D/3D Graphics Accelerator
5. LCD Topploy VGA; 2.8” 480 x 640 pikseli, 16 bit głębia kolorów
6. Sterowanie Dotykowy ekran oraz 2 przyciski funkcyjne + 2 Akcelerometry 3D
7. GPS Zimny start: 40 sek typowo dla -130 dBm, 60 sek max. Antena wew. urządzenia
8. GSM 850/1800/1900 albo 900/1800/1900 MHz (w zależności od rejonu świata)
9. Bluetooth 2.0, CSR BC4
10. Łącza USB mini z funkcją slave, host oraz ładowania telefonu, stereo minijack do zestawu słuchawkowego, złącze anteny zew.

• 
  Freerunner GTA02
• 
  Poprawka sprzętowa (kondensator) redukująca zakłócenia sygnału GPS podczas dostępu do karty Micro-SD.

Planowane urządzenia

Openmoko planowało wydanie 3D7K^[3] (przemianowane GTA03), wyposażonego w szybszy SoC i aparat fotograficzny, jednak projektowanie zostało porzucone.

WikiReader

Główny artykuł: WikiReader.

Przenośny czytnik Wikipedii korzystający z danych zapisanych na karcie pamięci, dzięki czemu nie wymaga połączenia z Internetem^[4].