Petra Kronberger

Petra Kronberger (ur. 12 lutego 1969 w St. Johann im Pongau) – austriacka narciarka alpejska, dwukrotna mistrzyni olimpijska, mistrzyni świata oraz trzykrotna zdobywczyni Pucharu świata. Jedna z niewielu zawodniczek, które wygrywały zawody we wszystkich konkurencjach.

Petra Kronberger

Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1969 St. Johann im Pongau
Klub	SC Werfenweng
Wzrost	170 cm
Debiut w PŚ	26.11 1987, Sestriere (20. miejsce – slalom)
Pierwsze punkty w PŚ	11.12 1987, Leukerbad (15. miejsce – zjazd)
Pierwsze podium w PŚ	14.01 1988, Zinal (3. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie złoto Albertville 1992 narciarstwo alpejskie (slalom) złoto Albertville 1992 narciarstwo alpejskie (kombinacja) Mistrzostwa świata złoto Saalbach 1991 zjazd Mistrzostwa świata juniorów srebro Sälen 1987 slalom gigant Puchar Świata Kryształowa Kula 1989/1990 Kryształowa Kula 1990/1991 Kryształowa Kula 1991/1992 Puchar Świata (Zjazd) 2. miejsce 1989/1990 2. miejsce 1991/1992 3. miejsce 1990/1991 Puchar Świata (Slalom) Mała Kryształowa Kula 1990/1991 Puchar Świata (Gigant) 2. miejsce 1990/1991 Puchar Świata (Kombinacja) 3. miejsce 1987/1988 3. miejsce 1989/1990

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Petra Kronberger osiągnęła w lutym 1987 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Sälen/Hemsedal wywalczyła srebrny medal w gigancie. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 26 listopada 1987 roku w Sestriere, gdzie zajęła 20. miejsce w slalomie^[1]. Dwa tygodnie później, 11 grudnia w Leukerbad, zdobyła pierwsze punkty, zajmując piętnaste miejsce w zjeździe. W kolejnych startach punktowała jeszcze kilkukrotnie, w tym dwukrotnie stawała na podium: 14 stycznia w Zinal była trzecia w zjeździe, a 24 stycznia w Bad Gastein trzecie miejsce zajęła w kombinacji. W klasyfikacji generalnej zajęła siedemnaste miejsce, a w klasyfikacji kombinacji była trzecia za Brigitte Oertli ze Szwajcarii oraz swą rodaczką, Anitą Wachter. W lutym 1988 roku wystąpiła na igrzyska olimpijskie w Calgary, gdzie jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce w zjeździe. Kolejny raz na podium stanęła 16 grudnia 1988 roku w Altenmarkt, zajmując trzecie miejsce w kombinacji. Było to jednak jej jedyne podium w sezonie 1988/1989, który ukończyła na 24. miejscu. Wystąpiła także na mistrzostwach świata w Vail, zajmując między innymi siódme miejsce w kombinacji.

Przez trzy kolejne sezony Austriaczka zwyciężała w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, zostając drugą po Annemarie Moser-Pröll zawodniczką w historii, która trzy razy z rzędy zdobywała Kryształową Kulę. W tym czasie łącznie aż 31. razy stawała na podium, odnosząc przy tym szesnaście zwycięstw. Pierwszy triumf w karierze odniosła 16 grudnia 1989 roku w Panoramie, gdzie była najlepsza w zjeździe. Już następnego dnia wygrała kolejny zjazd, a następnie wygrywała giganta 8 stycznia 1990 roku w Hinterstoder, kombinację 14 stycznia 1990 roku w Haus, giganta 28 stycznia 1990 roku w Santa Caterina, slalom 13 marca 1990 roku w Vemdalen, giganta i slalom w dniach 1-2 grudnia 1990 roku w Valzoldana, supergiganta 9 grudnia w Altenmarkt, zjazd 21 grudnia 1990 roku w Morzine, kombinację 7 stycznia 1991 roku w Bad Kleinkirchheim, slalom 13 stycznia w Kranjskiej Gorze, zjazd i supergiganta w dniach 18-19 stycznia w Méribel oraz zjazd 21 grudnia 1991 roku w Serre-Chevalier i 14 marca 1992 roku w Panoramie. Ostatni raz na podium stanęła 6 grudnia 1992 roku w Steamboat Springs, gdzie zajęła trzecie miejsce w slalomie. Poza zwycięstwami w klasyfikacji generalnej Kronberger była druga w klasyfikacji zjazdu oraz trzecia w gigancie i kombinacji w sezonie 1989/1990, trzecia w zjeździe, najlepsza w slalomie i druga w supergigancie w sezonie 1990/1991 oraz druga w zjeździe i czwarta w klasyfikacji slalomu w sezonie 1991/1992.

