Palatium

Palatium (wzgórze rzymskie Palatyn) – nazwa używana dla określenia starożytnego lub średniowiecznego głównego budynku zamku (niem. Palas), pałacu cesarza, króla lub biskupa. W budynku znajdowały się: sala reprezentacyjna, komnaty władcy i na ogół kaplica zamkowa.

Palatium w Goslarze, Niemcy

Pozostałości palatium na Ostrowie Lednickim

Jako palatium (niem. Pfalz) określano w średniowiecznych Niemczech umocnione dwory królewskie (łac. villa regia lub curtis regia) włącznie z przynależnymi włościami, gdzie odbywały się zjazdy. Nazwy tej używa się również dla określenia halowych, prostokątnych budynków wznoszonych przez władców wczesnopiastowskich na terenie dzisiejszej Polski. Po tych palatiach zachowały się jedynie szczątki fundamentów, badane metodami archeologicznymi. Ich architektura była najprawdopodobniej wzorowana na pfalzach cesarskich.

Palatia wczesnopiastowskie:

• Ostrów Lednicki
• Poznań
• Zawodzie w Kaliszu^[1][2]
• Wawel w Krakowie
• Giecz
• Wiślica
• Płock
• Przemyśl

Ważniejsze palatia władców niemieckich:

Akwizgran Attigny Bad Aibling Bazylea Dahlum Diedenhofen Dortmund Duisburg Cheb Forchheim Frankfurt nad Menem Gelnhausen Goslar Gröna Haguenau Herstal Ingelheim am Rhein Kaiserslautern Kaiserswerth Kolonia

Magdeburg Moguncja Memleben Merseburg Nimwegen Norymberga Paderborn Pöhlde Ponthion Quedlinburg Quierzy Spira Tilleda Trebur Trifels Wimpfen Werla Wormacja Zurych

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Palatium

• palatyn
• komes