Piotr Polejowski

Piotr Polejowski (ur. 1734, zm. 26 kwietnia 1776 we Lwowie) – snycerz, architekt lwowski^[a] i królewski^[1].

Piotr Polejowski

Data urodzenia	1734
Data i miejsce śmierci	26 kwietnia 1776 Lwów
Uczelnia	warsztat Johanna Georga Pinsla
Wpływy	Johann Georg Pinsel, Bernard Meretyn
Praca
Projekty	barokizacja katedry łacińskiej we Lwowie

Życiorys

Urodził się w 1734^[2] z ojca Jana i matki Katarzyny^[3], mieszczan lwowskich^[4]. Brat Jana i Macieja Polejowskich^[5]. Jego szwagrami byli snycerz Antoni Osiński i malarz Maciej Miller^[4]. W 1764 uzyskał wraz z innymi rzeźbiarzami lwowskimi zezwolenie na noszenie szabel i szpad^[4]. Prowadził samodzielną działalność artystyczną przynajmniej od 1760, być może opuścił Buczacz po śmierci Bernarda Meretyna, który zmarł w 1759^[6]. Kierownik i projektant robót przy restauracji katedry łacińskiej we Lwowie w latach 1765–1776, w podziemiach której został pochowany^[3]. Był żonaty z Marianną Pelczyńską^[4] (zm. 1781), miał z nią córkę Weronikę Teklę (ur. 1764, ochrzczoną w obecności Macieja Millera i Rozalii Osińskiej), i syna (ur. 1765)^[2].

Prace

Dzieła

Ołtarz główny katedry łacińskiej we Lwowie

Ołtarz św. Trójcy katedry łacińskiej we Lwowie

Ołtarz Przemienienia Pańskiego katedry łacińskiej we Lwowie

Dzwonnica przy kościele parafialnym w Nawarii

Ołtarz główny, kościół oo. dominikanów w Podkamieniu, zniszczony przez bolszewików^[7]

Zbigniew Hornung uważał, iż Piotr Polejowski niewątpliwie był uczniem Bernarda Meretyna^[4]. Piotr Krasny i Jakub Sito przypuszczają, że on najprawdopodobniej był najpojętniejszym uczniem Jana Jerzego Pinzla, a po śmierci mistrza stał się głównym «dziedzicem» jego sztuki^[6].

• projekty ołtarze katedry łacińskiej we Lwowie (główny, Przemienienia Pańskiego i Św. Trójcy)
• projekt^[8] i realizacja struktury oraz dekoracji rzeźbiarskiej ołtarza głównego w kościele Franciszkanów w Przemyślu (1761–1765, z wyjątkiem struktury retabulum wykonanej przez stolarza lwowskiego Michała Olaszkiewicza w 1765; dzieło jest udokumentowane)^[b]
• projekt dzwonnicy przy kościele parafialnym w Nawarii (1766-1768)
• projekt kościoła parafialnego w Malechowie (obecnie wieś w rejonie żółkiewskim, zakończony w roku 1771 (lub 1772^[9])
• projekt domu przy ul. Krakowskiej 24 we Lwowie (1775).
• 20 kwietnia 1775 mocno skrytykował wykonanie prac przy fundamentach cerkwi bazyliańskiej w Poczajowie według projektu architekta śląskiego Gotfryda Hoffmana; Polejowskiego należy uznać za właściwego twórcę cerkwi.
• rzeźby aniołów w kościele parafialnym p.w. Wszystkich Świętych w Hodowicy^[6], zdaniem Piotra Krasnego i Jakuba Sita.

Prace możliwe

• Andrzej Betlej wcześniej nie wykluczał możliwości jego udziału w budowie kościoła pw. św. Marii Magdaleny w Kąkolnikach^[10], jednak później stwierdził, że taką atrybucję należy odrzucić^[1].
• Projekt kościoła parafialnego w Kopyczyńcach^[11]

Uwagi

1. Zbigniew Hornung w biogramie Polejowskiego w PSB nazywał jego tylko architektem. Zob. Zbigniew Hornung, Polejowski Piotr (zm. przed r. 1780), s. 291
2. Zbigniew Hornung uważał, że autorem rzeźb był brat Piotra Maciej → Zob. Zbigniew Hornung. Pierwsi rzeźbiarze lwowscy z okresu rokoka. „Ziemia Czerwieńska”. III, 1937, s. 29.