W 1991 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm, zdobywając złoty medal w zjeździe. W zawodach tych wyprzedziła Francuzkę Nathalie Bouvier oraz Swietłanę Gładyszewą z ZSRR. Trzy dni później wzięła udział w supergigancie, który ukończyła na szóstej pozycji. Podczas przejazdu Austriaczka upadła i mimo ukończenia konkurencji w pozostałych wyścigach już nie wystąpiła^[2]. Rok później brała udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie wystąpiła we wszystkich konkurencjach. Rozpoczęła od zwycięstwa w kombinacji, uzyskując najlepszy czas zjazd i trzeci zjazd slalomu. Pozostałe miejsca na podium zajęły Anita Wachter i Florence Masnada z Francji. Dwa dni później Kronberger zajęła piąte miejsce w zjeździe, a następnie była czwarta w supergigancie. W zawodach tych walkę o podium przegrała z Niemką Katją Seizinger o 0,01 sekundy. Rywalizację w gigancie zakończyła już na pierwszym przejeździe i ostatecznie nie była klasyfikowana. Na koniec Austriaczka zwyciężyła w slalomie. Po pierwszym przejeździe zajmowała trzecie miejsce, tracąc do prowadzącej Julie Parisien z USA 0,06 sekundy. W drugim przejeździe drugi wynik, co dało jej jednak najlepszy łączny czas i zwycięstwo. Ostatecznie o 0,42 sekundy wyprzedziła Annelise Coberger z Nowej Zelandii, a o 0,67 sekundy pokonała Blankę Fernández Ochoę z Hiszpanii. W grudniu 1992 roku ogłosiła zakończenie kariery^[3].

Kronberger kilkukrotnie zdobywała medale mistrzostw Austrii, w tym złote w gigancie i supergigancie w 1989 roku^[4]. W latach 1990, 1991 i 1992 była wybierana sportsmenką roku w Austrii, a w 1990 roku otrzymała nagrodę Skieur d’Or, przyznawaną przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Dziennikarzy Narciarskich^[5]. Ponadto w 1992 roku została odznaczona Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii^[6].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
6.	19 lutego	1988	Calgary	Zjazd	1:25,86	+1,17	Marina Kiehl
11.	21 lutego	1988	Calgary	Kombinacja	29,25 pkt	+58,76 pkt	Anita Wachter
14.	24 lutego	1988	Calgary	Gigant	2:06,49	+5,82	Vreni Schneider
1.	13 lutego	1992	Albertville	Kombinacja	2,55 pkt	-	-
5.	15 lutego	1992	Albertville	Zjazd	1:52,55	+0,18	Kerrin Lee-Gartner
4.	18 lutego	1992	Albertville	Supergigant	1:21,22	+1,98	Deborah Compagnoni
DNF1	19 lutego	1992	Albertville	Gigant	2:12,74	-	Pernilla Wiberg
1.	20 lutego	1992	Albertville	Slalom	1:32,68	-	-

