Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Panika na ulicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Panika na ulicach
Remove ads

Panika na ulicach (ang. Panic in the Streets) – amerykański film noir z 1950 roku w reżyserii Elii Kazana.

Szybkie fakty Gatunek, Rok produkcji ...
Remove ads

Opis fabuły

Podsumowanie
Perspektywa

W jednym z doków Nowego Orleanu policja odnajduje ciało mężczyzny. Nosi ono ślady postrzeleń i wszystko wskazuje na zabójstwo, jednak podczas rutynowej sekcji zwłok patolog odkrywa, że denat znajdował się przed śmiercią w zaawansowanym stadium dżumy. Natychmiast informuje o tym władze miasta, a te zlecają dr. Reedowi z wydziału miejskiej służby zdrowia i kpt. Warrenowi z lokalnej policji natychmiastowe odnalezienie wszystkich osób mających kontakt ze zmarłym, w celu zapobieżenia ewentualnej epidemii. Jest to trudne zadanie ze względu na portowe środowisko, niechętne jakiejkolwiek współpracy z policją i władzami. Jednak dzięki nieustępliwości Reeda i Warrena, w końcu udaje się im ustalić ostatnich ludzi z którymi przed śmiercią miał kontakt zmarły (jak się okazuje nielegalny emigrant). Są to: Blackie, Fitch i Poldi. Zwłaszcza jeden z nich jest wyjątkowo niebezpieczny – pozbawiony skrupułów pośledni gangster Blackie, który zastrzelił emigranta wkrótce po karcianej rozgrywce. W pościgu za Blackim i Fitchem (w tym czasie umiera zarażony Poldi) doktor i policjant trafiają do portowych magazynów. Tam zdesperowany Blackie strzela do znajomego ochraniarza jednego z magazynów i do chcącego poddać się Fitcha. Jednak wkrótce potem sam wpada w końcu w ręce policji. Wszyscy ludzie z którymi miał kontakt zmarły emigrant zostają odnalezieni i zaszczepieni.

Thumb
Richard Widmark i Barbara Bel Geddes w scenie z filmu.
Remove ads

Obsada aktorska

  • Richard Widmark – dr Reed
  • Paul Douglas – kpt. Warren
  • Barbara Bel Geddes – Nancy Reed
  • Jack Palance – Blackie
  • Zero Mostel – Fitch
  • Lewis Charles – zamordowany emigrant
  • Alexis Minotis – właściciel greckiej restauracji
  • Dan Riss – reporter Neff
  • Guy Thonajan – Poldi
  • Tommy Cook – Poldi młodszy
  • Pat Walshe – gazeciarz-inwalida
  • Elia Kazan – asystent w kostnicy
  • Emile Meyer – kapitan „Nile Queen”
  • Wilson Bourg Jr. – żeglarz Charlie
  • Lenka Peterson – dziewczyna Charliego
  • Tommy Rettig – synek Reeda

i inni.

Remove ads

O filmie

Ósmy z kolei film Kazana uchodzi za czołowy obraz gatunku noir[1]. Na ekrany kin światowych w 1950 roku wszedł obok dwóch innych klasyków tego gatunku – Nocy i miasta Julesa Dassina i Asfaltowej dżungli Johna Hustona. Wszystkie trzy obrazy wzbudziły niebywałą sensację. Krytyka wskazywała na ich wspólne cechy, tj.: naturalną scenerię (Nowy Orlean w filmie Kazana, Londyn u Dassina oraz Cincinnati i Lexington u Hustona) oraz motyw drobiazgowo ukazanej ucieczki człowieka ściganego[2]. Chociaż film okazał się być finansową klapą i zebrał mieszane recenzje, otrzymał kilka prestiżowych nagród, m.in.: Oscara (w kategorii „Best Story”) oraz Nagrodę Specjalną na 11. MFF w Wenecji i nominację do nagrody głównej festiwalu Złotego Lwa[3][4]. W rankingu popularnego, filmowego serwisu internetowego Rotten Tomatoes obraz posiada obecnie (2019) wysoką, 96-procentową, pozytywną ocenę „czerwonych pomidorów”[5].

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads