Łuskwiak śluzowaty

Łuskwiak śluzowaty (Pholiota lenta (Pers.) Singer) – gatunek grzybów należący do rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae)^[1].

Łuskwiak śluzowaty

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	pierścieniakowate
Rodzaj	łuskwiak
Gatunek	łuskwiak śluzowaty
Nazwa systematyczna
Pholiota lenta (Pers.) Singer Lilloa 22: 516 (1951)

Młody okaz

Blaszki częściowo zasłonięte zasnówką

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pholiota, Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1801 r. Persoon nadając mu nazwę Agaricus lentus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1951 r. Rolf Singer^[1].

Niektóre synonimy naukowe^[2]:

• Agaricus glutinosus Lindgr. 1845
• Agaricus lentus Pers. 1801
• Agaricus lentus Pers. 1801 var. lentus
• Dryophila lenta (Pers.) Quél. 1886
• Flammula lenta (Pers.) P. Kumm. 1871
• Gymnopilus lentus (Pers.) Murrill 1917
• Hebeloma glutinosum Sacc. 1887

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym grzyb ten opisywany był jako płomiennica jasnogliniasta^[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 3–10 cm. U młodych osobników jest łukowaty i zamknięty, później płaskołukowaty, a w końcu płaski. Brzeg podwinięty nawet u starszych owocników. Powierzchnia biaława, kremowa lub ochrowa, na środku ciemniejsza. Cały kapelusz jest błyszczący i bardzo śluzowaty, pokryty pływającymi w śluzie resztkami osłony. Starsze owocniki stają się mięsnobrązowe lub gliniastobrązowe^[4], zmywają się z nich resztki osłony i stają się nagie. Można je wówczas pomylić z włośniankami lub zasłonakami^[5].

Blaszki grzyba

Początkowo bladooliwkowożółte, później gliniastobrązowawe. U młodych owocników zasłonięte są zasnówką^[4].

Trzon

Wysokość 4–9 cm, grubość do 1,3 cm, walcowaty. Posiada zasnówkowatą strefę pierścieniową, powyżej której jest białawy i gładki, poniżej brązowawy i włóknisto-łuskowaty^[4].

Miąższ

Kremowobiały, w smaku łagodny lub gorzkawy. Zapach podobny do rzodkwi^[5].

Zarodniki

Eliptyczne lub jajowate, gładkie, o rozmiarach 6–8,5 × 3,5–4 μm^[6].

Występowanie i siedlisko

Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Australii i Nowej Zelandii oraz Azji (tutaj opisano jego występowanie tylko w Japonii)^[7]. W Europie Środkowej występuje dość często^[5], W Polsce prawdopodobnie też jest dość częsty^[3].

Rośnie w wilgotnych lasach różnego typu na ziemi, na próchniejącym drewnie. Szczególnie często spotykany jest pod bukami. Owocniki pojawiają się od lata do pierwszych przymrozków, czasami (rzadko) również na wiosnę^[5].

Znaczenie

Grzyb jadalny^[4]. Ani w Polsce, ani w innych krajach świata przez grzybiarzy nie jest jednak zbierany, wyjątek stanowi Meksyk, w którym grzyb ten jest zbierany w celach spożywczych^[8].

Gatunki podobne

• łuskwiak słomkowy (Pholiota gummosa), ale ma kapelusz żółtawy z zielonawym odcieniem, a miąższ zielonożółty^[4].
• muchomornica śluzowata (Limacella illinita). Ma gładki trzon.