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
7.	2 lutego	1989	Vail	Kombinacja	5,65 pkt	+34,06 pkt	Tamara McKinney
12.	5 lutego	1989	Vail	Zjazd	1:46,50	+2,33	Maria Walliser
8.	8 lutego	1989	Vail	Supergigant	1:19,46	+0,92	Ulrike Maier
1.	26 stycznia	1991	Saalbach	Zjazd	1:29,12	-	-
6.	29 stycznia	1991	Saalbach	Supergigant	1:08,72	+0,57	Ulrike Maier
DNF	31 stycznia	1991	Saalbach	Kombinacja	26,45 pkt	-	Chantal Bournissen

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
2.	20 marca	1987	Sälen	Gigant	2:22,07	+0,73	Deborah Compagnoni
5.	21 marca	1987	Sälen	Slalom	1:39,41	+0,58	Ingrid Stöckl

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1987/1988: 17.
• sezon 1988/1989: 24.
• sezon 1989/1990: 1.
• sezon 1990/1991: 1.
• sezon 1991/1992: 1.
• sezon 1992/1993: 45.

Zwycięstwa w zawodach

1. Panorama – 16 grudnia 1989 (zjazd)
2. Panorama – 17 grudnia 1989 (zjazd)
3. Hinterstoder – 8 stycznia 1990 (gigant)
4. Haus – 14 stycznia 1990 (kombinacja)
5. Santa Caterina – 28 stycznia 1990 (gigant)
6. Vemdalen – 13 marca 1990 (slalom)
7. Valzoldana – 1 grudnia 1990 (gigant)
8. Valzoldana – 2 grudnia 1990 (slalom)
9. Altenmarkt im Pongau – 9 grudnia 1990 (supergigant)
10. Morzine – 21 grudnia 1990 (zjazd)
11. Bad Kleinkirchheim – 7 stycznia 1991 (kombinacja)
12. Kranjska Gora – 13 stycznia 1991 (slalom)
13. Méribel – 18 stycznia 1991 (zjazd)
14. Méribel – 19 stycznia 1991 (supergigant)
15. Serre-Chevalier – 21 grudnia 1991 (zjazd)
16. Panorama – 14 marca 1992 (zjazd)

• Łącznie 16 wygranych (6 zjazdów, 3 giganty, 3 slalomy, 2 supergiganty i 2 kombinacje).

Pozostałe miejsca na podium

1. Veysonnaz – 14 stycznia 1988 (zjazd) – 3. miejsce
2. Bad Gastein – 24 stycznia 1988 (kombinacja) – 3. miejsce
3. Altenmarkt – 16 grudnia 1988 (kombinacja) – 3. miejsce
4. Las Leñas – 9 sierpnia 1989 (supergigant) – 3. miejsce
5. Haus – 13 stycznia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
6. Santa Caterina – 27 stycznia 1990 (supergigant) – 3. miejsce
7. Santa Caterina – 27 stycznia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
8. Åre – 16 marca 1990 (supergigant) – 3. miejsce
9. Altenmarkt – 8 grudnia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
10. Meiringen – 16 grudnia 1990 (supergigant) – 2. miejsce
11. Kranjska Gora – 11 stycznia 1991 (gigant) – 3. miejsce
12. Waterville Valley – 20 marca 1991 (slalom) – 3. miejsce
13. Lech – 30 listopada 1991 (slalom) – 2. miejsce
14. Lech – 1 grudnia 1991 (slalom) – 3. miejsce
15. Santa Caterina – 15 grudnia 1991 (supergigant) – 2. miejsce
16. Grindelwald – 2 lutego 1992 (kombinacja) – 2. miejsce
17. Narwik – 29 lutego 1992 (slalom) – 3. miejsce
18. Vail – 8 marca 1992 (supergigant) – 2. miejsce
19. Steamboat Springs – 6 grudnia 1992 (slalom) – 3. miejsce

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-31)]. (ang.).