Paul Blair

Paul L. D. Blair (ur. 1 lutego 1944, zm. 26 grudnia 2013) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego.

Paul Blair

Paul L. D. Blair

środkowozapolowy
Pełne imię i nazwisko	Paul L. D. Blair
Pseudonim	Motormouth
Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1944 Cushing
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 2013 Pikesville
Odbijał	prawą
Rzucał	prawą
Debiut	9 września 1964
Ostatni występ	20 czerwca 1980
Statystyki
Średnia uderzeń	0,250
Home runy	134
Uderzenia	1513
RBI	620
Kariera klubowa
Lata Kluby 1964–1976 Baltimore Orioles 1977–1979 New York Yankees 1979 Cincinnati Reds 1980 New York Yankees

Blair w 1961 podpisał kontrakt jako wolny agent z New York Mets i po roku występów w klubach farmerskich tego zespołu, został wybrany w drafcie przez Baltimore Orioles, w którym zadebiutował 9 września 1964 w meczu przeciwko Washington Senators jako pinch runner^[1][2]. W 1966 zagrał we wszystkich meczach World Series, w których Orioles pokonali Los Angeles Dodgers 4–0 w serii best-of-seven^[3]. Rok później zaliczył najwięcej triple'ów (13) w American League i po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę^[2]. W 1969 po raz pierwszy wystąpił w All-Star Game^[2].

29 kwietnia 1970 w wygranym przez Orioles 18–2 meczu z Chicago White Sox zdobył 3 home runy i zaliczył 6 RBI^[4]. W tym samym roku w zwycięskich dla Orioles World Series, w których przeciwnikiem był zespół Cincinnati Reds, zagrał we wszystkich pięciu meczach, uzyskując średnią uderzeń 0,474^[4]. 26 sierpnia 1973 w spotkaniu z Kansas City Royals zdobył inside-the-park grand slama^[4]. W styczniu 1977 w ramach wymiany zawodników przeszedł do New York Yankees^[1].

Jako zawodnik Yankees dwukrotnie zdobywał mistrzostwo w 1978 i 1979 roku^[4]. W maju 1979 podpisał roczny kontrakt z Cincinnati Reds^[4]. W 1980 ponownie został zawodnikiem Yankees, w którym zakończył zawodniczą karierę^[1]. W późniejszym okresie był między innymi trenerem drużyny baseballowej na Fordham University i trenerem zapolowych w Houston Astros^[4]. W 1984 został uhonorowany w klubowej Hall of Fame zespołu Baltimore Orioles^[5].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienie	Lata	Źródło
2× All-Star	1969, 1973	[2]
8× Gold Glove Award	1967, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975	[2]
4× zwycięzca w World Series	1966, 1970, 1977, 1978	[4]