Pięknoróg największy

Pięknoróg największy (Calocera viscosa (Pers.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae)^[1].

Pięknoróg największy

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	łzawnikowce
Rodzina	łzawnikowate
Rodzaj	pięknoróg
Gatunek	pięknoróg największy
Nazwa systematyczna
Calocera viscosa (Pers.) Fr. Syst. mycol. (Lundae) 1: 486 (1821)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dacrymycetaceae, Dacrymycetales, Incertae sedis, Dacrymycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1794 r. Christiaan Hendrik Persoon, nadając mu nazwę Clavaria viscosa. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1821 r. Elias Fries przenosząc go do rodzaju Calocera^[1]. Niektóre synonimy naukowe^[2]:

• Calocera cavarae Bres. & Cavara 1896
• Calocera flammea Fr. 1833
• Calocera viscosa var. cavarae (Bres.) McNabb 1965
• Clavaria viscosa Pers. 1794
• Merisma viscosum (Pers.) Spreng. 1827

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako płaskosz lepki, goździeniec lepki, pięknoróg lepki^[3].

Morfologia

Owocnik

Krzaczkowaty, przypominający rozwidlone poroże o zaostrzonych wierzchołkach. Zazwyczaj gałązki mają 1-3 ostrza. Osiąga wysokość do 8 cm. Najczęściej spotykane owocniki dochodzą do 6 cm. W okresie wilgotnej pogody powierzchnia staje się lepka. Kolory, jakie przybiera owocnik, to: złoty, żółty, żółtopomarańczowy. Po wyschnięciu ciemnieje, staje się czerwonawy^[4][5]. >.

Trzon

Białawy lub białawożółty, jaśniejszy od owocnika^[4].

Miąższ

Twardy, galaretowaty, w starszych okazach zdrewniały i często pusty. Smak i zapach słaby^[4].

Wysyp zarodników

Żółty, nieamyloidalny^[6].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki mają wygięty cylindryczny kształt i gładką powierzchnię. Są wielkości 7–12 × 3–5 µm, bez przegród lub z jedną przegrodą. Podstawki rozwidlone, 2-zarodnikowe^[6].

Gatunki podobne

Może być mylony z innymi gatunkami z rodzaju Calocera, na przykład z pięknorogiem szydłowatym (Calocera cornea) oraz pięknorogiem dwuprzegrodowym (Calocera furcata). Owocniki obu wymienionych są jednak znacznie mniejsze. Pierwszy z nich występuje na drewnie drzew liściastych^[4]. Może być również pomylony z przedstawicielami rodzaju Ramaria (koralówkami). Należy jednak do innej rodziny (siatkolblaszkowatych) i z rodzajem Ramaria wcale nie jest spokrewniony.

Występowanie i siedlisko

Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji i na Nowej Zelandii^[7]. W Europie Środkowej jest bardzo pospolity^[5]. Bardzo pospolity jest również w całej Polsce^[3].

Saprotrof^[3]. Owocniki wytwarza od czerwca do listopada na martwym drewnie drzew iglastych w lasach mieszanych i iglastych^[6]. .

Znaczenie

Grzyb niejadalny^[5].