Pabianice (stacja kolejowa)

Pabianice – stacja kolejowa^[2] w Pabianicach, w województwie łódzkim, w Polsce. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca regionalnego^[3].

Pabianice

Pabianice
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Miejscowość	Pabianice
Zarządca	PKP S.A. Oddział Gospodarowania Nieruchomościami w Łodzi
Data otwarcia	1902
Poprzednie nazwy	Pabjanize, Pabjanice, Pabianitz.
Dane techniczne
Liczba peronów	2[1]
Liczba krawędzi peronowych	3[1]
Kasy
Linie kolejowe
14 Łódź Kaliska – Tuplice
Położenie na mapie Pabianic Pabianice
Położenie na mapie Polski Pabianice
Położenie na mapie województwa łódzkiego Pabianice
Położenie na mapie powiatu pabianickiego Pabianice
51°39′46″N 19°19′42″E

Historia

Położona jest na wybudowanej w latach 1901–1903 linii kolejowej warszawsko-kaliskiej. Budynek stacyjny wzniesiono w tymże okresie z cegły palonej w charakterystycznym dla ówczesnych niewielkich stacji kolejowych stylu neorenesansowym z linią kolejową szerokotorową o rozstawie szyn 1520 mm. Siłą napędową były parowozy. W analogicznym stylu wybudowano również stacje w Łasku (obecnie w ruinie), Zduńskiej Woli, Zgierzu czy Sieradzu. W 1914 zmieniono rozstaw szyn na 1435 mm. W 1965 linia kolejowa została zelektryfikowana. Na przestrzeni lat ubiegłych bryła budowli nie zmieniła wyglądu. Zachowały się detale wyposażenia wnętrz z początków XX wieku, w tym piece kaflowe oraz okienka kas wraz z ruchomym podajnikiem, w którego zagłębienie podróżny wkłada pieniądze, a po obrocie otrzymuje bilet. W 2005 roku przeprowadzono gruntowny remont, podczas którego zainstalowano napis „Pabianice. Miasto św. Maksymiliana Kolbego”. W budynku znajdował się oprócz kasy biletowej z poczekalnią (kasa nieczynna w godzinach nocnych – konieczność kupowania biletów w pociągu) i obszernego holu, delegatura Straży Miejskiej i punkt usługowy. Dawniej poza budynkiem dworca od strony targowiska znajdował się podziemny szalet publiczny. Został on zlikwidowany, a w jego zastępstwie otworzono darmową toaletę znajdującą się w hali dworca. W 2011 roku odbył się generalny remont budynku. Zmieniono aranżację wnętrza, zlikwidowano piece kaflowe, zamontowano kotłownię i wymieniono dach. Zlikwidowano także schron jednoosobowy, który był obok budynku stacji. Od 2014 ŁKA ożywiła ruch pasażerski na stacji wprowadzając m.in. nowe składy pasażerskie produkcji Stadler nazywane "Flirt", a później pociągi pośpieszne Pesy^[4].

Obecnie

W latach 2019–2020 dokonano przebudowy układu stacji: wąskie perony 2 i 3 zastąpiono wysokim peronem wyspowym oznaczonym jako peron 2, zaś pod torowiskiem wybudowano przejście podziemne, łączące plac wokół dworca od strony ul. Łaskiej z położoną po drugiej stronie stacji ul. Topolową. Przed pracami torowymi w hali dworcowej zainstalowano wyświetlacze systemu informacji pasażerskiej^[4]. Przed budynkiem dworca znajduje się krańcówka autobusów MZK Pabianice linii 1, 3, 4, 5 i T. Ponadto na dworzec można dotrzeć autobusami linii 260, 262, D, N4B (nocny) i w niedzielę 265 a także tramwajem linii 41 i autobusami komunikacji międzymiastowej (PKS, Flixbus)^[5].

Ruch pasażerski[6]

Rok	Wymiana pasażerska na dobę	Miejsce w Polsce
2017[7]	1300	bd.
2018	1300	bd.
2019	1300	271.
2020	700-999	274.
2021	700-999	269.
2022[8]	1300	268.
2023	1500	256.

Galeria

Przed modernizacją w 2020

• 
  Dworzec od strony miasta
• 
  Kasa biletowa
• 
  Perony
• 
  Dworzec przed modernizacją (2006)

Po modernizacji w 2020

• 
  Budynek dworca
• 
  Widok z peronu 1 w stronę Łodzi
• 
  Widok z peronu 1 w stronę Łasku
• 
  Wejście do przejścia podziemnego od strony ul. Łaskiej
• 
  Przejście podziemne, widok w stronę ul. Topolowej
• 
  Winda na peron 2
• 
  Widok z peronu 2 w stronę Łasku
• 
  Widok z peronu 2 w stronę Łodzi
• 
  Widok z peronu 2 na dawne domy kolejarskie i pomnik poświęcony maszynistom zamordowanym przez Niemców w czasie II wojny światowej