Korzenianka mączna

Korzenianka mączna (Phaeocollybia cidaris (Fr.) Romagn.) – gatunek grzybów należący do rodziny podziemniczkowatych (Hymenogastraceae)^[1].

Korzenianka mączna

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	podziemniczkowate
Rodzaj	korzenianka
Gatunek	korzenianka mączna
Nazwa systematyczna
Phaeocollybia cidaris (Fr.) Romagn. Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 58: 127 (1944) [1942]

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phaeocollybia, Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1838 roku Elias Fries, nadając mu nazwę Agaricus cidaris. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1944 roku Henri Charles Louis Romagnesi^[1].

Synonimy^[2]:

• Agaricus cidaris Fr. 1838
• Agaricus cidaris var. minor Fr. 1878
• Hylophila cidaris (Fr.) Quél. 1886
• Naucoria cidaris (Fr.) Sacc. 1887

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.^[3]

Morfologia

Kapelusz

Średnica 1–3,5 cm, u młodych owocników spiczasto-stożkowaty, potem bardziej rozpostarty, ale ze spiczastym garbem. Powierzchnia gładka, błyszcząca, jedwabista, śliska, początkowo cynamonowo krwistoczerwona, potem kolejno cynamonowolisia, mięsnopomarańczowa, na koniec czerwonoochrowa. W stanie suchym pomarańczowobrązowa z ciemniejszymi plamkami^[4].

Blaszki

Wolne, gęste, szerokie, początkowo ochrowożółte, pomarańczowe lub żółtordzawobrązowe, potem pokryte czerwonymi plamkami^[4].

Trzon

Wysokość 2–10 cm (w tym część korzeniasta tkwiąca w ziemi na głębokość do 7 cm), grubość 2–5 mm, walcowaty, ku podstawie cieńszy, o zaostrzonej podstawie. Powierzchnia pod kapeluszem blada, niżej czerwonawobrązowa do ciemnopurpurowobrązowej^[4].

Miąższ

Cienki, sprężysty, białawy, o mącznym zapachu^[4].

Występowanie i siedlisko

Korzenianka mączna występuje w Europie, Ameryce Północnej, Południowej i Środkowej, Azji i Australii^[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski podano tylko jedno stanowisko (Tatrzański Park Narodowy, 1956)^[3]. W. Wojewoda proponuje uznać ją za gatunek wymarły^[3]. Na Słowacji jest rzadka i zagrożona^[4].

Saprotrof. Występuje na kwaśnych glebach w lasach iglastych pod sosnami i świerkami^[4].