Pegasus 1

Pegasus 1 – amerykański satelita naukowo-badawczy do pomiaru mikrometeoroidów dla celów związanych z projektowaniem statków Apollo w ramach programu Apollo. Pierwszy statek z serii Pegasus.

Pegasus 1

Inne nazwy	Apollo SA-9, Saturn SA-9, S01085
Indeks COSPAR	1965-009A
Państwo	Stany Zjednoczone
Zaangażowani	Fairchild Hiller, NASA
Rakieta nośna	Saturn I
Miejsce startu	Cape Canaveral Space Force Station
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	495 km
Apogeum	733 km
Okres obiegu	96,80 min
Nachylenie	31,73°
Czas trwania
Początek misji	16 lutego 1965 14:37:03 UTC
Powrót do atmosfery	17 września 1978
Wymiary
Kształt	walec z bocznymi, wydłużonymi, prostokątnymi tacami.
Wymiary	wysokość: 18,6 m, średnica: 3,9 m
Masa całkowita	1451,5 (10450 kg wraz z 2. członem rakiety) kg

Cele misji[1]

• Test działania satelity Pegasus.
• Ocena ilości mikrometeoroidów na niskiej orbicie okołoziemskiej.

Misja

Saturn SA-9, czwarta rakieta wersji Block 2 wystartowała 16 lutego 1965 roku o godzinie 9:37 czasu EST. Był to pierwszy z trzech lotów, których zadaniem było umieszczenie na orbicie satelitów w ramach programu Pegasus. Satelita został umieszczony na orbicie po 631,66 sekundach lotu. Także rozłożenie paneli, które służyły do detekcji mikrometeoroidów zakończyło się sukcesem. Wkrótce satelita zaczął się obracać w tempie 9,8 stopnia na sekundę. Stało się to w czasie wypuszczania tlenu ze zbiornika drugiego stopnia rakiety. Było to najprawdopodobniej spowodowane kolizją strugi tlenu z panelem Pegasusa 1^[1]. Ze względu na duże rozmiary, satelita zajmował zarówno przestrzeń w makiecie modułu serwisowego, jak i w drugim stopniu rakiety^[1].

Start rakiety Saturn I z satelitą Pegasus 1