Pius I

Pius I (ur. w Akwilei, zm. ok. 155 w Rzymie) – święty Kościoła katolickiego, 10. papież w okresie ok. 142 – ok. 155^[1].

Pius I

Pius

Papież Biskup Rzymu
Miejsce urodzenia	Akwileja
Data i miejsce śmierci	ok. 155 Rzym
Miejsce pochówku	bazylika św. Piotra
Papież
Okres sprawowania	ok. 142 – ok. 155
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	ok. 142

Święty
Pius I

Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	11 lipca

Życiorys

Liber Pontificalis podaje, że urodził się w Akwilei, a jego ojcem był Rufin^[2]. Brat Piusa I, Hermas, był autorem apokryficznego dzieła nazwanego od jego imienia Pasterzem Hermasa^[2].

Rządził Kościołem rzymskim przez 13 lat. Wystąpił przeciwko Walentynowi z Aleksandrii, gnostykowi, który od kilku lat działał w Rzymie. Wiele wskazuje na to, że w 144 roku przewodniczył synodowi, który usunął z Kościoła Marcjona z Pontu, zamożnego kupca^[2]. Marcjon nakłaniał prezbiterów do odrzucenia Starego Testamentu. Św. Pius I został uznany za fundatora rzymskiego kościoła św. Pudencjany.

Zmarł w Rzymie, a Kościół katolicki wspomina go jako męczennika 11 lipca^[3].

Zobacz też

• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• modlitwa za pośrednictwem świętego